«Μερικώς» δημοκρατικά…

Αυτήν τη φορά στο εσωτερικό ντέρμπι διαρκείας της Αλβανίας, ο αγώνας (μέχρι τελικής πτώσεως) Σαλί Μπερίσα – Φάτος Νάνο έληξε με νίκη του πρώτου… Νίκη, ήττα, νίκη… Αλληλοδιαδεχόμενοι σταθμοί μιας «ρεβάνς» που δεν λέει να τελειώσει, μιας επιστροφής που όλο ολοκληρώνεται και όλο απομακρύνεται. Από μακριά φαντάζει ολίγον με τα (τεκταινόμενα) καθ’ ημάς με τις οικογένειες-«φαμίλιες» Καραμανλή και Παπανδρέου.

Από κοντύτερα είναι μάλλον πιο σύνθετα τα πράγματα.

«Παιδιά» και οι δύο, με κάποιον τρόπο, του «κόκκινου» (!) δικτάτορα Εμβέρ Χότζα, κυριαρχούν στην πολιτική σκηνή από το 1991, όταν η Αλβανία πέρασε από τον σταλινικό απομονωτισμό στην καπιταλιστική «αγοραία» δημοκρατία, έτσι, χωρίς πρόγραμμα…

Τα αποτελέσματα τα ζουν κυρίως εκεί και τα ζούμε κι εμείς εδώ, με τουλάχιστον 700.000 Αλβανούς εγκατεστημένους στην Ελλάδα -υποχρεωτικά για όλους μας, με όλες τις επιπτώσεις που αυτό συνεπάγεται, χωρίς κανείς να σκεφτεί καν να μας ρωτήσει (να μας ρωτήσει; Σαν ανέκδοτο μοιάζει).

Διεκδικώντας ένα κομματάκι πίτας στην παγκοσμιοποιημένη Νέα Τάξη, υποχείρια και οι δύο της Pax Americana, αναγκασμένοι εν μέρει και από τις υπάρχουσες δύσκολες συνθήκες που επικρατούν στη χώρα, έχουν δώσει και δίδουν «γην και ύδωρ» προκειμένου να συνδεθούν με το ΝΑΤΟ και την ΕΕ, υπακούουν τυφλά την Υπερδύναμη και ανεμίζουν τις αστερόεσσες σε διαδηλώσεις(!), υπηρετούν και τους ενδιάμεσους: Ιταλούς και Τούρκους (στους τελευταίους έχουν παραδώσει και ναυτική βάση…).

Μόνον με την Ελλάδα -που τους τρέφει κατά το εν τρίτον- παθαίνουν «ένα κάτι»… Ομολογουμένως, σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές, όπου πλειοδοτούσαν και οι δύο σε ανθελληνική υστερία, τα πράγματα έχουν αλλάξει, αφού και οι δύο παρουσιάζονται τώρα ως (περίπου) «φιλέλληνες».

Υπενθυμίζω ότι τον Σαλί Μπερίσα και το «Δημοκρατικό» του κόμμα είχε υιοθετήσει η Νέα Δημοκρατία, τον δε Φάτος Νάνο οι «σύντροφοι» του ΠΑΣΟΚ. Τώρα, το πόσο ενισχύθηκαν οι ελληνοαλβανικές σχέσεις, όπως και η θέση των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών εντός της Αλβανίας με αυτές τις επιλογές, είναι άλλου παπά ευαγγέλιο…

Εν κατακλείδι, λίγη σημασία έχει αν θα εκλεγεί ο Μπερίσα ή ο Νάνο, υπηρέτες και οι δύο ίδιων – ξένων αφεντάδων. Βλάπτουν και οι δύο την Αλβανία εξίσου.

Τώρα ειδικότερα για το κόμμα Ένωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ΚΕΑΔ) που στηρίζεται από την Οργάνωση της Ελληνικής Εθνικής Μειονότητας «Ομόνοια», με τα στοιχεία που υπήρχαν ως την Πέμπτη 7/7:

• Έχει λάβει 59.000 ψήφους (σε σύνολο 1.650.000 ψηφοφόρων), εκ των οποίων 20.000 στην Κορυτσά, όπου διπλασίασε τις ψήφους του, ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΝΤΑΣ την ΕΠΙΡΡΟΗ του σε μια περιοχή που παλαιότερα εθεωρείτο «χαμένη»… Φαίνεται ότι η λειτουργία του ελληνικού σχολείου εκεί άνοιξε τον δρόμο…

• Με βάση τα έως τώρα αποτελέσματα προκύπτει ότι εκλέγονται ο πρόεδρος του κόμματος Βαγγέλης Ντούλες από τη λίστα, ο Σόλης στην περιοχή Ερσέκας και στη Χιμάρα ο πρώην υπουργός Δικαιοσύνης Σπύρος Πέτσης, ο οποίος κατέβηκε ως ανεξάρτητος λόγω εκλογικής τακτικής.

• Στη Δρόπολη του Αργυροκάστρου η εικόνα είναι συγκεχυμένη μεταξύ του Σπύρου Ξέρα και του υποψήφιου με τους σοσιαλιστές Βαγγέλη Τάβου, όπου πληροφορίες λένε ότι ο τελευταίος προηγείται με 1.000 ψήφους.

• Τέλος, φαίνεται ότι δεν είχε ιδιαίτερη τύχη, πέρα από την περιοχή του Βούρκου, ο κατερχόμενος με αυτόνομο ψηφοδέλτιο πρώην βουλευτής της ΚΕΑΔ Καραμέλος.

Εμείς, για άλλη μια φορά, να ευχηθούμε στην εθνική ελληνική μειονότητα, στους Βορειοηπειρώτες:

Ενότητα – Ομόνοια – Διεκδίκηση – Συμμετοχή στα κοινά της γείτονος αυτόνομα.

Email: [email protected]