Γιώργος – «νταβατζήδες»: Σχέσεις στοργής ή… σχέσεις οργής;
Ανεξάρτητα αν το πέτυχε, πάντως, όπως μας τόνισε συνεργάτης του, στόχευε:
= Να πλήξει το προφίλ του Καραμανλή σε ένα προνομιακό για τον πρωθυπουργό πεδίο, αυτό της μάχης κατά της διαπλοκής. Ένα πεδίο, στο οποίο αντιθέτως το ΠΑΣΟΚ και ο ίδιος ο αρχηγός του είναι υπόλογοι στα μάτια της κοινής γνώμης, καθώς φαίνονται ταυτισμένοι με τη διαπλοκή, όπως δείχνουν και οι δημοσκοπήσεις.
= Να στείλει καθαρό μήνυμα σε στελέχη του κόμματός του, τα οποία πιστεύει ότι αβαντάρονται από τη διαπλοκή και μάλιστα χρησιμοποιούνται, όπως έδειξε η πορεία του θέματος του «βασικού μετόχου», για να εκβιαστεί ο ίδιος ή να αποσταθεροποιηθεί.
= Στην αναζήτηση ενός νέου σημείου ισορροπίας μεταξύ του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ αφενός και του συστήματος διαπλοκής αφετέρου.
Είναι βέβαια πολύ αμφίβολο κατά πόσο πέτυχε ο Γιώργος κάποιον από τους παραπάνω στόχους. Άλλωστε, οι αλληλεξαρτήσεις που για χρόνια έχουν διαμορφωθεί ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τους «νταβατζήδες» δεν καταργούνται με μια… διακήρυξη στη Βουλή ούτε με φραστικές κορόνες. Είναι νωπές, ας πούμε, οι μνήμες από την τηλεφωνική συνομιλία του Γιώργου με γνωστό εκδότη, όταν ο τελευταίος τού είπε «αργήσατε, κύριε πρόεδρε», εννοώντας πως άργησε να του προσφέρει την αμέριστη στήριξή του στη μάχη κατά της κυβέρνησης για τον «βασικό μέτοχο». Με τον γιο αυτού του εκδότη συναντήθηκε λίγες εβδομάδες αργότερα εν κρυπτώ ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, γνωρίζοντας πως ήταν αυτός που είχε στήσει στις Βρυξέλλες το λόμπι της αντικυβερνητικής μάχης για τον «βασικό μέτοχο»…
Σχέσεις… στοργής ή οργής;
Ανεξάρτητα επομένως από το πρόσωπο του… «ροκά» που επιχείρησε να οικοδομήσει ο Γιώργος, όπως μας ενημέρωσε «ΤΟ ΒΗΜΑ», το εγχείρημα της οριοθέτησης νέου σημείου ισορροπίας μεταξύ ΠΑΣΟΚ και «νταβατζήδων» είναι εξαιρετικά δύσκολο και αμφίβολης αποτελεσματικότητας. Ήδη το σύστημα της διαπλοκής άρχισε να… τρίζει τα δόντια του, δείχνοντας «ποιο είναι το αφεντικό» σε αυτήν τη διαπλεκόμενη σχέση. Δεν ανέχεται αναθεώρηση.
Όπως μας επεσήμανε ο ίδιος συνεργάτης του προέδρου του ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος πιστεύει ότι η αντιμετώπισή του το τελευταίο διάστημα από συγκεκριμένο εκδοτικό συγκρότημα με παραδοσιακούς-ιστορικούς δεσμούς με την παράταξη αποτελεί ασφαλή ένδειξη ότι το συνολικότερο σύστημα των «βαρόνων» των ΜΜΕ, που διάκεινται φιλικά προς το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, του στέλνει σαφή προειδοποιητικά μηνύματα υποταγής στις σχέσεις εξάρτησης που είχαν δομηθεί επί ημερών Σημίτη. Του λέει καθαρά πως δεν ανέχεται να αλλάξουν οι σχέσεις αυτές. Και τον προειδοποιεί, επίσης, ότι αν δεν αποδεχθεί κάτι τέτοιο, θα τον υπονομεύσει και θα στηρίξει άλλα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, για τα οποία ο αρχηγός αισθάνεται… αλλεργία και θεωρεί πως αποτελούν τροχοπέδη στην πορεία που έχει χαράξει ή -ακόμα χειρότερα- έχουν ηγετικές βλέψεις.
Παρόμοια συμπεριφορά, αν και σε διαφορετικό επίπεδο, βλέπει ο Γ. Παπανδρέου -πάντα κατά τον ίδιο συνεργάτη του- τόσο από άλλο φίλιο εκδοτικό συγκρότημα όσο και από κανάλι, το οποίο κατά τ’ άλλα έχει σηκώσει τη σημαία της αντικυβερνητικής μάχης και της στήριξης του ΠΑΣΟΚ.
Αυτές οι διαφοροποιήσεις τον έχουν ανησυχήσει. Ασφαλώς τα παραπάνω ΜΜΕ εξακολουθούν να στηρίζουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και να χτυπάνε την κυβέρνηση, ωστόσο το «ένα κλικ» διαφοροποίησής τους παράλληλα με τα χτυπήματα κατά του Γιώργου (κυρίως για την ηγετική και αντιπολιτευτική του επάρκεια) αποτελούν «καθαρά σημάδια» για το πού το πάνε και τι απαιτούν…
Ο Γιώργος, κατά τον συνεργάτη του, δεν είναι διατεθειμένος να κάνει πίσω στον σχεδιασμό του να οριοθετήσει σε νέα βάση τις σχέσεις του ιδίου και του ΠΑΣΟΚ με τους «νταβατζήδες». Αποτελεί, ωστόσο, μέγα ζητούμενο πόσο θα αντέξει αυτό το «πρεσάρισμα», πολύ περισσότερο που οι σχέσεις αυτές έχουν οικοδομηθεί με τέτοιον «αμαρτωλό» τρόπο, ώστε έχουν πολυποίκιλες αλληλεξαρτήσεις. Στην πρώτη φάση, ας πούμε, της μάχης για τον «βασικό μέτοχο» οι αντοχές του προέδρου του ΠΑΣΟΚ αποδείχθηκαν λίγες και γρήγορα «έσπασε» και ενσωματώθηκε. Δεν είναι καθόλου εύκολο οι σχέσεις «στοργής» να μετεξελιχθούν σε σχέσεις… οργής.
Επιπλέον, ο Γιώργος δεν θέλει να συμπορευτεί με τον Καραμανλή σε αυτήν τη μάχη κατά του συστήματος διαπλοκής, όπως θα ήταν το λογικώς αναμενόμενο. Αντιθέτως, η στρατηγική του είναι αυτή της αποδόμησης του προφίλ του πρωθυπουργού.
Ωστόσο, η συγκυρία με τις αρνητικές δημοσκοπήσεις και για τον ίδιο και για το ΠΑΣΟΚ μάλλον ευνοεί την τακτική των «νταβατζήδων» παρά τη δική του. Έχει μεγάλη ανάγκη τη στήριξή τους προκειμένου να βελτιωθεί το αρνητικό κλίμα και να ξεπεραστούν η κριτική, οι γκρίνιες και η αμφισβήτησή του. Δεν είναι μάλιστα λίγοι όσοι πιστεύουν -και μέσα στο ΠΑΣΟΚ…- πως αυτή η όψιμη αλλαγή στάσης έναντι των «βαρόνων» των μίντια δεν αποτελεί τίποτε άλλο παρά μια αμήχανη επιλογή για να ξεπεράσει τα αδιέξοδα των πολιτικών του, μια «φυγή προς τα μπρος» για να αποπροσανατολίσει και να «αγοράσει» χρόνο…