Tουρκο-ευρωπαϊκό βαλς διαρκείας
Από την πλευρά του, ο Ταγίπ Ερντογάν κάλεσε την ΕΕ να αποδείξει πως δεν είναι μια «χριστιανική λέσχη», επιτρέποντας στη μουσουλμανική Τουρκία να ενταχθεί σε αυτήν.
Σύμφωνα με τον φινλανδό επίτροπο, αρμόδιο για τη διεύρυνση Όλι Ρεν, οι διαπραγματεύσεις θα μπορούν να ανασταλούν ανά πάσα στιγμή και η ΕΕ ή το 30% των κρατών-μελών διατηρούν το δικαίωμα να ζητήσουν τον τερματισμό τους. Υπενθύμισε ότι, για να ξεκινήσουν οι διαπραγματεύσεις στις 3 Οκτώβρη, η Άγκυρα μεταξύ άλλων πρέπει να υπογράψει το πρωτόκολλο, με το οποίο θα επεκτείνει την τελωνειακή της ένωση με τα δέκα νέα κράτη-μέλη, μεταξύ των οποίων και η Κυπριακή Δημοκρατία.
Ο Όλι Ρεν σημείωσε, επίσης, ότι αναμένει το άνοιγμα του εναέριου χώρου της Τουρκίας στα κυπριακά αεροσκάφη.
Να, λοιπόν, που οι ευρωπαίοι εταίροι μας κάνουν όλη τη δουλειά που θα ‘πρεπε να κάνουμε εμείς, αν και θα προτιμούσα μια πιο καθαρή εξήγηση, σαν και αυτήν που δηλώνει η γερμανίδα αρχηγός των Χριστιανοδημοκρατών Άνγκελα Μέρκελ: «Ειδική σχέση» της Τουρκίας με την ΕΕ (και πολύ τής είναι).
Εμείς; Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε… Συνεχίζει να κυριαρχεί η ψευδαίσθηση ότι χαϊδεύοντας το θηρίο θα το εξευμενίσουμε.
Ότι αποθρασύνεται περαιτέρω, ότι ζητάει όλο και περισσότερα, ότι το θρασίμι ο Γκιουλ δήλωσε πρόσφατα πως δεν θα λειτουργήσει η Θεολογική Σχολή της Χάλκης και ότι το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν είναι Οικουμενικό, εδώ κάνουν ότι δεν τ’ ακούνε.
Αλλά πώς να ακούσουν, όταν γίνονται δηλώσεις του τύπου «να μπει η Τουρκία στην Ευρωπαϊκή Ένωση για να μη μας φάει κάνα νησί» (πρώην Επίτροπος Άννα Διαμαντοπούλου, θυμάστε, αυτή που πρότεινε η χώρα να γίνει δίγλωσση, ελληνοαγγλική, γκρίκλις!) και δεν σηκώνονται ως και οι πέτρες να τη βαρέσουν;
Με τέτοιες λογικές, που δυστυχώς κυριαρχούν στην πλειοψηφία των εκπροσώπων του δικομματισμού, πάλι καλά που υπάρχουν οι ευρωπαίοι εταίροι. Ως και η έρμη, «κολοβή», Κυπριακή Δημοκρατία πιο πολλά από εμάς διεκδικεί και διαπραγματεύεται.
Μα, πάνω απ’ όλα, ευτυχώς που υπάρχουν οι ευρωπαϊκοί λαοί, με πρώτο τούτη τη φορά τον γαλλικό, που στηρίζοντας και υπερψηφίζοντας το «όχι» στο (νεοφιλελεύθερο) Ευρωσύνταγμα, έστειλε την Τουρκία στη Β’ Εθνική και το τουρκόφιλο λόμπι (προσωρινά) στα αζήτητα. Πάντα τέτοια!
Email: