Πού είναι ο… «Μπαϊρακτάρης»

Τίποτα στις τοποθετήσεις και στη στάση του δεν θυμίζει εκείνον τον αποφασιστικό Καραμανλή του «Μπαϊρακτάρη», που είχε γεννήσει ελπίδες ότι κάτι σοβαρό προσπαθεί να αλλάξει, όταν κατακεραύνωνε τους «πέντε νταβατζήδες» που κυβερνούν τον τόπο. Καθώς μάλιστα αυτό είχε συνδυαστεί με την πολύ σωστή τακτική της κυβέρνησης στο θέμα του Σχεδίου Ανάν για το Κυπριακό, όπου έντεχνα διευκόλυνε την επικράτηση του «όχι», πολύς κόσμος είχε αρχίσει να αισθάνεται καλύτερα. Δυστυχώς, αποδείχτηκε ότι επρόκειτο για πολιτικές εκλάμψεις χωρίς συνέχεια. Στην εξωτερική πολιτική το «θαύμα» κράτησε πολύ λίγο, με κορυφαίο σημάδι της άτακτης υπαναχώρησης την άνευ όρων συμφωνία του έλληνα πρωθυπουργού στην έναρξη διαπραγματεύσεων για ένταξη της Τουρκίας στην ΕΕ.

Είχε απομείνει μόνο η μάχη της κυβέρνησης εναντίον της διαπλοκής, με όπλο τον νόμο για τον «βασικό μέτοχο». Μια μάχη που η κυβέρνηση φαινόταν πως την έδινε με πραγματικό πείσμα και αποφασιστικότητα.

Τώρα, όλα αυτά ανήκουν στο παρελθόν, ένα παρελθόν που φαντάζει πολύ μακρινό, αν και είναι τόσο πρόσφατο.

Υποχώρηση κατά κράτος

Ο Κ. Καραμανλής δεν έκρυψε ότι ο περιορισμός της κυρίαρχης θέσης του Σ. Κόκκαλη και του Γ. Μπόμπολα σε ό,τι αφορά την ανάληψη σημαντικών έργων του Δημοσίου, θα αποτελούσε τον ελάχιστο στόχο, που θα σηματοδοτούσε την επιτυχία της κυβέρνησής του σ’ αυτόν τον τομέα. Σε βαθμό, μάλιστα, που σκόπιμα ορισμένοι προσπάθησαν να εμφανίσουν αυτόν τον πολιτικό στόχο ως δήθεν «προσωπική βεντέτα» του πρωθυπουργού με τους δύο επιχειρηματίες.

Θα ήταν εντελώς άδικο να υποστηρίξει κανείς ότι ο Κ. Καραμανλής, με κορυφαίο και ηρωικό συνεργάτη του στο θέμα αυτό τον Πρ. Παυλόπουλο, δεν προσπάθησε με νύχια και με δόντια να υλοποιήσει αυτόν τον στόχο. Ο νόμος για τον «βασικό μέτοχο» που κατάρτισε ο υπουργός Εσωτερικών ήταν πραγματικά αποτελεσματικός, αν κρίνει κανείς από τις πανικόβλητες και οξύτατες αντιδράσεις των ενδιαφερομένων. Βοά η δημοσιογραφική πιάτσα για τα δισεκατομμύρια δραχμές που ξοδεύτηκαν προκειμένου να επηρεαστούν τα όργανα και κυρίως οι αρμόδιοι παράγοντες της Κομισιόν, ώστε να βγάλουν αποφάσεις που θα στέκονταν εμπόδιο στην υλοποίηση του νόμου της κυβέρνησης Καραμανλή.

Έτσι, έφριξε ο ελληνικός λαός όταν ξαφνικά είδε την κυβέρνηση της ΝΔ να δίνει το ένα μετά το άλλο τα μεγάλα έργα και πάλι σε εταιρείες συνδεόμενες με το γνωστό κατασκευαστικό συγκρότημα, ενώ έφτασε μέχρι του σημείου που θεωρούνταν αδιανόητο: να δώσει την άδεια συμμετοχής ελληνικών ομάδων στο Στοίχημα, την ευθύνη του οποίου έχει η Ιντραλότ του Κόκκαλη -κάτι που δεν είχε τολμήσει να κάνει ούτε καν η κυβέρνηση ανδρεικέλων του Σημίτη!

Τον σάρωσε ο Γιωργάκης!

Αυτή η καθολική υποχώρηση του Κ. Καραμανλή προκάλεσε αλγεινή εντύπωση στον ελληνικό λαό. Το κύρος του πρωθυπουργού έπεσε κατακόρυφα, καθώς έχασε και το τελευταίο πλεονέκτημα που είχε απέναντι στο ΠΑΣΟΚ -την ηθική υπεροχή.

Τώρα, αυτό που απέμεινε στον Κ. Καραμανλή να λέει είναι πως το ΠΑΣΟΚ και τα στελέχη του είναι πολύ πιο διεφθαρμένα. Αυτό είναι πραγματικά σωστό, αλλά αν μια κυβέρνηση ενός χρόνου καταφεύγει σε… μειοδοτικό διαγωνισμό του τύπου «ποιος είναι λιγότερο διεφθαρμένος» απέναντι σε ένα κόμμα που κυβέρνησε είκοσι χρόνια, κινδυνεύει να χάσει πανηγυρικά το παιχνίδι.

Ο Γιώργος Παπανδρέου αξιοποίησε την ευκαιρία. Την τρίτη, στη συζήτηση στη Βουλή, υπήρξε καταλυτικός. Για πρώτη φορά επικράτησε πανηγυρικά επί του Κώστα Καραμανλή -και μάλιστα στο θέμα που η ΝΔ είχε αναγορεύσει σε κορυφαίο όλης της πολιτικής της και στο οποίο υπερτερούσε συντριπτικά, καθώς ήταν το προνομιακό της επίπεδο.

«Έχετε συμβιβαστεί πλήρως»

Ο Γ. Παπανδρέου κατηγόρησε ευθέως τον Κ. Καραμανλή για πλήρη συμβιβασμό με τον Μπόμπολα και τον Κόκκαλη, λέγοντάς του μεταξύ άλλων:

«Προωθήσατε τον νόμο για τον ‘‘βασικό μέτοχο’’, σηκώσατε τη σημαία του Συντάγματος απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά στο τέλος δεν τολμήσατε να κατονομάσετε τα συμφέροντα. Επειδή εγώ δεν μασάω τα λόγια μου, θα σας τα πω. Ακούω ότι δίνετε στους ίδιους σημαντικά έργα και προμήθειες. Στον κ. Μπόμπολα ή στον κ. Κόκκαλη, με βάση τις χθεσινές ανακοινώσεις του ΟΠΑΠ. Ξεχάσατε τις μηνυτήριες αναφορές με τις οποίες μας απειλούσατε. Έχετε δύο επιλογές.

Να αναγνωρίσετε είτε ότι είχατε κάνει λάθος και σκόπιμα διασύρατε πρόσωπα και κόμματα για την πολιτική τους, οπότε οφείλετε να ζητήσετε δημοσίως συγγνώμη και από το ΠΑΣΟΚ, είτε ότι δεν είχατε κάνει λάθος, αλλά έχετε συμβιβαστεί πλήρως με αυτά τα συμφέροντα, συνθηκολογήσατε. Διαλέξτε και πάρτε, αλλά πάψτε να υποκρίνεστε και να ηθικολογείτε.

Ο πανικός σας είναι τόσο μεγάλος, ώστε προχωράτε για να γίνει η χώρα ένας απέραντος τζόγος», υπογράμμισε ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης.

«Καλλιστεία… φαυλότητας»

Καθόλου πειστικός ως προς την κυβερνητική στάση δεν ήταν ο πρωθυπουργός στη Βουλή. Αντί να επιχειρήσει να διασκεδάσει τις εντυπώσεις για την υποχώρησή του στις δυνάμεις της διαπλοκής, προτίμησε τον σίγουρο αντιπερισπασμό ως προς το βαθύτατα διαπλεκόμενο «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ.

Προφανώς ο πρωθυπουργός δεν αντιλαμβάνεται ότι το ΠΑΣΟΚ τιμωρήθηκε ήδη από τον λαό γι’ αυτή την πολιτική του με την απομάκρυνσή του από την εξουσία. Όσο περισσότερο όμως ο Γ. Παπανδρέου περιθωριοποιεί τα «εκσυγχρονιστικά» και τα άλλα «ιστορικά» στελέχη του ΠΑΣΟΚ τόσο λιγότερο θα είναι αρκετό αυτό το επιχείρημα για να πείθεται ο λαός να ακολουθεί τη ΝΔ. Εδώ και ενάμιση σχεδόν χρόνο ο κόσμος παρακολουθεί και κρίνει πρωτίστως την κυβερνητική πολιτική της ΝΔ, αφού αυτή καθορίζει τη ζωή του. Ελάχιστα ενδιαφέρεται ο λαός για τα τεκταινόμενα στο ΠΑΣΟΚ – του αρκεί που δεν βλέπει στους υπουργικούς θώκους τα πρόσωπα που τελικά του είχαν γίνει εξαιρετικά αντιπαθή.

Το σκιάχτρο αυτών των προσώπων προσπάθησε να ανασύρει ο Κ. Καραμανλής.

«Δεν ακούσατε τίποτα για το παρελθόν του ΠΑΣΟΚ; Και αν ακούσατε, γιατί δεν τα είπατε στον παρακαθήμενό σας, τον τότε πρωθυπουργό κ. Σημίτη;», ρώτησε τον Γ. Παπανδρέου ρητορικά και συνέχισε: «Δεν κάνατε τίποτα γιατί βολευόσασταν και τότε και σήμερα. Φτάνει μόνο να ρίξετε μια ματιά στη λυσσαλέα επίθεση που δέχεται σήμερα η ΝΔ από τα ΜΜΕ και το χαΐδεμα που κάνουν στο κόμμα σας. Αυτό τα λέει όλα».

Όσο και αν είναι σωστά αυτά τα επιχειρήματα, αυτή η γραμμή είναι συνολικά πολύ ευάλωτη. Εύστοχα αξιοποίησε την ευκαιρία ο πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος: «Εδώ έχουμε να κάνουμε με καλλιστεία για το ποιος είναι περισσότερο φαύλος και ποιος έχει κάνει τις περισσότερες απατεωνιές!», επισήμανε πολύ έξυπνα.

«Τσαμπουκάς» κατά των εργαζομένων

Έκανε όμως και άλλη, πολύ πιο αντιλαϊκή πολιτική επιλογή ο Κ. Καραμανλής. Ενώ υποχώρησε στους Αμερικανούς, υποχώρησε στην ΕΕ, υποχώρησε ακόμη και σ’ αυτούς που ο ίδιος αποκαλούσε «νταβατζήδες», αποφάσισε να βγάλει όλη του τη «σκληράδα» και να κάνει τον «τσαμπουκά» απέναντι στους εργαζομένους.

Αυτό μπορεί να του έφερε την επιδοκιμασία του Μητσοτάκη, της Ντόρας ή του ΣΕΒ, σε καμία περίπτωση όμως δεν κερδίζει έτσι τη λαϊκή συμπάθεια και υποστήριξη.

Φυσικά και ο κόσμος αντιπαθεί τη μερίδα των απαράδεκτων υπαλλήλων του δημόσιου τομέα που βασανίζει τους πολίτες, σίγουρα ζηλεύει τους λίγους τραπεζοϋπαλλήλους που έχουν υψηλές αποδοχές ή καλύτερες συντάξεις, αλλά σε καμία περίπτωση δεν θεωρεί ότι αυτοί αποτελούν το κύριο πρόβλημα της χώρας.

Ο λαός καγχάζει και εξοργίζεται όταν βλέπει τον πρωθυπουργό να υποκύπτει στον Μπόμπολα και στον Κόκκαλη και κατόπιν να βγαίνει στη Βουλή και να λέει ότι «δεν μπορεί το μέλλον του τόπου να καθορίζεται από τα κλαμπ των προνομιούχων», εννοώντας κάποιους υψηλόμισθους εργαζομένους!

Απώλεια επαφής με την πραγματικότητα

Ο δρόμος αυτός είναι πολύ στραβός και οδηγεί σε απώλεια επαφής με την πραγματικότητα. Το ίδιο είχαν πάθει και οι «εκσυγχρονιστές» του ΠΑΣΟΚ και είδαμε πού κατάντησαν. Καλά θα κάνει ο Κ. Καραμανλής να μάθει να κυβερνάει με το πολιτικό του κριτήριο και όχι με τις ανοησίες που του σερβίρουν οι «χρυσοκάνθαροι» γιάπηδες των δημοσκοπήσεων, οι οποίοι ξοδεύουν σε μια έξοδό τους όσο το μηνιάτικο μιας πωλήτριας ή ενός συνταξιούχου.

Σοβαρά πιστεύει ο Κ. Καραμανλής ότι μπορεί να πείσει τον κόσμο πως «κλαμπ των προνομιούχων» είναι ο άλφα τραπεζοϋπάλληλος ή ο βήτα λιμενεργάτης που έκανε απατεωνιές με τις υπερωρίες, και όχι ο Μπόμπολας ή ο Κόκκαλης;

Με αυτά τα μυαλά, σε λίγο θα αρχίσει να λέει πράγματα σαν τις θρασύτατες απόψεις του Μητσοτάκη, ο οποίος βγήκε στην τηλεόραση και είπε ότι… «προστατεύουμε τους βολεμένους, αυτούς που έχουν δουλειά»! Χαρακτήρισε «βολεμένο», δηλαδή, οποιονδήποτε έχει δουλειά! Θα τρελαθούμε;

Με τα λόγια και τα έργα του Μητσοτάκη ο κόσμος έσπευσε πανικόβλητος να τον απομακρύνει σαν… «πολιτική χολέρα» και η ΝΔ χάρισε στο ΠΑΣΟΚ άλλα έντεκα χρόνια εξουσίας! Δεν της έφτασαν αυτά, θέλει να τα επαναλάβει;

Όταν ξεκίνησε την πρωθυπουργία του ο Κ. Καραμανλής, έδειξε ότι είχε καταλάβει βαθιά τα λάθη της εποχής Μητσοτάκη και ήθελε να τα αποφύγει όπως ο διάολος το λιβάνι. Τώρα, τόσο πολύ θόλωσε η κρίση του και αποσπάστηκε από την πραγματικότητα, που θέλει να παίξει κι αυτός τον εντελώς αποτυχημένο ρόλο του «επίτιμου»;