Οργή και πίκρα Καραμανλή για τον Έβερτ!

Μια συμπεριφορά, υπογραμμίζουν, που ξεπερνά κατά πολύ τα όρια της διαφωνίας, της έντονης έστω διαφωνίας, είναι αδύνατο να ερμηνευτεί με αμιγώς πολιτικούς όρους και παραπέμπει και σε άλλες σκέψεις, που έχουν να κάνουν ακόμα και με την πρόθεση ανοιχτής υπονόμευσης προσωπικά του πρωθυπουργού!
Σημειώνεται μάλιστα πως ο Καραμανλής, σεβόμενος και το όνομα και την ιστορία του Μ. Έβερτ και παρά τη διαφωνία που είχε εκφράσει στη ρύθμιση για το Ασφαλιστικό, προσπάθησε να τον «εξευμενίσει». Με δική του παρότρυνση πήγαν στη δεξίωση για τη βάφτιση του εγγονού του στο Πικέρμι σχεδόν όλοι οι υπουργοί. Ακόμα και ο θιγόμενος Γ. Αλογοσκούφης. Όχι για να προσπαθήσουν να τον πείσουν να αλλάξει γνώμη, αλλά για να αντιληφθεί πως δεν πρέπει να ξεπεράσει κάποια όρια, για καλό δικό του και της παράταξης.
Αυτά τα όρια τα ξεπέρασε, είναι η κοινή πεποίθηση όλων και στην κυβέρνηση και στο κόμμα και -έχει σημασία αυτό- στην κομματική βάση. Πράγματι η βάση της ΝΔ, ακόμα και όσοι συμφωνούν με την ουσία των θέσεών του, είναι οργισμένη με τα «καμώματα
Έβερτ», όπως χαρακτηριστικά λένε. Κυρίως δεν του συγχωρούν ότι άφησε σαφέστατους υπαινιγμούς για διαπλοκή του Γ. Αλογοσκούφη με συγκεκριμένα τραπεζικά συμφέροντα, τη στιγμή μάλιστα που γνώριζε καλά ότι ο
ίδιος ο Καραμανλής είχε πάρει «πάνω του» το επίμαχο θέμα. Πολλοί μάλιστα κάνουν λόγο για «επανάληψη της ιστορίας» αναφερόμενοι στην «επανάσταση Έβερτ» τον Αύγουστο του ’93, στο θέμα του «στρατηγικού επενδυτή» στον ΟΤΕ, κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη τότε.
Η φράση που κυριαρχούσε μεταξύ των βουλευτών, στελεχών αλλά και της βάσης ήταν: «Πάλι τα ίδια;».
Βέβαια τα μεγέθη είναι διαφορετικά. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε πλειοψηφία μίας μόλις έδρας, ενώ
η κυβέρνηση Καραμανλή διαθέτει μία άνετη και μη αμφισβητούμενη πλειοψηφία και δεν απειλείται κοινοβουλευτικά. Ωστόσο, ουδείς αμφισβητεί ότι η «ανταρσία Έβερτ» προξένησε σοβαρή πολιτική ζημιά στην κυβέρνηση και μάλιστα σε μια περίοδο πολιτικά κρίσιμη. Και μάλιστα ζημιά που δύσκολα μπορεί να ξεπεραστεί.

Απομόνωση ναι, διαγραφή όχι

Πάντως, ο πρωθυπουργός σε καμιά περίπτωση δεν προτίθεται να προχωρήσει σε πειθαρχικά μέτρα κατά του Έβερτ παρά την οργή του. Τουλάχιστον σε αυτήν τη φάση, όπως μας τόνισε συνεργάτης του, αφήνοντας να εννοηθεί πως σε άλλη «ανταρσία» στο μέλλον και ανάλογα φυσικά με το μέγεθός της τίποτα δεν μπορεί να αποκλειστεί…
Του καταλογίζουν, πάντως, εμπάθεια έναντι του Καραμανλή και μάλιστα για λόγους προσωπικούς, κάτι που δεν αρμόζει στην ιστορία και στην προηγούμενη θέση του στη ΝΔ.
Συγκεκριμένα, σχολιάζουν τις απόψεις συνεργατών τού τέως προέδρου του κόμματος, ότι ο Έβερτ δεν συγχωρεί στον Καραμανλή πως δεν τον ειδοποίησε για την πρόθεσή του να διεκδικήσει την ηγεσία του κόμματος το 1996. «Όταν τον ρώτησε
(σ.σ. τον Καραμανλή) πριν από το συνέδριο, πήρε την απάντηση ότι δεν είχε καταλήξει στο τι θα κάνει. Στη συνέχεια, στο συνέδριο, δεν τον ρώτησε», απαντούν.
Αλλά το πρόβλημα, υπογραμμίζουν συνεργάτες του πρωθυπουργού, δεν είναι ασφαλώς τι έγινε πριν από… 9-10 χρόνια. Το (σοβαρό) πρόβλημα είναι η σημερινή εκτός ορίων διαφοροποίηση του τέως προέδρου του κόμματος.
Η απάντηση που φαίνεται να επιλέγει ο Καραμανλής είναι η πολιτική απομόνωση και περιθωριοποίηση του Έβερτ, η απαξίωσή του, ώστε να ακυρωθεί και οποιαδήποτε διαφοροποίησή του στο μέλλον. Και μάλιστα με την παράλληλη κριτική πως έγινε «δεκανίκι» του ΠΑΣΟΚ και το έβγαλε από τα αδιέξοδά του. Μάλιστα η κυβερνητική τακτική στη Βουλή στόχευε να εκθέσει ακόμα περισσότερο τον Έβερτ, σε ό,τι αφορά την τροπολογία του. Αν και θα μπορούσε η κυβέρνηση να την ακυρώσει, επειδή δεν συνοδευόταν από έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου, δεν το έκανε. Στόχος ήταν να τον ωθήσει να τη βάλει σε ονομαστική ψηφοφορία, με τις υπογραφές -που απαιτούνται- δεκαπέντε βουλευτών του ΠΑΣΟΚ, ώστε να εκτεθεί. Αλλά ο έμπειρος κοινοβουλευτικά Έβερτ απέφυγε αυτήν τουλάχιστον την παγίδα…

Θα «ξαναχτυπήσει»;

Η αίσθηση που επικρατεί στο Μαξίμου, είναι ότι ο Μ. Έβερτ θα «ξαναχτυπήσει». Και μάλιστα θα επιλέξει ένα σοβαρό ζήτημα πρώτης γραμμής πολιτικής επικαιρότητας, ώστε να (ξανα)προκαλέσει ακόμα και μια νέα πολιτική κρίση. Δεν θα αρκεστεί σε ένα ήσσονος σημασίας γεγονός. Πάντως σε καμία περίπτωση ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του δεν συνδέουν τη συμπεριφορά Έβερτ με το πολιτικό μέλλον του γαμπρού του Π. Δούκα.
Ούτε έχουν σχέση με την πραγματικότητα οι -σκόπιμες- διαρροές, ότι ο Π. Δούκας ήταν… πίσω απ΄ την ανταρσία του πεθερού του…

Σενάρια ανασχηματισμού

Οι πρόσφατες εξελίξεις, σύμφωνα με ορισμένες εκτιμήσεις, δεν αποκλείεται να ενεργοποιήσουν σενάρια ανασχηματισμού μέσα στο επόμενο δεκαπενθήμερο. Έτσι κι αλλιώς ο πρωθυπουργός επιθυμεί να πάει με «φρέσκια» κυβέρνηση στη Θεσσαλονίκη στις αρχές Σεπτέμβρη. Ίσως, όμως, να επισπεύσει τον χρόνο πραγματοποίησης των αλλαγών στην κυβέρνηση, συνδυάζοντας ανασχηματισμό με αλλαγές, ακόμα και τομές στις ΔΕΚΟ.
Πράγματι τα προβλήματα με διοικητές ΔΕΚΟ και άλλα διευθυντικά στελέχη είναι πολλά. Και δεν περιορίζονται μόνο στον διοικητή του ΙΚΑ, Γ. Βαρθολομαίο, ο οποίος επίσης έχει εξοργίσει το Μαξίμου. Και είναι έντονη η δυσφορία κατά διοικητών και στην ΚΟ της ΝΔ. Κυκλοφόρησαν ακόμα και ακραία σενάρια περί πρόωρων εκλογών. Σύμφωνα με αυτά, δεν αποκλείεται ο Καραμανλής να αξιοποιήσει την αισθητή υπεροχή που ακόμα διαθέτει έναντι του Γ. Παπανδρέου και να θελήσει να ανανεώσει τη λαϊκή εντολή. Μάλλον ακραία, επαναλαμβάνουμε, ωστόσο τα καταγράφουμε…
Τέλος, σε ό,τι αφορά το ΠΑΣΟΚ, στελέχη του κάνουν λόγο για παιχνίδια συμφερόντων, υπονοώντας ότι με άλλα συμφέροντα «έπαιξε» ο Έβερτ και με άλλα ο Αλογοσκούφης. Φυσικά μια τέτοια ερμηνεία δεν ερμηνεύει τη στάση του ΠΑΣΟΚ στη Βουλή, στάση στήριξης της τροπολογίας Έβερτ, που προκάλεσε και εσωκομματικά προβλήματα…