Καλό παιδί ο Γιώργος, αλλά…
Και δείχνουν με τον πιο ανάγλυφο τρόπο πως το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αλλά και ο αρχηγός του προσωπικά δεν έχουν επ’ ουδενί συνέλθει από το «καταραμένο» 2004 και συνεχίζουν να βολοδέρνουν μεταξύ ανυπαρξίας και ανυποληψίας. Το τοπίο που αποτυπώνουν και οι τελευταίες έρευνες είναι ότι «στο γήπεδο παίζει μόνο μία ομάδα», κατά την εύστοχη εκτίμηση πολύ γνωστού πολιτικού αναλυτή.
Εκτός από τη δημοσκόπηση της Μέτρον Ανάλυσις, μίας εταιρείας παραδοσιακά «φιλικής» στο ΠΑΣΟΚ, της οποίας ωστόσο τα αποτελέσματα είναι απογοητευτικά για τη Χαρ. Τρικούπη, σε παρόμοια συμπεράσματα παραπέμπουν και τα αποτελέσματα της έρευνας της ALCO, η οποία πραγματοποιήθηκε για λογαριασμό επιχειρηματικών κύκλων αυτήν την περίοδο.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες μας, η διαφορά υπέρ της Νέας Δημοκρατίας στην πρόθεση ψήφου που δείχνει η δημοσκόπηση της ALCO είναι περίπου διπλάσια από την αντίστοιχη της Μέτρον Ανάλυσις και λίγο πιο κάτω από τα αποτελέσματα των εκλογών του Μάρτη του 2004.
Πέραν όμως των διαφορών στην πρόθεση ψήφου (έτσι κι αλλιώς και η Μέτρον Ανάλυσις δείχνει αισθητή άνοδο της διαφοράς σε σύγκριση με την προηγούμενη έρευνα της ίδιας εταιρείας), σημασία έχει ότι όντως τα ποιοτικά στοιχεία αυτών των ερευνών (παρόμοια ήταν και εκείνα των τελευταίων μετρήσεων της V-PRC και της MRB) οδηγούν στην εκτίμηση περί μίας ομάδας και… ενός προπονητή στο γήπεδο.
Είναι χαρακτηριστικά τα κοινά ποιοτικά στοιχεία των τελευταίων αυτών ερευνών:
• Σε μια περίοδο δύσκολη έως και φοβερά πιεστική για την κυβέρνηση η υπέρ της ΝΔ διαφορά στην πρόθεση ψήφου διευρύνεται. Τούτο οφείλεται στο ότι η μεν κυβέρνηση παραμένει στάσιμη σε ό,τι αφορά τα ποσοστά της, το δε ΠΑΣΟΚ χάνει!
• Το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να έχει πολιτικά οφέλη από την όποια κυβερνητική φθορά.
• Στην ίδια περίοδο και στην καταλληλότητα για την πρωθυπουργία η υπέρ του Κ. Καραμανλή διαφορά διευρύνεται, αφού τα δικά του ποσοστά ανεβαίνουν, ενώ του Γ. Παπανδρέου μειώνονται!
• Αυξάνει, επίσης, η διαφορά στην παράσταση νίκης.
• Τα ποσοστά ικανοποίησης από την κυβέρνηση παραμένουν στάσιμα ή μειώνονται ελαφρά, ενώ τα αντίστοιχα ποσοστά ικανοποίησης από το ΠΑΣΟΚ μειώνονται αισθητά!
• Επί 18 τομέων διακυβέρνησης η ΝΔ υπερέχει στους 16 (!), ενώ το ΠΑΣΟΚ «διασώζεται» μόνο στην εξωτερική πολιτική και στα δημόσια έργα.
• Αντιθέτως, ωφελούνται πολιτικά και αριθμητικά τα τρία μικρότερα κόμματα. Η αίσθηση που επικρατεί είναι ότι το μεν ΚΚΕ θα λάβει ποσοστά μεγαλύτερα από αυτά των τελευταίων εκλογών, ενώ ο ΣΥΝ και ο ΛΑΟΣ θα μπουν άνετα στη Βουλή.
Το αξιοσημείωτο είναι πως ασφαλώς καταγράφεται φθορά της κυβέρνησης και ο κόσμος δηλώνει μη ικανοποιημένος από συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές και απαισιόδοξος για το μέλλον. Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ αδυνατεί να αποκομίσει πολιτικά οφέλη, ακόμα και από τη λαϊκή δυσαρέσκεια, ακόμα και οργή. Γι’ αυτό φαίνεται η ΝΔ και ο Καραμανλής να «παίζουν μόνοι». Ενώ προκύπτει και κάτι άλλο εξόχως ανησυχητικό για το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης:
• Η συγκρότηση ενός «μετώπου» στήριξης των επιχειρούμενων διαρθρωτικών αλλαγών και παρεμβάσεων, ακόμα και αν έχει ομιχλώδη χαρακτηριστικά και όχι τα στοιχεία της μονιμότητας, ακόμα και αν η διαφοροποίηση Έβερτ απειλεί να αποδιαρθρώσει αυτό το μέτωπο. Και τούτο ασφαλώς οφείλεται και στη σύγχυση του ΠΑΣΟΚ, την αμηχανία, την έλλειψη ενιαίου λόγου και την έλλειψη σαφών θέσεων.
Σύμφωνα με τις εκτιμήσεις των αναλυτών των δημοσκοπήσεων, η αρνητική θέση του ΠΑΣΟΚ σχετίζεται επίσης και με τα εξής στοιχεία:
• Το ΠΑΣΟΚ ταλανίζεται ακόμα από το αρνητικό κυβερνητικό του παρελθόν. Οι μνήμες είναι νωπές και, επιπλέον, δεν έχει πείσει ότι θα κυβερνήσει διαφορετικά, αν ξαναγίνει κυβέρνηση. Εδώ προφανώς μετρά η αδυναμία του Γιώργου να συγκρουστεί καθαρά με το «ΠΑΣΟΚ του Σημίτη» και η ατολμία του να το απορρίψει, παρά τα ψήγματα αυτοκριτικής που κατά καιρούς κάνει.
• Δεν έχει πείσει επίσης, ότι διαθέτει πολιτική πρόταση, καθαρή και διαφοροποιημένη από την αντίστοιχη κυβερνητική. Η οπερετική εικόνα που εμφάνισε στο θέμα του ΟΤΕ είναι χαρακτηριστική. Αλλά δεν είναι η μόνη…
• Η πολύμηνη «ανασυγκρότηση» περισσότερο απώθησε παρά λειτούργησε θελκτικά, πολύ περισσότερο που φάνηκε ως μια καθαρά οργανωτική διαδικασία, δίχως πολιτικά χαρακτηριστικά.
• Ο ίδιος ο Γιώργος έχει μεν μια εικόνα συμπάθειας΅και υψηλή δημοτικότητα που καταγράφετα ως κοινωνικό και όχι ως πολιτικό μέγεθος και όπως τονίζουν αναλυτές, κινδυνεύει ο Γιώργος να μείνει ως το «καλό παιδί»!
• Δεν έχει δείξει χαρακτηριστικά ηγέτη και «παλαντζάρει» μεταξύ αρχηγικής εικόνας και ατολμίας. Βέβαια δεν λείπουν οι εκτιμήσεις ότι «στο τέλος θα γίνει πρωθυπουργός και θα κυβερνήσει». Μόνο που δεν αρκεί μια γενική πολιτική αναφορά για να αντιστραφεί η αρνητική εικόνα. Απαιτείται και πολιτική πράξη που τουλάχιστον τώρα απουσιάζει…
Η ένταση και η… αγριάδα κατά της διαπλοκής
Ίσως η τελευταία εμφάνιση του Γιώργου στη Βουλή, στην προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση για τη δημόσια διοίκηση, να αποτέλεσε την πρώτη συγκροτημένη προσπάθειά του να εμφανιστεί με ένα άλλο πρόσωπο, ικανό να πείσει ότι διαθέτει ηγετικά χαρακτηριστικά. Το σήκωμα των τόνων, η επιλογή της έντασης, ακόμα και η αγριάδα κατά των… διαπλεκομένων μάλλον στόχευαν να πείσουν ότι είναι ηγέτης, ότι χτυπά το προφίλ Καραμανλή και ότι τολμά να τα βάλει με τη διαπλοκή, χτυπώντας μάλιστα τον πρωθυπουργό σε ένα προνομιακό γι’ αυτόν «γήπεδο».
Ήταν, επίσης, σαφής ο στόχος ενίσχυσης της κυριαρχίας του στο εσωκομματικό μέτωπο. Εδώ φαίνεται ότι ο Γιώργος χτυπά προς τρεις κατευθύνσεις, τον Β. Βενιζέλο, την Α. Διαμαντοπούλου και τον Μ. Χρυσοχοΐδη, θεωρώντας τους δύο τελευταίους υπονομευτές του, επειδή, όπως πιστεύει, προσπαθούν να «κληρονομήσουν» το «εκσυγχρονιστικό» μπλοκ για να τον αμφισβητήσουν.
Ωστόσο, σύμφωνα με την ανάλυση πολιτικών αναλυτών και επικοινωνιολόγων, μια τέτοια εικόνα εκπέμπει θετικά για μία-δύο φορές, αλλά δεν πρέπει να… επαναλαμβάνεται μονότονα, πολύ απλά επειδή «δεν είναι αυτός ο Γιώργος, δεν είναι ο εαυτός του».΅Σε ό,τι αφορά την αναφορά του σε διαπλοκή και διαπλεκόμενους, συνεργάτες του υπογραμμίζουν πως ο Γιώργος πράγματι θέλει να τελειώνει με τον εναγκαλισμό της διαπλοκής που δημιούργησε ο Σημίτης και ότι ήθελε πράγματι να καταγγείλει συγκεκριμένους διαπλεκόμενους, ακόμα και… να πει περισσότερα ονόματα από αυτά που τελικά είπε.
«Μέσα του», μας τόνισε συνεργάτης του, «είναι της ίδιας γραμμής με τον Καραμανλή στο ζήτημα της διαπλοκής και των διαπλεκόμενων και πολύ θα ήθελε να συμπλεύσει με τον πρωθυπουργό σε αυτό το ζήτημα».
Όπερ έδει δείξαι…
Κάτω η Ντόρα πάνω ο Σιούφας, κάτω οι Μιλένα – Φώφη, πάνω ο Λαλιώτης
Στο μεταξύ, από τη δημοσκόπηση της Μέτρον Ανάλυσις προκύπτουν και ενδιαφέροντα στοιχεία σε ό,τι αφορά τα ποσοστά δημοτικότητας κυβερνητικών στελεχών, καθώς και στελεχών του ΠΑΣΟΚ.
Για παράδειγμα, όλοι επεσήμαναν πως η Ντόρα Μπακογιάννη παραμένει πρώτη σε δημοτικότητα. Ουδείς, όμως, επεσήμανε πως σε σύγκριση με την προηγούμενη έρευνα της ίδιας εταιρείας έχει υποστεί πτώση δημοτικότητας κατά 4,2 μονάδες (69,2% από 73,4%)!
Κατά τέσσερις μονάδες έχει πέσει, επίσης, η δημοτικότητα του Μ. Έβερτ (από 38,7% στο 34,7%). Αντιθέτως, από τον κυβερνητικό χώρο αισθητή άνοδο των ποσοστών του βλέπει ο Δ. Σιούφας, κατά 6,7% (από 29,6% στο 36,3%). Επίσης, άνοδο κατά 3,2% εμφανίζει ο Μ. Λιάπης.
Στον χώρο του ΠΑΣΟΚ ο μόνος που εμφανίζει αύξηση ποσοστών δημοτικότητας είναι ο Κ. Λαλιώτης, κατά 2,5 μονάδες (από 33,5% στο 36%).
Στον αντίποδα, αισθητή πτώση ποσοστών εμφανίζουν η Μιλένα Αποστολάκη και η Φώφη Γεννηματά κατά πέντε μονάδες. Πτώση, επίσης, κατά 3,8% έχει και ο Α. Κακλαμάνης, ο οποίος ωστόσο παραμένει ο πλέον δημοφιλής μεταξύ των στελεχών του ΠΑΣΟΚ, καθώς και ο Β. Βενιζέλος, κατά 1,5%.