Υπάρχουν δικαστές στην Αθήνα…

Και οι κατηγορούμενοι, όλα τα πρώτα ονόματα της προηγούμενης διοίκησης της ΔΕΗ, ήταν σίγουροι για την απαλλαγή. Μέχρι και λίγα λεπτά πριν από την απαγγελία της απόφασης, τους διαβεβαίωναν να μην ανησυχούν, όλα είναι εντάξει, όλα έχουν τακτοποιηθεί…

Παρά τα δισεκατομμύρια – οι υπολογισμοί μιλούν για 70 – ζημιά που είχε υποστεί η ΔΕΗ και φυσικά θα πληρώσει ο λαουτζίκος, το κορόιδο πάντα με όλες τις καταστάσεις, εν τούτοις, ακόμη και η πολιτική ηγεσία, που υποτίθεται ήρθε για να εξυγιάνει τα πράγματα και να οδηγήσει στο σκαμνί τους μιζαδόρους, είχε φροντίσει να στείλει το μήνυμα ότι δεν θέλει καταδίκες. Η απουσία πολιτικής αγωγής σηματοδοτούσε ξεκάθαρα τις προθέσεις. Ακόμα και τα περισσότερα μέλη της σημερινής διοίκησης της ΔΕΗ από μάρτυρες κατηγορίας έγιναν, οι πιο προκλητικοί, υπερασπιστές των κατηγορουμένων. (Δικά τους ήταν τα δισεκατομμύρια; Άλλωστε, σου λέει, αύριο μπορεί να είμαστε εμείς στη θέση τους… Ρόδα είναι και γυρίζει…).

Όμως δυστυχώς γι’ αυτούς που σχεδίαζαν και νόμιζα ότι μπορούν να αποφασίζουν για τα πάντα και τα περί ανεξαρτησίας της εξουσίας είναι κουραφέξαλα, κάποιοι από τους δικαστές της έδρας ΑΝΤΕΞΑΝ στο ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ (το λέμε με απόλυτη την συνείδηση και της ευθύνη…). Για τη Δικαιοσύνη ρε γαμώ το, είπαν μέσα τους…

Και το πρωί της Πέμπτης, γύρω στις 9, έπεσε η βόμβα. Για πρώτη, ίσως φορά, τέτοια θαρραλέα απόφαση. Όχι απαλλαγή, ή στο ράφι η υπόθεση, λόγω μη σωστής δίωξης. Ξανά στον ανακριτή, για τα κακουργήματα που διεπράχθησαν και όσοι ασχολήθηκαν κατά το στάδιο της προανάκρισης δεν τα εντόπισαν!

Νικητής βγαίνει η Δικαιοσύνη το πρωινό της Πέμπτης, στον α’ όροφο του Εφετείου Αθηνών.

Το μήνυμα αισιόδοξο, αυτό που έχουμε όλοι ανάγκη και περισσότερο οι χωρίς πλάτες και συμφέροντα πολίτες. Ότι, όπως τότε στο Βερολίνο, υπάρχουν και στην Αθήνα δικαστές! Αυτοί που πήραν την απόφαση μπορεί να νιώθουν υπερήφανοι… Προστάτευσαν το δημόσιο συμφέρον, το συμφέρον του λαού. Ίσως κάποτε αυτά τα 70 δισ. να τα κερδίσουν.

Υπάρχει όμως και δεύτερο μήνυμα. Προς τους διαπλεκόμενους, αυτούς που μετέχουν στο φαγοπότι, που αρπάζουν τις μίζες, πλουτίζουν εις βάρος του λαού και της χώρας. Να μην αισθάνονται και τόσο σίγουροι ότι δεν κινδυνεύουν. Ότι δεν κινδυνεύουν να πιαστούν στη φάκα. Υπάρχουν και οι απρόβλεπτοι, εκείνοι που παραμένουν λειτουροί που αρνούνται να τα αρπάξουν. Και τότε το σκαμνί γίνεται καυτό. Ας ρωτήσουν αυτούς που έζησαν την … της Πέμπτης…