Υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

– Ούτε καν διαβατήριο, μόνο με την αστυνομική μας ταυτότητα θα μας δέχονται και θα μας καλωσορίζουν πονηρά οι Τούρκοι στη χώρα τους από τούτο το καλοκαίρι. Εφόσον, βεβαίως, πάμε αποκλειστικά για τουρισμό, δηλαδή για να «τα ακουμπήσουμε» εκεί… όλα τα λεφτά, όπως λέει και το γνωστό τραγούδι, σε αγορές, εστιατόρια, μπαράκια και ξενοδοχεία… Ήδη το πρώτο πεντάμηνο του 2005 σημειώθηκε αύξηση 100% ελλήνων τουριστών προς την Τουρκία…

– Έτσι λοιπόν την εννοεί την «οικονομική διπλωματία» η Άγκυρα, που εγκαινιάσθηκε χαζοχαρούμενα επί εποχής Γιωργάκη Παπανδρέου στο υπουργείο Εξωτερικών, με τις λεγόμενες «συμφωνίες χαμηλής πολιτικής», αλλά υψηλού επιχειρηματικού κέρδους και όχι μόνο, για την Τουρκία…

– Επιθετικοί σε «ανοίγματα» τουριστικής συνεργασίας ήταν εξαρχής οι Τούρκοι, αντιθέτως ιδιαίτερα επιφυλακτικοί οι αντίστοιχοι ελληνικοί τουριστικοί φορείς… Τι επεδίωκαν οι Τούρκοι; Πολλά και διάφορα, μεταξύ άλλων ξένοι τουρίστες από τα μικρασιατικά παράλια (Σμύρνη, Μπόντρουμ, Κουσάντασι κ.λπ.) να αλωνίζουν στα νησιά του Αιγαίου με ναυλωμένα τουρκικά γιοτ, με τιμές ναύλωσης τις… μισές από τις αντίστοιχες ελληνικές (λόγω χαμηλών αποδοχών των τούρκων καπετάνιων και ναυτών, χαμηλότερου κόστους συντήρησης πλοίων, ελλιμενισμού κ.λπ.). Ακόμη χειρότερο, επεδίωκαν να προσελκύσουν τους ξένους τουρίστες υψηλού εισοδηματικού επιπέδου από την Ελλάδα προς την Τουρκία για να ναυλώνουν από εκεί ιστιοφόρα και άλλα σκάφη αναψυχής για κρουαζιέρες στα ελληνικά νησιά του Αιγαίου… με αποτέλεσμα να κλείσουν αντίστοιχες ελληνικές επιχειρήσεις, αφήνοντας χωρίς δουλειά χιλιάδες ναυτικούς μας που εργάζονται τους θερινούς μήνες σε αυτόν τον προσοδοφόρο τομέα…

– Ένας εμπιστευτικός απολογισμός των «συμφωνιών χαμηλής πολιτικής», που καλύπτουν όλο το φάσμα της οικονομικής συνεργασίας, κατέληγε με τη διαπίστωση ότι οι Τούρκοι ήταν ιδιαίτερα κερδισμένοι… Αφήστε που αυτήν την πολύπλευρη συνεργασία μεταξύ των… δύο ακτών του Αιγαίου την επιδιώκουν συστηματικά οι Τούρκοι και την προβάλλουν εύσχημα στο εξωτερικό ως πρόσθετη απόδειξη του… συνιδιοκτησιακού ντε φάκτο καθεστώτος στον θαλάσσιο χώρο του Αιγαίου… Για τον εναέριο χώρο του Αιγαίου δεν χρειάζεται, βεβαίως, να σας πούμε κάτι νεότερο, υπάρχει το καθημερινό… χάπενινγκ με τις πολλαπλές παραβάσεις και παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά… μη τουριστικά αεροσκάφη…

– Βεβαίως την ευθύνη για να κρατηθεί το τουριστικό μας προϊόν σε ανταγωνιστικές τιμές δεν την έχει μόνο η πολιτεία, η κυβέρνηση, αλλά όλοι μας. Όταν λοιπόν ο κάθε μικρός και μεγάλος επιχειρηματίας, που δραστηριοποιείται στον ευρύτατο τομέα του τουρισμού, ζει στον δικό του μικρόκοσμο και αυξάνει ετσιθελικά και κερδοσκοπικά τις τιμές στα δικά του προϊόντα, είτε πρόκειται για καφέ ελληνικό είτε για δωμάτιο ξενοδοχείου, το αποτέλεσμα είναι οι ξένοι, τελευταίως και αρκετοί έλληνες τουρίστες, να φεύγουν τροχάδην από τη χώρα μας… Γνωρίζω συμπατριώτες μας, μέχρι πρόσφατα τακτικούς θαμώνες σε κοσμοπολίτικα ελληνικά νησιά, που «ανακάλυψαν» τελευταίως τις ανατολικές ακτές του Αιγαίου και από τότε εξαφανίσθηκαν από τα ελληνικά νησιά. Οι λόγοι είναι καθαρώς οικονομικοί, 2-3 μέρες σε Μύκονο και Σαντορίνη αντιστοιχούν σε κόστος ζωής και διασκέδασης σε 7-10 μέρες στην Τουρκία. Να τα ακούν όλοι οι δικοί μας «άνθρωποι του τουρισμού» και οι διάφοροι επιχειρηματίες της… συμφοράς και της αρπαχτής, μπας και βάλουν μυαλό πριν είναι αργά… Οι έλληνες ιδίως εκδρομείς προς τις μικρασιατικές ακτές όχι μόνο περνάνε καλά, αλλά γίνονται και πρεσβευτές της νέας μόδας «πάμε Τουρκία», όπως λέμε «πάμε πλατεία»… Μέχρι και σχολικές εκδρομές προσπάθησαν ορισμένοι να κατευθύνουν προς ανατολάς για λόγους οικονομικούς και… βυζαντινολατρείας.

– Τουρισμό θέλουμε, έτσι τουλάχιστον δηλώνουμε, αλλά τα προξενεία μας συνεχίζουν να ταλαιπωρούν κόσμο και κοσμάκη με το θέμα των θεωρήσεων εισόδου, τη χορήγηση βίζας για να επισκεφθούν τη χώρα μας. Αποτέλεσμα αυτών των αυστηρών προϋποθέσεων και διατυπώσεων είναι μεγάλες ομάδες τουριστών, ιδίως από Ρωσία, Ουκρανία, Κίνα και ανατολικοευρωπαϊκές χώρες, να κατευθύνονται αλλού, πολλοί δε από αυτούς στη γειτονική Τουρκία. Μέχρι να αποφασίσει η Ελλάδα, το υπουργείο Εξωτερικών και το υπουργείο Τουριστικής Ανάπτυξης, δηλαδή το υπουργικό δίδυμο Π. Μολυβιάτης και Δ. Αβραμόπουλος, τι είδους συμφωνίες θα μπορούν να υπογράψουν για να προσελκύσουν ομάδες τουριστών από αυτές τις χώρες, το πουλάκι ήδη… πέταξε αλλού και χάθηκε και αυτή η τουριστική σεζόν… Μήπως μπορεί να μας πει κανείς πόσες συμφωνίες έχει υπογράψει ήδη η Κίνα με διάφορες χώρες για τη διευκόλυνση της χορήγησης θεωρήσεων εισόδου σε κινέζους τουρίστες, για να αντιληφθούμε πόσο πίσω είμαστε σε σύγκριση με πολλές άλλες χώρες; Μήπως χρειάζεται να πάρουμε και μαθήματα… τεχνογνωσίας από τη μικρή και δυναμική Κύπρο που μπόρεσε, έγκαιρα και χωρίς καθυστέρηση, να επεξεργασθεί ειδικές ρυθμίσεις με τη Ρωσία για να μη μειωθεί το τουριστικό ρεύμα από την αχανή χώρα μετά την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ένωση;
– Και οι έσχατοι έσονται πρώτοι… Για τον πρέσβη (πληρεξούσιο υπουργό Α΄) Αθ. Θεοδωρακόπουλο ο λόγος, που μπήκε τελευταίος στη σειρά του ως νεαρός ακόλουθος πρεσβείας και πρόσφατα προήχθη στον ανώτατο βαθμό του πρέσβη (ambassadeur). Από τους πλέον έμπειρους διπλωμάτες σε θέματα διεθνών οργανισμών και πολυμερούς διπλωματίας. Δεν μπόρεσε να συνεισφέρει στον τομέα εξειδίκευσής του, διότι είχε τεθεί σε ιδιότυπη «καραντίνα» από άλλα υψηλόβαθμα στελέχη του υπουργείου που κατέχουν σήμερα θέσεις-«κλειδιά», όπως λένε διαδρομιστές του υπουργείου. Προσωπικές αντιζηλίες και συντροφικά μαχαιρώματα… Πάντως, η προαγωγή του αποτελεί δικαίωση μιας μακράς σταδιοδρομίας. Έγινε λοιπόν και κάτι σωστό σε αυτό το υπουργείο. Μερικοί πιστεύουν ότι μετά από αυτήν την εξέλιξη θα σταματήσουν να κυκλοφορούν κάποια ανώνυμα και χειρόγραφα «δελτία εσωτερικής ενημέρωσης» για το «who is who» διαφόρων διπλωματών που ήταν γραμμένα σε μια όντως μη διπλωματική γλώσσα, αλλά φαίνεται ότι περιείχαν ωμές αλήθειες και έγιναν περιζήτητα…