Μόνο με… ευρω-πραξικόπημα θα μπει η Τουρκία στην Ε.Ε

«Μην κάνετε την Ευρώπη αποκρουστική, χωρίς σύνορα», δήλωσε στην ίδια συνεδρίαση και ο πρόεδρος των Ελεύθερων Δημοκρατών Γκέρχαρτ, πιθανός υπουργός Εξωτερικών της αναμενόμενης κεντροδεξιάς γερμανικής κυβέρνησης, προσθέτοντας ότι: «Το θέμα της ένταξης της Τουρκίας έπαιξε σοβαρό ρόλο στην αρνητική έκβαση των δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και στην Ολλανδία».

Στο ίδιο μήκος κύματος και ο δεξιός πρωθυπουργός της Βαυαρίας Στόιμπερ, ο οποίος υπογράμμισε ότι: «Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα είναι η υπόσχεση που δόθηκε στην Τουρκία για ένταξη, γιατί προκάλεσε άγχη και προβλήματα σε πολλές χώρες, όπως στη Γαλλία».

Απουσία Ερντογάν

Η αντίθεση στην προοπτική τουρκικής ένταξης δεν περιορίζεται μόνο στους κόλπους της γερμανικής κεντροδεξιάς, η οποία επανέλαβε εκ νέου τη θέση της για «προνομιακή σχέση» ΕΕ – Τουρκίας.
«Τουρκία: Η στροφή του Σιράκ» ήταν ο προχθεσινός πρωτοσέλιδος τίτλος της δεξιάς γαλλικής εφημερίδας «Φιγκαρό», η οποία ερμήνευε την τοποθέτηση του γάλλου Προέδρου στη Σύνοδο Κορυφής. Στο ίδιο πνεύμα ακριβώς εντασσόταν και η δήλωση του νέου γάλλου πρωθυπουργού Ντομινίκ ντε Βιλπέν για την ανάγκη «περισυλλογής» της ΕΕ.

Πολύ πιο άμεσες ήταν οι βολές εκ μέρους των Αυστριακών.

«Εγώ είμαι εναντίον των διαπραγματεύσεων για ένταξη της Τουρκίας. Δεν θεωρώ την Τουρκία ώριμη για ένταξη», δήλωσε χωρίς περιστροφές στην αυστριακή τηλεόραση ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας της Αυστρίας Καρλ Χάιντς Γκράσερ. «Το να δεχτούμε τους Τούρκους θα δημιουργούσε υπερβολικές απαιτήσεις από την Ευρώπη» πρόσθεσε, υπογραμμίζοντας ότι οπουδήποτε γινόταν δημοψήφισμα για ένταξη της Τουρκίας, η απάντηση θα ήταν ένα συντριπτικό «όχι».

Χαρακτηριστικό του κλίματος που επικρατεί κατά της τουρκικής ένταξης είναι και το γεγονός ότι στη συνεδρίαση του δεξιού Λαϊκού Κόμματος, που έγινε λίγες ώρες πριν από την έναρξη της Συνόδου Κορυφής, για πρώτη φορά το τελευταίο διάστημα δεν παραβρέθηκε ο τούρκος πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν. Οι δεξιοί ηγέτες της Ευρώπης τού είχαν καταστήσει διακριτικά γνωστό ότι προτιμούσαν να μην παραβρεθεί, ώστε να μην προκαλέσει με την παρουσία του τους ευρωπαίους ψηφοφόρους!

Πίκρα Ερντογάν

«Είναι λογικό να αρχίσουμε διαπραγματεύσεις με την Τουρκία, ένα μεγάλο έθνος της Μικράς Ασίας, αλλά όχι της Ευρώπης;», δήλωσε στη γαλλική εθνοσυνέλευση ο Νικολά Σαρκοζί, επίδοξος δεξιός Πρόεδρος της χώρας μετά τις εκλογές του 2007, αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι θεωρεί παράλογη μια τέτοια επιλογή.

Ο Ερντογάν προσπάθησε να αμυνθεί μπροστά σε αυτή τη χιονοστιβάδα αρνητικών δηλώσεων που ακολούθησε τα «όχι» των Γάλλων και των Ολλανδών. «Τίποτα από αυτά δεν έχει οποιαδήποτε σχέση με εμάς. Η Τουρκία βρίσκεται μέσα στα σύνορα της Ευρώπης, είναι μέλος της (ευρωπαϊκής) οικογένειας. Δεν σπαταλήσαμε τόσα χρόνια για το τίποτα», δήλωσε.

Στην πραγματικότητα όμως, αντιλαμβάνεται ότι δυσκολεύει όλο και περισσότερο η θέση του, καθώς, όπως είναι ευνόητο, η ευρωπαϊκή απροθυμία έχει διπλή αντανάκλαση και μέσα στην Τουρκία: Από τη μια πέφτει διαρκώς η υποστήριξη του τουρκικού λαού στην ένταξη (έχει ήδη μειωθεί στο 60%) και από την άλλη εντείνονται οι πιέσεις των φιλοαμερικανικών τουρκικών κύκλων να εγκαταλειφθεί ο προσανατολισμός της Άγκυρας προς την ΕΕ και να ξαναγυρίσει η

Τουρκία εντονότερα προς την Ουάσινγκτον.

«Η ΕΕ και οι ΗΠΑ δεν είναι αμοιβαία αποκλειόμενες για την Τουρκία», δήλωσε και πρόσθεσε, αναφερόμενος στις «συναισθηματικές αντιδράσεις» των τούρκων πολιτών: «Αν κοιτάξετε τις δημοσκοπήσεις, η υποστήριξη προς την ΕΕ μπορεί να έχει κατεβεί λίγο, αλλά βρίσκεται ακόμη στο 60%».

Αμερικανική «σφήνα»

Όπως είναι ευνόητο, οι Αμερικανοί προσπαθούν να επωφεληθούν από τις ευρωπαϊκές περιπέτειας της Τουρκίας για να την τραβήξουν πάλι εντονότερα σε αμερικανική τροχιά.
«Μην υπολογίζετε στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Κοιτάξτε προς τις ΗΠΑ. Αυτοί είναι οι πραγματικοί φίλοι μας», δήλωσε ο εξέχων τούρκος επιχειρηματίας Ζεϊνέλ Ερντέμ.
«Οι προοπτικές για την ένταξη της Τουρκίας είναι πιο απαισιόδοξες παρά ποτέ… Μερικοί Τούρκοι αρχίζουν να φαντάζονται κάποια μέρα που η Τουρκία δεν θα χρειάζεται καθόλου την Τουρκία, ιδίως επειδή θα έχει τόσο μεγάλη υποστήριξη από τις Ηνωμένες Πολιτείες», γράφουν χαρακτηριστικά οι «Τάιμς της Νέας Υόρκης», οι οποίοι μάλιστα ισχυρίζονται ότι η στάση της Ευρώπης «φουντώνει επίσης τον τούρκικο εθνικισμό».

Φυσικά, τα πράγματα δεν είναι καθόλου τόσο απλά και επιφανειακά. Υπάρχουν πολύ βαθύτεροι λόγοι που ωθούν τους ηγέτες της ΕΕ να πάρουν στους κόλπους της την Τουρκία, όπως και λόγοι που κάνουν την τουρκική άρχουσα τάξη να επιθυμεί την πάση θυσία ένταξη στην ΕΕ.
Από ευρωπαϊκής πλευράς, η Γερμανία πρωτίστως και οι άλλες μεγάλες δυνάμεις δευτερευόντως θέλουν την Τουρκία ως προγεφύρωμα της ΕΕ στον χώρο των πετρελαίων της Μέσης Ανατολής, της Κεντρικής Ασίας και του Καυκάσου.

Κλίμα κατά της διεύρυνσης

Αυτός είναι πολύ σοβαρός στόχος για να εγκαταλειφθεί τόσο εύκολα, αν και φυσικά μπορεί να εξυπηρετηθεί από την «προνομιακή σχέση», αν τη δεχθεί η Τουρκία.
Από την άλλη μεριά, όσους «τσαμπουκάδες» και αν κάνει η Άγκυρα, δεν της είναι καθόλου εύκολο να απαρνηθεί την ευρωπαϊκή προοπτική, όταν π.χ. σχεδόν το 70% των εξαγωγών της κατευθύνεται στις 25 χώρες της ΕΕ.
Το πρόβλημα έγκειται στο ότι η τουρκική ένταξη έχει γίνει πολύ πιο δύσκολη μέσα σε αυτό το κλίμα γενικευμένης εχθρότητας των λαών της Ευρώπης εναντίον κάθε διεύρυνσης της ΕΕ, αρχής γενομένης από τις ήδη ενταγμένες χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης.
Όταν οι Δυτικοευρωπαίοι δεν θέλουν πια αυτούς που ήδη έχουν μπει -καθώς αντιλήφθηκαν, μέσω της περιβόητης «ντιρεκτίβας Μπολκεστάιν», ότι τους θέλουν μόνο για να ρίξουν τους μισθούς στις «παλιές» χώρες των «15»- είναι πολύ πιο δύσκολο προφανώς να δεχτούν τους Τούρκους.

Άλλωστε ήδη αναβάλλονται το ένα μετά το άλλο τα προγραμματισμένα δημοψηφίσματα για να αποτραπεί μια νέα ομοβροντία από «όχι». Αναβλήθηκε το δημοψήφισμα στη Δανία, στην Πορτογαλία και στην Τσεχία, πέρα από την ήδη γνωστή περίπτωση της αναβολής της Βρετανίας. Μάλιστα, στη Σουηδία και στη Φινλανδία αναβλήθηκε ακόμη και η συζήτηση στη Βουλή για την επικύρωση του Ευρωσυντάγματος.

Παιχνίδια με την ημερομηνία

Μέσα στο κλίμα αυτό, η Άγκυρα αντιλαμβάνεται ότι ακόμη και αν αρχίσουν κανονικά οι ενταξιακές συνομιλίες στις 3 Οκτωβρίου, θα είναι ουσιαστικά κενές περιεχομένου στις αρχικές φάσεις.
Αυτό έχει αντανάκλαση και στη στάση της στο κακόγουστο σίριαλ της υπογραφής του Πρωτοκόλλου Επέκτασης της Τελωνειακής Ένωσης ΕΕ-Τουρκίας στις 10 νέες χώρες, συμπεριλαμβανόμενης της Κύπρου, που επιχειρείται να πλασαριστεί ως δήθεν αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Άγκυρα.

Η τουρκική κυβέρνηση μεθοδεύει έτσι τις διαδικασίες, ώστε να αρχίσουν οι διαπραγματεύσεις με την ΕΕ χωρίς καν να έχει επικυρώσει την επέκταση του Πρωτοκόλλου από την Εθνοσυνέλευση! Ανήγγειλε ήδη ότι η τουρκική Βουλή θα κλείσει για καλοκαιρινές διακοπές την 1η Ιουλίου και θα ξανανοίξει την 1η Οκτωβρίου, οπότε «αντικειμενικά» δεν προλαβαίνει να επικυρώσει την περιβόητη επέκταση!
Πρόκειται για φαρσοκωμωδία, αποτέλεσμα της απαράδεκτης υποχωρητικότητας που έδειξαν η Αθήνα και η Λευκωσία στα μέσα Δεκέμβρη, όταν η ΕΕ αποφάσιζε την άνευ όρων έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Τουρκία. Δεν τόλμησαν να βάλουν τότε ως όρο την πλήρη αναγνώριση της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Άγκυρα, οπότε τώρα υφίστανται τις συνέπειες…

Έτσι ή αλλιώς, τώρα που η απόρριψη της Τουρκίας είναι τόσο έντονη στην Ευρώπη, καιρός είναι πια η ελληνική κυβέρνηση να αλλάξει την ακραία φιλοτουρκική πολιτική της.