Επικαιρότητα

1 Τα αποτελέσματα της πρόσφατης επίσκεψης του πρωθυπουργού της Τουρκίας στις ΗΠΑ πρέπει να ανησυχήσουν την ηγεσία του δικού μας υπουργείου Εξωτερικών και να σταματήσει η ελληνική διπλωματία να είναι η «κοιμωμένη του Χαλεπά». Ο κουμπάρος μας Ταγίπ Ερντογάν φαίνεται να πέτυχε την υποστήριξη των Αμερικανών για την επαναφορά του Σχεδίου Ανάν για την επίλυση του Κυπριακού και εξασφάλισε τη σύντομη άρση της πολιτικής και οικονομικής απομόνωσης των Τουρκοκυπρίων, κάτι που σημαίνει την αναγνώριση του ψευδοκράτους της Βόρειας Κύπρου. Και τα δύο αυτά θέματα πλήττουν βάναυσα τους Ελληνοκυπρίους και την Κυπριακή Δημοκρατία. Και, επιπλέον, τραυματίζουν το γόητρο της Ελλάδας. Άραγε ο πρωθυπουργός και ο κ. Μολυβιάτης σκέφτονται κανέναν τρόπο αντίδρασης ή επαναπαύονται στις κενές περιεχομένου ρητορικές «υποσχέσεις» των αμερικανών αξιωματούχων και του Προέδρου Μπους; Ο δικός μας πρωθυπουργός πρέπει να συνειδητοποιήσει ότι οι Ελληνοκύπριοι δεν απέρριψαν το Σχέδιο Ανάν για κάποιες μικρολεπτομέρειες. Το απέρριψαν για τη φιλοσοφία που το διέπει και για το καθεστώς διακυβέρνησης που εισάγει. Το καθεστώς αυτό θυσιάζει τα διεθνώς αναγνωρισμένα δικαιώματα της ελληνικής συντριπτικής πλειοψηφίας στην Κύπρο. Επομένως με μικροτροποποιήσεις σε μερικά επουσιώδη θέματα δεν μπορεί να «αναστηθεί» το Σχέδιο Ανάν. Ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής ασεβεί σε βάρος της δημοκρατίας και της εκπεφρασμένης θέλησης του ελληνοκυπριακού λαού, όταν επισήμως αναγνωρίζει ότι δέχεται το Σχέδιο Ανάν ως βάση επίλυσης του Κυπριακού. Έτσι τώρα η ηγεσία της Τουρκίας επεξέτεινε τις αξιώσεις της στην άρση της απομόνωσης του ψευδοκράτους. Και αργότερα δεν ξέρουμε τι άλλο μπορεί να ζητήσουν οι Τούρκοι. Η δική μας ενδοτική πολιτική ενθαρρύνει τους Τούρκους. Πάντως, στο θέμα της άρσης του εμπάργκο η Τουρκία έχει και τη σύμφωνη γνώμη της ΕΕ, μέσα στους κόλπους της οποίας η Βρετανία και η Γερμανία έχουν δημιουργήσει ισχυρότατο φιλοτουρκικό μέτωπο, στο οποίο με θέρμη συμμετέχει και η Ελλάδα από την εποχή Σημίτη. Τώρα που από τον επόμενο μήνα αναλαμβάνει την προεδρία της ΕΕ η Βρετανία, η Τουρκία στηρίζει πολλές ελπίδες στην υποστήριξη του Τόνι Μπλερ. Δεν θα ήταν άσχημο να δείχναμε ως Ελλάδα-μέλος της ΕΕ κάποια αδιαφορία στην εξυπηρέτηση των τουρκικών συμφερόντων. Να δείξουμε ότι και η Ελλάδα είναι κράτος ανεξάρτητο και φροντίζει για τα δικά της συμφέροντα.

2 Ο Τόνι Μπλερ, ο οποίος μετά από μερικές μέρες (από την 1η Ιουλίου) αναλαμβάνει και την προεδρία της ΕΕ για το δεύτερο εξάμηνο της φετινής χρονιάς, ανήγγειλε ότι η βρετανική κυβέρνηση αποφάσισε να «παγώσει» τη διενέργεια δημοψηφίσματος για την επικύρωση του Ευρωσυντάγματος. Αυτό ουσιαστικά σημαίνει ότι η Βρετανία με συνοπτικές διαδικασίες αναβάλλει επ’ αόριστον την κύρωση. Μετά τα βροντερά «όχι» των λαών της Γαλλίας και της Ολλανδίας η απόφαση του Μπλερ έδωσε τη χαριστική βολή στο νεοφιλελεύθερο Ευρωσύνταγμα. Κάποιοι δεν άφησαν τον βρετανό πρωθυπουργό να τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε προεκλογικά στον λαό του και να διενεργήσει το δημοψήφισμα. Προφανώς γιατί φοβήθηκαν ότι θα εισπράξουν άλλο ένα μεγαλοπρεπέστατο «όχι». Τώρα το Ευρωσύνταγμα αυτό είναι νεκρό! Και ο πρόεδρος της Κομισιόν Μπαρόζο και οι περί αυτόν νεοφιλελεύθεροι οπαδοί της διαπλοκής και της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των δυνάμεων της αγοράς θρηνούν μπροστά στο νεκρό Ευρωσύνταγμα. Οι περισσότεροι ηγέτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης δεν φαίνεται να έχουν αντιληφθεί τους λόγους για τους οποίους οι λαοί της ΕΕ καταδικάζουν το ευρωπαϊκό Σύνταγμα.

Και ο Μπαρόζο προ ημερών κάλεσε τα κράτη-μέλη να συνεχίσουν τη διαδικασία επικύρωσης! Ούτε η δική μας η κυβέρνηση φαίνεται να κατανόησε το πραγματικό νόημα του «όχι». Έτσι συνεχίζει την οικοδόμηση ενός απάνθρωπου νεοφιλελεύθερου κράτους! Και υποβάλλει σε διωγμό τους εργαζόμενους. Τώρα οι προσπάθειες των ευρωπαίων «ηγετών» είναι να βρουν επιχειρήματα για να μας πείσουν ότι οι λαοί της ΕΕ συναισθάνονται πως η κατάργηση του κοινωνικού κράτους και η κατεδάφιση των θεσμοθετημένων δομών προστασίας του εργάτη είναι τάχα μονόδρομος! Φυσικά δεν θα πάψουν να εργάζονται για την επικράτηση και στην Ευρώπη του αμερικανικού μοντέλου κοινωνικής… πρόνοιας και εργασιακών σχέσεων, έστω και χωρίς τη νομική πλατφόρμα του νεκρού Ευρωσυντάγματος. Οι πληροφορίες λένε ότι ο Τόνι Μπλερ έχει αναλάβει την προώθηση του αμερικανικού μοντέλου, με τα πρώτα βήματα να γίνονται κατά τη διάρκεια της βρετανικής προεδρίας. Όσο για την Ελλάδα φαίνεται να έχει επιλεγεί για την πιλοτική εφαρμογή αυτού του μοντέλου με βίαιη προσαρμογή για να επιμετρηθούν οι κοινωνικές αντιδράσεις. Άραγε αληθεύει αυτό; Να περιμένουμε απάντηση από τους κυρίους Καραμανλή και Αλογοσκούφη;

3 Η εξέγερση των εξαθλιωμένων στη Νότια Αμερική συνεχίζεται. Αυτή τη φορά στη Βολιβία. Η χώρα αυτή των 8,8 εκατομμυρίων κατοίκων, η πλειοψηφία των οποίων είναι ταπεινής ινδιάνικης καταγωγής, είναι η δεύτερη σε πηγές ενέργειας (πετρέλαιο και κυρίως φυσικό αέριο) και όμως είναι πάμφτωχη. Τα αποθέματά της σε φυσικό αέριο φτάνουν στα 750 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα και τα νέμονται διάφοροι ιδιώτες «επενδυτές», ντόπιοι και ξένοι. Οι φτωχοί Ινδιάνοι ξεσηκώθηκαν και ζητούν εθνικοποίηση των πηγών ενέργειας. Με μαχητικές διαδηλώσεις ανάγκασαν σε παραίτηση τον Πρόεδρο Κάρλος Μέσα και καθήκοντα Προέδρου ανέλαβε ο επικεφαλής του Ανωτάτου Δικαστηρίου Εντουάρντο Ροντρίγκες, ο οποίος υποσχέθηκε να προβεί σε εθνικοποίηση των πηγών ενέργειας.

Ένα άλλο αίτημα των εξεγερθέντων είναι η σύσταση μιας αντιπροσωπευτικής επιτροπής ή συνέλευσης για την κατάρτιση και ψήφιση νέου Συντάγματος. Οι ΗΠΑ και οι κάτοικοι των πλούσιων επαρχιών της χώρας (που διαθέτουν πηγές ενέργειας) υποστηρίζουν ότι η εξέγερση των εξαθλιωμένων Βολιβιανών υποκινείται από ξένα συμφέροντα που επιδιώκουν την εγκαθίδρυση στη Βολιβία μίας σοσιαλιστικής δικτατορίας. Και ανοιχτά κατηγορούν ως υποκινητή τον Πρόεδρο της Βενεζουέλας, Ούγκο Τσάβες. Οι κάτοικοι των πλουσίων επαρχιών, μεγάλοι γαιοκτήμονες και πετρελαιάδες, ζητούν επιμόνως την αυτονομία της περιοχής τους και απειλούν ότι αν μέχρι το τέλος Αυγούστου δεν χορηγηθεί αυτονομία, θα την ανακηρύξουν μόνοι τους! Πιθανόν το αίτημα αυτό να βρίσκει υποστήριξη και από την ηγεσία των ΗΠΑ. Βέβαια οι εξαθλιωμένοι φτωχοί Ινδιάνοι δεν δέχονται την αυτονόμηση των πλούσιων περιοχών και δηλώνουν, μέσω των εκπροσώπων τους, ότι θα αντισταθούν ένοπλα στην προοπτική αυτή.

Έτσι τώρα η Βολιβία βρίσκεται στα πρόθυρα εμφυλίου πολέμου. Η αντιπαράθεση στις χώρες της Λατινικής Αμερικής είναι μεταξύ των πλουσίων που εκμεταλλεύονται τον φυσικό πλούτο και έχουν την υποστήριξη της Ουάσινγκτον και των φτωχών που ζητούν και αυτοί μερίδιο στον «πλούτο των εθνών». Τα πράγματα είναι ξεκάθαρα, αλλά οι σκοτεινές δυνάμεις θέλουν να τα συσκοτίσουν και να κρύψουν την αλήθεια. Κινούνται πάντα στο σκότος του ψεύδους.