Διακοπή εσόδων… λόγω διαφημίσεων!

Κίνδυνος μείωσης των εσόδων των τηλεοπτικών σταθμών από λανθασμένη ερμηνεία που προωθεί το ΕΣΡ για τις διαφημιστικές διακοπές κατά τη διάρκεια ταινιών. Ενώ ο νόμος που βασίζεται στην οδηγία «Τηλεόραση χωρίς σύνορα» αναφέρει ότι για κάθε 45΄ λεπτά ταινίας αντιστοιχεί μία διακοπή (άρα για μια ταινία π.χ. διάρκειας 95΄, που περιλαμβάνει δύο πλήρη 45λεπτα προγραμματισμένης διάρκειας ταινίας, ο σταθμός δικαιούται 2 διαλείμματα), με τη νέα ερμηνεία του ΕΣΡ ο σταθμός χάνει ένα διαφημιστικό διάλειμμα.
Ενώ ο σταθμός δικαιούται δύο διαλείμματα, τελικώς μεταδίδει μόνο το ένα: Το δεύτερο απλώς… δεν χωράει στην ταινία, αφού -υποτίθεται- πρέπει το 1ο διάλειμμα να τοποθετηθεί ύστερα από 45΄ καθαρής ταινίας και το δεύτερο 45΄ μετά τη λήξη του 1ου διαλείμματος.
Επιπλέον, το συμβούλιο μειώνει όσα διαφημιστικά διαλείμματα απομένουν κατά ένα ακόμη, αφού θεωρεί ότι η κάρτα χορηγού του προγράμματος, που πάντοτε προβάλλεται μετά το τέλος της ταινίας, δήθεν… διακόπτει την ήδη ολοκληρωμένη ταινία και ως εκ τούτου πρέπει να προσμετράται στις… διαφημιστικές διακοπές! Η ερμηνεία που έκανε το συμβούλιο είναι πως «με τον όρο διακοπή για κάθε χρονικό διάστημα 45 λεπτών εννοείται διακοπή μετά την πάροδο 45 λεπτών».
Ωστόσο, τόσο η διάταξη του άρθρου 5 παρ. 2γ του Π.Δ. 100/2000 όσο και η αντίστοιχη της οδηγίας (η οποία στο αγγλικό κείμενο αναφέρει τη φράση «for each» και όχι «after») ορίζει μόνον πόσες διακοπές μπορούν να προγραμματισθούν μέσα σε κάποια ταινία και όχι μετά από πότε ή πότε.
Το πότε μπορούν να τοποθετηθούν αυτές οι διακοπές για διαφημίσεις ρυθμίζεται από άλλη διάταξη, του άρθρου 5 παρ. 2δ του Π.Δ. 100/2000.