Υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

Μαζικό, δυναμικό, μαχητικό. Τέτοια, λοιπόν… διορατικότητα και επαφή με τη «λαϊκή βάση» ο αρχηγός της «συμμετοχικής δημοκρατίας» των ρετιρέ… Είτε πρόκειται για το δημοψήφισμα στο Σχέδιο Ανάν, που προέβλεπε την «εξαφάνιση» της Κυπριακής Δημοκρατίας ως διεθνούς οντότητας υπό τη σημερινή της μορφή, είτε για το Ευρωσύνταγμα, που αποβλέπει και στην περαιτέρω συρρίκνωση των εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων υπέρ των Βρυξελλών και με πολλές άλλες αβεβαιότητες στην πορεία… Ο Γ. Παπανδρέου βρέθηκε πάντα με την αριθμητική μειοψηφία. Έτσι όμως και… τριτώσει το κακό, με ένα νέο ηχηρό «όχι», Ελλήνων αυτή τη φορά, στις επόμενες εκλογές, που θα απορρίπτουν διακυβέρνηση από το μεταλλαγμένο ΠΑΣΟΚ, φοβούμαι ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα έχει την τύχη τού (πρώην) πρωθυπουργού Ραφαρέν της Γαλλίας… Μέχρι τότε, βεβαίως, πολλά μπορεί να συμβούν… Θα προηγηθούν οι εσωκομματικές αυτοκριτικές στις συνεδριάσεις του Πολιτικού Συμβουλίου, σύντομες και περιεκτικές ελπίζω, γιατί τώρα υπάρχει και η γνωστή… κλεψύδρα για όσους φλυαρούν «εκσυγχρονιστικά»…

– Το χάρηκε ιδιαίτερα, όπως φάνηκε, το πρόγευμα-ανάκριση ο υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης, το οποίο του παρέθεσε η Ένωση Ξένων Ανταποκριτών στο ξενοδοχείο Μεγάλη Βρετάνια. Και τους ενημέρωσε, καθησυχαστικά, για τα συμβαίνοντα στην… Εσπερία, με τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος στη Γαλλία, ότι δεν είναι λιμός, σεισμός και καταποντισμός στο οικοδόμημα της Ευρωπαϊκής Ένωσης… Χρειάζεται, βεβαίως, το «πλοίο» της Ευρώπης γενική επιθεώρηση και οπωσδήποτε κάποια… αλλαγή πλεύσης… Όχι, λοιπόν, τόσο «ενάντια στα κύματα», που έχουν ανθρώπινες μορφές, διότι εάν τα περιφρονήσεις, μπορεί να μετατραπούν σε ευρωπαϊκό «τσουνάμι»…

– Εποχή «χρυσής διπλωματίας» αποκάλεσε ο υπουργός Εξωτερικών, με κάποια δόση υπερβολής βεβαίως, τη σημερινή ευτυχή συγκυρία, όπου διαπιστώνεται πλήρης (;) πολιτική συναίνεση στη χώρα, στους μεγάλους στρατηγικούς στόχους της εξωτερικής μας πολιτικής. Μερικοί παρατήρησαν, στον χώρο της συνέντευξης, πλατιά χαμόγελα στα πρόσωπα ορισμένων διπλωματών… Και όμως δεν μίλησε για «χρυσούς διπλωμάτες», που είναι ζήτημα αν μετριώνται στα δάχτυλα της μιας χειρός… Οι περισσότεροι είναι μάλλον από πηλό, κατ’ άλλους από… φελλό, αλλά το χρυσό χάπι της συναινετικής διπλωματίας, που προσέφερε ευφυώς ο υπουργός, ορισμένοι το πήραν ως προσωπική συμβολή τους και φούσκωναν ενθουσιασμένοι, επιστρέφοντας στα γραφεία τους στο νεοκλασικό της λεωφόρου Βασ. Σοφίας…

– Μεταθέσεις πρεσβευτικές με τα… πρωτοβρόχια προαναγγέλλουν «έγκυροι κύκλοι του υπουργείου». Ακόμη δεν μπήκαμε στο καλοκαίρι, δεν άρχισαν τα «μπάνια του λαού» και ορισμένοι «παράγοντες» και μη προγραμματίζουν, επί χάρτου βεβαίως, ποιους θα βγάλουν και ποιους θα αφήσουν στις καλές πρεσβείες… Ασφαλώς αυτό το κλίμα «ετοιμότητας» υπήρχε πάντοτε στο υπουργείο, μερικές φορές το ενεθάρρυνε πλαγίως και η πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΞ, αφενός μεν για να συνεχίσουν να εργάζονται ευσυνείδητα αυτοί που «τα έβαψαν μαύρα» γιατί τους υποσχέθηκαν μετάθεση στο εξωτερικό και τίποτε δεν έγινε, αφετέρου δε για να ανησυχούν και να ανασκουμπωθούν, να δουλέψουν λιγάκι όσοι ευρίσκονται σε καλές πρεσβείες και προξενεία και θεωρούν ότι δεν τους… κουνάει κανείς, μέχρι το επόμενο καλοκαίρι, που γίνονται συνήθως οι μαζικές μεταθέσεις…

– Με «σημαδεμένα» χαρτιά, μάλλον «εξεταστές», όπως μου καταγγέλλουν, γίνεται και αυτή τη φορά ο διαγωνισμός εισαγωγής νέων διπλωματικών (ακολούθων πρεσβείας) στο υπουργείο Εξωτερικών… Ως συνήθως, ευνοούμενοι με μόρια… face control είναι πρωτίστως οι γόνοι πρέσβεων, αλλά και συγγενικά πρόσωπα της ευρύτερης συντεχνίας των υπαλλήλων του υπουργείου Εξωτερικών… Τα παιδιά των διπλωματικών, τα ανίψια, τα… εγγόνια των πρεσβευτών, κατά μία σατανική σύμπτωση, πάντα «πλασάρονται» στους επιτυχόντες… Έτσι και καταφέρεις και επιτύχεις μια φορά, φαίνεται μετά ότι αποκτάς ισχυρό κληρονομικό δικαίωμα…

– Αμερόληπτες και αυστηρές, υποτίθεται, οι εισαγωγικές εξετάσεις στο υπουργείο Εξωτερικών. Ένας από τους διαγωνιζόμενους, με το όνομα Γεννηματάς, στα γραπτά που είναι κλειστό και σφραγισμένο το ονοματεπώνυμο παίρνει χαμηλούς βαθμούς, ενώ παραδόξως στα προφορικά, που βρίσκεται ενώπιος ενωπίω με τον «αμερόληπτο» εξεταστή, ανταμείβεται με υψηλούς βαθμούς… Συμβαίνει, όμως, αυτός, ο πολλά υποσχόμενος μέλλων διπλωμάτης να είναι… τέκνο αγαπητό του γενικού γραμματέα του υπουργείου, πρέσβη Γ. Γεννηματά… Καλά, αυτές οι συμπτώσεις στο υπουργείο δεν σας φαίνονται εξω(φρεν)ικές;

– Για τη «στρατηγική συμμαχία» της χώρας μας με τις ΗΠΑ έμαθα πρόσθετες «λεπτομέρειες»… Η αρχική πρόταση των Αμερικανών ήταν να αναγγελθεί διθυραμβικά ότι η Ελλάδα αναβαθμίζεται και γίνεται στρατηγική «εταίρα» των ΗΠΑ… Έντρομοι οι Έλληνες, συνεργάτες του πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, επενέβησαν στην επεξεργασία της επίσημης διατύπωσης και τη μετέφρασαν στην… καθαρεύουσα και έτσι από «εταίρα» η Ελλαδίτσα μας έγινε «στρατηγικός εταίρος». Δεν θα μας καταλάβει η νέα γενιά, δεν είναι στρωτή δημοτική, επενέβη εταίρος «επικοινωνιολόγος» και τελικά γίναμε «στρατηγικός σύμμαχος», όπου, όπως αντιλαμβάνεσθε, σε αυτή τη συμμαχία δεν φαίνεται στο ευρύ κοινό ποιος είναι ο εταίρος και ποια η «εταίρα»… Το θέμα φαίνεται ότι ήταν αρκετά σοβαρό, διότι τα μέλη τής υπό τον έλληνα πρωθυπουργό αντιπροσωπείας το συνέδεσαν με μια άλλη συνειρμική εικόνα που αντίκρισαν κατά την όντως φιλική συνάντηση στον Λευκό Οίκο. Ο Πρόεδρος Μπους, λοιπόν, εκτός από την αρχική του επιθυμία να μας αποκαλέσει στρατηγική «εταίρα», υποδέχθηκε τον πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή με… μπότες που συνήθως φοράει στο ράντσο του στο Τέξας (το μαστίγιο έλειπε…). Σε κάποιον θύμιζε κάτι ιστορικές γκραβούρες, όπου βλέπει κανείς πώς αντιμετώπιζαν οι αμερικανοί «νταβατζήδες εποχής» τους ινδιάνους ιθαγενείς… Κατόπιν τούτου, οι έλληνες αρμόδιοι συμφώνησαν ότι η διατύπωση «στρατηγική συμμαχία», αναμεταδιδόμενη κατά κόρον από τα ελληνικά ΜΜΕ, θα ήταν η πιο σεμνή, ταπεινή και λιγότερο παρεξηγήσιμη έκφραση… ισότητας με τις ΗΠΑ…

– Μέχρι πρόσφατα ο υφυπουργός Αποδήμου Ελληνισμού διέθετε τον περισσότερο χρόνο του σε ταξίδια για να ευρίσκεται κοντά στους ομογενείς. Άτυχος, όμως, ο υφυπουργός Εξωτερικών Παν. Σκανδαλάκης, αρμόδιος για τους απόδημους Έλληνες. Δεν φτάνει που, όταν τον πλησιάσεις, μυρίζει πλέον… λιβάνι, από τα συνεχή πηγαινέλα σε Πατριαρχεία για την εθνικά δυσάρεστη υπόθεση του Πατριαρχείου Ιεροσολύμων, αλλά τον πληροφορούν ότι αυτή η κατάσταση ίσως κρατήσει μερικούς μήνες ακόμη, μέχρι να «τα βρουν» οι αγιοταφίτες μεταξύ τους και εκλέξουν τελικά νέο Πατριάρχη… Θα πρέπει, λοιπόν, να παραμείνει σε επιφυλακή στην Αθήνα, ή κάπου κοντά, μήπως προκύψουν νέες ανεπιθύμητες εξελίξεις… Και βεβαίως πρόξενοι και πρέσβεις, όπου υπάρχει ομογένεια, ακούν τα σχετικά παράπονα από τους ξενιτεμένους μας. «Κάποτε η ελληνική κυβέρνηση μας θυμόταν και έστελνε εκπρόσωπό της…». Κάποιοι άλλοι ομογενείς, σε απομονωμένο προξενείο, ρωτούσαν αν είναι ακόμη υφυπουργός ο Γρ. Νιώτης και πότε θα ξανάρθει… Μήπως θα πρέπει να αρχίσει τις περιοδείες ο υφυπουργός Π. Σκανδαλάκης για να τον γνωρίσουν οι ομογενείς, ιδίως από περιοχές της Λακωνίας; Ας βιαστεί, γιατί είναι πάντα στον αέρα και αυτός ο… ανασχηματισμός που γίνεται συνήθως καλοκαιρινούς μήνες…