Το «όχι» απαρχή και όχι τέλος της Ένωσης

Ο γαλλικός λαός αντιπαρήλθε με περιφρόνηση την απόπειρα πλύσης του εγκεφάλου του που επεχείρησαν οι πολιτικές του ηγεσίες και ποικίλες ελίτ όλων των χρωμάτων. Απέρριψε τους κατασκευαστές συνείδησης καναλάρχες και μεγαλοϊδιοκτήτες Τύπου (στη Γαλλία όλα τα ΜΜΕ έχουν περιέλθει, ως γνωστόν, στην ιδιοκτησία του διεθνούς παμμεγίστου κεφαλαίου). Αγνόησε επιδεικτικά τους αυθορμήτως προστρέξαντες σε βοήθεια του κ. Σιράκ ημετέρους κυρίους και κυρίες που του έστειλαν μηνύματα τι να ψηφίσει. Οι εξ αυτών κύριοι Σημίτης και Παπανδρέου έσπευσαν και αυτοπροσώπως.
Το «όχι» των Γάλλων και αυτό των Ολλανδών έδειξε πόσο δυνατοί είναι οι πολίτες όταν παίρνουν επάνω τους την υπόθεση. Στη Γαλλία προσήλθε για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια το 85% στις κάλπες. Οι αποτυχημένοι ταγοί της Ευρώπης επιχειρούν να ερμηνεύσουν την πτώση τους ως πτώση της ΕΕ. Ανοησίες! Πρόκειται για δική τους ατομική παταγώδη αποτυχία εξαιτίας της ανικανότητάς τους να προβάλουν ένα δυνατό και πειστικό όραμα για την Ευρώπη. Η εποχή των ηγετών – λογιστών έχει τελειώσει. Οι λαοί απαιτούν ηγεσίες δημιουργικές και τολμηρές. Με φαντασία και πάθος. Και απαιτούν όραμα συνοχής και αλληλεγγύης για όλους τους Ευρωπαίους.
Το «όχι» δεν είναι το τέλος της Ένωσης, αλλά η μεγάλη απαρχή για μία πραγματική Ευρώπη των λαών και των πολιτών.
Ο ΕΝΙΣΤΑΜΕΝΟΣ