Το ρήμα φουσκώνω έχει και το αντίθετο του: Ξεφουσκώνω. Ας μάθουμε οι Ρωμιοί ότι τον γάιδαρο τον λένε και… όνο

Συνθήκη Συνταγματική
ευάριθμων σελίδων
μάς πέταξαν κατάμουτρα
δήθεν περί ελπίδων.

Λές καί ο κάθε άνθρωπος
μπορεί νά τήν διαβάσει
γιά νά ιδεί τί σκέφτονται
όσοι τήν είχαν φτιάσει.

Είναι σάν τά συμβόλαια
γιά ασφαλιζομένους
ψιλά, ψιλά τά γράμματα
καί κλάψε πικραμένους.

Καί δέχεσαι τήν σύμβαση
ένεκα βαρεμάρας
καί υπογράφεις έν χαρτί
αξίας μιάς πεντάρας.

Είσαι πάντα υπόλογος
κι όλοι μέ σέ γελάνε
τόν βλάκα καί τόν γάιδαρο
καί δώσ’ του σέ βαράνε.

Έτσι κι οι Φάμπρικες εκεί
στών Βρυξελλών τά πάρκα
ό,τι τούς πάει φτιάξανε
γιά σένα τόν μαλάκα.

Κανείς δέν σέ ερώτησε
δέν σού ‘πε τί σημαίνει
εσύ είσαι ο ασήμαντος
κι αυτοί οι δοξασμένοι.

Καί όπως πράττουν πάντοτε
λογαριασμό δέν δίνουν
σέ μπάζουν σέ μιά κάμαρα
καί έπειτα σέ γδύνουν.

Κι αρχίζουν τήν εξέταση
κάνοντας τούς ντοτόρους
γιατ’ είσαι εσύ ο ασθενής
κι αυτοί θέτουν τούς όρους.

Κι άν έχεις καί Κυβέρνηση
εις πάντα Γραικυλία
σού χώνουν στά οπίσθια
μιά μαύρη κιμωλία.

Διότι εδώ η Κυβέρνηση
σέ αντιπροσωπεύει
καί τό εγώ σου χάνεται
γιατ’ άλλος σέ κλαδεύει.

Εδώ τό δημοψήφισμα
δέν γίνεται νά γίνει
όσο τριακόσιοι τζίτζικες
λαλούν σ’ ένα λαγήνι.
Όπου λαγήνι πάει νά πει
Βουλή καί βουβαμάρα
μέ τζόγο τό Δημόσιο
καί στύλ τήν κουταμάρα.

Οι Γάλλοι καί οι Ολλανδοί
ουδόλως κουτορνίθια
είπανε: Όχι, κύριοι.
(Μπορεί κι από συνήθεια.)

Μάγκες μέ τά συμφέροντα
μεγαλοκαπιτάλες
θέλουν νά τρώνε άπαντες
πάντα μέ δυό κουτάλες.

Έτσι στριμώξαν τόν Σιράκ
κι οι Μπόερς τόν δικό τους
καί γράψανε τό Σύνταγμα
πίσω, στόν πισινό τους.

Κι έχει η Ευρώπη πυρετό
-τουτέστιν οι Εταιρείες-
καθώς καί κάθε άρχοντας
καί όλες οι φατρίες.

Διότι αυτό τό μπάχαλο
ουδόλως τούς συμφέρει
θέλουνε πλήθη άβουλα
μέ τόν σταυρό στό χέρι.

Εγώ ποτέ δέν πίστεψα
στήν Ενωμένη Ευρώπη.
(Τί Ενωμένη, βρέ παιδιά,
ενώνονται οι κόποι;)

Είναι πλέον γνωστό:
Κράτη καί Κυβερνήσεις
δέν υπάρχουν.
Διοικούν τά μεγάλα τράστ.
Τώρα γιά Συντάγματα καί βαρβάρους
θά συζητάμε. Τό πιάσατε τό απονενοημένο;