Στον αέρα ο μονόδρομος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής απέναντι στην Τουρκία

Απελπισία κυριαρχεί ανάμεσα και στους «λογιστές» ηγέτες των «25». Έχουν χάσει το φως τους από τα «χαστούκια» των δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και την Ολλανδία. «Όχι» στο Ευρωσύνταγμα με 10 μονάδες διαφορά στη Γαλλία και… 26 (!) μονάδες διαφορά στην Ολλανδία δεν είναι κάτι που χωνεύεται εύκολα. Δεινή είναι η ήττα που υπέστησαν ο νεοφιλελευθερισμός και ο ατλαντισμός αυτού του θλιβερού κειμένου, που έθετε ακόμη και τη στρατιωτική ολοκλήρωση της Ευρώπης, την αποκαλούμενη «ευρωάμυνα», υπό τον έλεγχο του ΝΑΤΟ, δηλαδή των Αμερικανών.

Οι Ολλανδοί με την ψήφο τους έβαλαν την ταφόπετρα στο μνήμα του Ευρωσυντάγματος, το οποίο είχαν ήδη ενταφιάσει οι Γάλλοι από το βράδυ της περασμένης Κυριακής.

Αυτό, όμως, είναι το λιγότερο για τους ηγέτες της Ευρώπης. Αν ήταν μόνο για το Ευρωσύνταγμα, δεν θα τα είχαν βάψει μαύρα, όπως τώρα. Αυτό που τους ανησύχησε τρομερά ήταν ότι κατάλαβαν πως οι Γάλλοι ξεσηκώθηκαν και «μαύρισαν» την ίδια την πολιτική της ΕΕ, όπως εκφράζεται σε κορυφαίες πολιτικές της επιλογές. Ο κόσμος έχει αγανακτήσει παντού με την ακρίβεια και τη φτώχεια που έφερε το ευρώ. Αισθάνεται βαθύτατα οργισμένος, επειδή κατάλαβε πως έβαλαν τις νέες χώρες στην ΕΕ με στόχο να χρησιμοποιήσουν τους πεινασμένους κατοίκους τους για να καταβαραθρώσουν τους μισθούς και τα δικαιώματα των εργαζομένων στις «παλιές» 15 χώρες. Έχουν γίνει οι Ευρωπαίοι πυρ και μανία με το γεγονός ότι ενώ όλοι οι λαοί της ηπείρου είναι εναντίον της ένταξης της Τουρκίας στην ΕΕ, οι 25 ηγέτες τους αποφάσισαν ομόφωνα τον Δεκέμβρη να αρχίσουν τις διαπραγματεύσεις ένταξης με την Άγκυρα, γράφοντας στα παλιά τους τα παπούτσια τη θέληση των πολιτών.

Δεν πέρασε η πλύση εγκεφάλου

Ήταν τόσο ισχυρή η αντίθεση των Γάλλων στην πολιτική της ΕΕ και τη στάση των ηγετών της, που στάθηκε εντελώς ανίκανη να κάμψει την αντίστασή τους η πρωτοφανής πλύση εγκεφάλου, στην οποία τους υπέβαλε το κατεστημένο. Οι ηγεσίες των κομμάτων της Δεξιάς, του Κέντρου, των σοσιαλιστών και των «πράσινων» τάχθηκαν αναφανδόν υπέρ του «ναι». Το ίδιο και όλες οι εφημερίδες, όλα τα κανάλια, τηλεοπτικά και ραδιοφωνικά και όλα τα μεγάλης κυκλοφορίας πολιτικά περιοδικά, με μοναδική εξαίρεση τη «Μοντ Ντιπλοματίκ» που βγαίνει μία φορά τον μήνα!

Σαν να μην έφταναν όλοι αυτοί, κουβάλησαν στη Γαλλία και όλους τους γνωστούς ευρωπαίους ηγέτες, σοσιαλδημοκράτες και δεξιούς, από τον γερμανό καγκελάριο Γκέρχαρντ Σρέντερ και τον ισπανό πρωθυπουργό Χοσέ Λουίς Ροντρίγκεθ Θαπατέρο ως τον Γιώργο Παπανδρέου και τον πρόεδρο της Κομισιόν, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζο. Αυτοί είχαν στόχο κυρίως την ιδεολογική τρομοκρατία, να πείσουν τους Γάλλους ότι «η Γαλλία θα απομονωθεί» και ότι «η Ευρώπη θα καταρρεύσει» αν τολμήσουν να πουν «όχι»!

Φτάσαμε στο γελοίο σημείο ο πρωθυπουργός του Λουξεμβούργου με τις 400.000 κατοίκους να βγαίνει τρεις μέρες πριν από το δημοψήφισμα και να λέει στα 60.000.000 των Γάλλων ότι αν ψηφίσουν «όχι», δεν θα… αναγνωρίσει το αποτέλεσμα ως τελεσίδικο και θα τους βάλει να ξαναψηφίσουν σε έναν χρόνο για να βγάλουν το «ναι»! Το Λουξεμβούργο! Τα ίδια είπε την τελευταία στιγμή και ο Ζισκάρ Ντ’ Εστέν, κάνοντας… «τούρμπο» τους συμπατριώτες του.

Η ουσία είναι, όμως, ότι όλη αυτή η επιχείρηση επηρεασμού και εκφοβισμού των ψηφοφόρων έπεσε τελικά στο κενό. Οι Γάλλοι δεν λύγισαν και «εκτέλεσαν» το νεοφιλελεύθερο κατασκεύασμα.
«Όχι» είπαν
νέοι και φτωχοί,
«ναι» πλούσιοι και γέροι!

Το εντυπωσιακό είναι πως το «όχι» κυριάρχησε σε όλες τις ηλικίες με μοναδική εξαίρεση τους άνω των 65 ετών.
Οι νέοι 18-34 ετών ψήφισαν «όχι» σε ποσοστό 59%, ενώ στις ηλικίες 35-49 ετών το «όχι» απογειώθηκε στο 65%, παραμένοντας στο 62% και στις ηλικίες 50-60 ετών. Η τάση αντιστρέφεται θεαματικά στους ψηφοφόρους 60-69 ετών (56% υπέρ του «ναι») και ξεπερνά το 58% στους ηλικιωμένους πάνω από 70 ετών.

Είναι προφανές ότι στους γέρους ψηφοφόρους κυριαρχούν οι αναμνήσεις των διαιρέσεων και των συγκρούσεων στην Ευρώπη, ενώ οι νέοι και οι παραγωγικές ηλικίες, οι οποίοι επηρεάζονται πολύ περισσότερο από την πολιτική της ΕΕ, έχουν σαφώς επικριτική θέση απέναντι στον τρόπο με τον οποίο προχωράει η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ χάνει τους νέους με αυτήν την πολιτική, υποθηκεύοντας το μέλλον της.

Η ψήφος των Γάλλων απέδειξε με πανηγυρικό τρόπο, επίσης, ότι αυτό το
Ευρωσύνταγμα ήταν το «Ευρωσύνταγμα των πλουσίων» ή τουλάχιστον έτσι το αντιλήφθηκε ο γαλλικός λαός.

Έτσι, όσοι έχουν καθαρό μηνιαίο εισόδημα κάτω από 1.000 ευρώ ψήφισαν «όχι» σε ποσοστό 60%, ενώ όσοι έχουν ανάμεσα στα 1.000 και στα 2.000 ευρώ ψήφισαν «όχι» κατά 63%.

Σε ποσοστό 58% ψήφισαν «όχι» και όσοι έχουν εισόδημα από 2.000 ως 3.000 ευρώ τον μήνα. Από εκεί και πάνω, όμως, η κατάσταση αναστρέφεται πλήρως. Όσοι Γάλλοι έχουν εισόδημα μεγαλύτερο από 3.000 ευρώ μηνιαίως υπερψήφισαν το «ναι» σαρωτικά, σε ποσοστό 63%!
Πολύ χαρακτηριστικά είναι τα αποτελέσματα και κατά κοινωνική κατηγορία: «Όχι» ψήφισε το 81% των εργατών, το 79% των ανέργων, το 70% των αγροτών και το 67% των υπαλλήλων.

Αντιθέτως, τα στελέχη επιχειρήσεων ψήφισαν «ναι» σε ποσοστό 65%, όπως και το 57% των αποφοίτων ΑΕΙ και το 56% των συνταξιούχων. Τα μεσαία στρώματα υπερψήφισαν ελαφρά το «όχι» σε ποσοστό 51%-53%, ανάλογα με την κατηγοριοποίηση.

Το Ευρωσύνταγμα το απέρριψαν, λοιπόν, οι νέοι και οι μη προνομιούχοι και το υποστήριξαν οι πλούσιοι και οι γέροι! Ωραία προοπτική για το μέλλον της Ευρώπης χάραξαν οι «φωστήρες» ηγέτες
της ΕΕ!

Αίσχος για την Κύπρο

Ειρήσθω εν παρόδω ότι η παντελής απουσία συζήτησης για το Ευρωσύνταγμα στη χώρα μας, αφού η κυβέρνηση της ΝΔ απέφυγε να κάνει δημοψήφισμα, απέκρυψε από τον ελληνικό λαό και κάποιες πτυχές του Ευρωσυντάγματος που αποτελούν πραγματικό αίσχος για την Κύπρο. Είναι να απορεί κανείς πώς σύσσωμοι οι έλληνες βουλευτές ψήφισαν τέτοια πράγματα! Η πιθανότατη δικαιολογία πως σχεδόν όλοι τους είναι τόσο άσχετοι και τόσο ανεύθυνοι ώστε να ψήφισαν στη Βουλή το Ευρωσύνταγμα χωρίς να το έχουν καν διαβάσει, δεν μειώνει βεβαίως τις πολιτικές ευθύνες τους.

Το άρθρο IV-440, παράγραφος 6β αναφέρει ότι το Ευρωσύνταγμα «δεν εφαρμόζεται στο Ακρωτήρι και στη Δεκέλεια», επειδή «αποτελούν περιοχές των κυρίαρχων βάσεων του Ηνωμένου Βασιλείου», δηλαδή… αγγλικό έδαφος!

Φυσικά και γνωρίζουμε ότι αυτό το αποικιοκρατικό καθεστώς καθορίζεται από τις επαίσχυντες Συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου. Αυτό, όμως, καθόλου δεν αποτελεί επιχείρημα ώστε μια αποικιοκρατική συμφωνία του 1960 να κατοχυρώνεται και στο υποτιθέμενο Σύνταγμα της Ευρώπης του 21ου αιώνα και, επιπλέον, να την προσυπογράφουν οι έλληνες βουλευτές το 2005! Όχι και να γράφουμε και στο Ευρωσύνταγμα, με εκ νέου νομιμοποίηση εκ μέρους των βουλευτών της ελληνικής -και στα τέλη του μήνα και της κυπριακής- Βουλής τον εθνικό μας εξευτελισμό!

Θα έλεγαν «όχι» και οι Έλληνες!

Αντιλαμβάνεται ασφαλώς κανείς τι χαμός θα γινόταν, αν αυτό το άρθρο του Ευρωσυντάγματος έμπαινε σε δημόσιο διάλογο, σε περίπτωση που προκηρυσσόταν δημοψήφισμα. Θα ήταν πολύ δύσκολο να πειστεί ο κόσμος να υπερψηφίσει τέτοιο άρθρο εθνικής ντροπής -και γιατί να το έκανε, άλλωστε, ο λαός μας;

Αν μάλιστα αναλύονταν στον λαό και οι εξευτελιστικές διατάξεις της Πράξης Προσχώρησης της Κύπρου στην ΕΕ (που βάσει του άρθρου IV-442 αποτελεί «αναπόσπαστο τμήμα» του Ευρωσυντάγματος), οι οποίες καθορίζουν το καθεστώς κυριαρχίας των Άγγλων στις βάσεις του Ακρωτηρίου και της Δεκέλειας (τίτλος III, άρθρα 43 έως 51), τότε ο κόσμος μάλλον θα άρχιζε να… κυνηγάει με αβγά και ντομάτες τους βουλευτές της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ που ψήφισαν το Ευρωσύνταγμα στη Βουλή, παρά θα έριχνε «ναι» σε αυτό το και από εθνική σκοπιά άθλιο κατασκεύασμα…

Ήξεραν τι έκαναν, λοιπόν, όταν αποφάσιζαν να περάσουν το Ευρωσύνταγμα «στη ζούλα» από τη Βουλή αντί να κάνουν δημοψήφισμα. Είχαν πολύ σοβαρά πράγματα να κρύψουν.

Σίγουρα όλοι αυτοί έπαθαν σοκ, όταν είδαν τα αποτελέσματα δύο δημοσκοπήσεων που έγιναν από την Opinion για το MEGA και από την Κάπα Research για τον ΑΝΤ1, την επομένη και τη μεθεπομένη του γαλλικού δημοψηφίσματος, με το ερώτημα τι θα ψήφιζαν οι Έλληνες για το Ευρωσύνταγμα, αν γινόταν δημοψήφισμα.

Στην έρευνα της Opinion το 43% απάντησε ότι θα ψήφιζε «όχι», το 30% «ναι» και το 27% δεν είχε ακόμη κατασταλάξει σε άποψη. Στην έρευνα της Κάπα Research υπέρ του «όχι» τάχθηκε το 40,7%, υπέρ του «ναι» το 30,5% και το 25,7% δεν είχε αποφασίσει. Υφίσταται μια αυθόρμητη, δηλαδή, τάση υπέρ του «όχι» και στη χώρα μας και δεν έχει ακόμη συζητηθεί απολύτως τίποτα από όσα προαναφέραμε!

Τώρα είναι που ο Καραμανλής δεν τολμάει να κάνει δημοψήφισμα με τίποτα! Έτσι κι αλλιώς πιθανότατα δεν πρόκειται να χρειαστεί, ενώ η απόφαση της ελληνικής Βουλής θα μείνει στα χαρτιά και θα αποτελεί στίγμα στη συνείδηση των βουλευτών. Αυτό το Ευρωσύνταγμα το έχουν ήδη πετάξει στον πολιτικό σκουπιδοτενεκέ τα «όχι» των Γάλλων και των Ολλανδών. Αυτό το Ευρωσύνταγμα είναι νεκρό οριστικά και αμετάκλητα. Πρέπει να φτιαχτεί άλλο, εναρμονισμένο σε κάποιο βαθμό με τη θέληση των λαών, αν θέλουν πραγματικά οι ηγέτες της η Ευρώπη κάποτε να αποκτήσει Σύνταγμα.