“Πως να κάνουμε αντιπολίτευση όταν δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας και όταν σε κάθε θέμα που ανοίγει, το κόμμα εμφανίζεται με τρεις διαφορετικές θέσεις; αναρωτιέται μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου!
Σήμερα στη νομαρχιακή συνέλευση του ΠΑΣΟΚ στην Πάτρα ο Γιώργος Παπανδρέου θα βρεθεί πρόσωπο με πρόσωπο με τα… τρία ΠΑΣΟΚ. Με το ΠΑΣΟΚ των δικών του ανθρώπων, που ζητούν να αναλάβουν τα ηνία της Νομαρχιακής Επιτροπής, με το ΠΑΣΟΚ των κρατικιστών της ΠΑΣΚΕ και του κ. Τσοχατζόπουλου, που έχει τον έλεγχο της ΝΕ, και με το ΠΑΣΟΚ των εκσυγχρονιστών, που απαιτεί μερίδιο από την τοπική εξουσία. Έτσι ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ θα δει ανάγλυφα το τεράστιο πρόβλημα του κόμματός του και τις διαφορετικές πολιτικές αντιλήψεις που το διαπερνούν, εμφανίζοντάς το ως πολιτική Βαβέλ!
Η πρόσφατη εικόνα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στο κοινοβούλιο, όπου εμφανίστηκε με τρεις διαφορετικές θέσεις κατά την ψήφιση της τροπολογίας για τη δυνατότητα παράτασης της θητείας των νομαρχών (η επίσημη του εισηγητού Ντόλιου, η ανεπίσημη των Μαγκριώτη και Κουτσούκου και η αιρετική του Βενιζέλου) είναι μόνο ένα μικρό δείγμα του πολιτικού αλαλούμ που διαπερνά το ΠΑΣΟΚ.
Δίκαια μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου αναρωτήθηκε μπροστά σε συναδέλφους του, στο καφενείο της Βουλής, «πώς να κάνουμε αντιπολίτευση όταν δεν μπορούμε να τα βρούμε μεταξύ μας -σε κάθε θέμα που ανοίγει εμφανιζόμαστε με τρεις διαφορετικές θέσεις».
Το ίδιο βράδυ, ο γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας Δημήτρης Ρέππας, αναζητούσε απεγνωσμένα τον απόντα αρχηγό του για να του εκθέσει την κατάσταση και το απίστευτο αλαλούμ που εμφάνισε στη Βουλή το κόμμα του κ. Παπανδρέου. Όμως και στο θέμα του ευρωπαϊκού συντάγματος το ΠΑΣΟΚ εμφανίστηκε με τρεις θέσεις.
Την επίσημη, της γραμματέως Μαριλίζας Ξενογιαννακοπούλου, «το ΠΑΣΟΚ είναι υπέρ του Ευρωσυντάγματος», την ανεπίσημη του μέλους του Πολιτικού Συμβουλίου Χρ. Πολυζωγόπουλου, «εγώ θα καταψήφιζα το Ευρωσύνταγμα», και την αιρετική του Ευάγγελου Βενιζέλου, κάτι ανάμεσα σε «ναι» και «όχι». Ανάλογη πολυγλωσσία επικρατεί και για το πρόβλημα του εργασιακού καθεστώτος στις ΔΕΚΟ. Η κ. Βάσω Παπανδρέου τάσσεται «υπέρ της άρσης της μονιμότητας στον ευρύτερο δημόσιο τομέα», ο Ευάγγελος Βενιζέλος δηλώνει σε ιδιωτικές συζητήσεις ότι «είμαι κατά της άρσης της μονιμότητας», ενώ ο Γιώργος Παπανδρέου κινείται στη γραμμή τού «ναι μεν αλλά…».
Τα ίδια και με την αξιολόγηση των πανεπιστημιακών, η Δαμανάκη είναι υπέρ, ο Λοβέρδος κατά, η Συλβάνα Ράπτη στη… μέση και ο Γιώργος υιοθετεί ό,τι του λέει η Μαρία, «αδειάζοντας» όλους τους άλλους και πετώντας τη δουλειά που έχουν κάνει. Εσχάτως όμως οι διαφορετικές θέσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ έχουν αποκτήσει και ιδεολογικό μανδύα, διαχωρίζοντας τον χώρο σε κρατιστές και αντικρατιστές. Ο πρόεδρος του κόμματος δηλώνει με έμφαση «δεν είμαι κρατιστής», ενώ το περιβάλλον του μέσω διαρροών εμφανίζει τον κ. Βενιζέλο ως επικεφαλής του κρατικίστικου ΠΑΣΟΚ. Από την πλευρά του ο Ευάγγελος Βενιζέλος καταλογίζει στους διαρροείς «ιδεολογική σύγχυση».
Ταυτόχρονα, ένας άλλος αντικρατιστής, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος Χάρης Καστανίδης, διαπιστώνει ότι «χρειαζόμαστε μια κρίσιμη μάζα μεταρρυθμιστικών πρωτοβουλιών που θα αλλάξουν τις συνθήκες λειτουργίας του κράτους και της κοινωνίας», προκαλώντας νευρική κρίση στον πρόεδρο της ΓΣΕΕ Χρ. Πολυζωγόπουλο.
Η υπόγεια διαμάχη κρατιστών και αντικρατιστών έχει πάρει διαστάσεις εμφυλίου στο ΠΑΣΟΚ, έτσι δεν προκαλεί εντύπωση η απαίτηση του κ. Φλωρίδη να αντιμετωπιστεί στο εσωτερικό του κόμματος «η αντίληψη του κρατικισμού», που ουσιαστικά παραπέμπει το ΠΑΣΟΚ σε εσωστρεφή ιδεολογικό πόλεμο.