Με αφορμή το δημοψήφισμα για το Ευρωσύνταγμα στη Γαλλία
Όπως στη χώρα μας, ας πούμε. Μαζεύονται σε μια συνεδρία της Βουλής, ψηφίζουν οι δικομματικοί «ναι», οι λοιποί «όχι» και πάει το θέμα, έκλεισε…
Κατά τ’ άλλα, η αναφορά στα δημοψηφίσματα είναι για το θεαθήναι (θαυμάστε τη φοβερή άποψη π.χ. του ΠΑΣΟΚ: Αφού πρώτα ψηφίζει «υπέρ» στη Βουλή και πλειοψηφεί το «ναι», μετά ζητάει να διεξαχθεί και δημοψήφισμα! Για ποιον λόγο; Για να δικαιολογηθεί η «συμμετοχική δημοκρατία» του ενός;).
Στο μεταξύ, το φοβερό «εκσυγχρονιστικό» δίδυμο Σημίτη – Γιωργάκη μετέβη στη Γαλλία, όπου συμμετείχε στον αγώνα υπέρ του «ναι», όπως άλλωστε όλες οι εξουσίες της Ευρώπης (μεταξύ άλλων Σρέντερ, Φίσερ, Κον-Μπεντίτ, Νέγκρι…).
Να γιατί θα έχει ξεχωριστή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΗΜΑΣΙΑ η υπερψήφιση του «όχι» κατ’ αρχάς στη Γαλλία σήμερα και στη συνέχεια στην Ολλανδία.
Ζητήματα που οι εξουσίες αποκρύπτουν ή τακτοποιούν κατά το συμφέρον τους αναδεικνύονται τώρα, κατά τη διάρκεια της συζήτησης προ του δημοψηφίσματος στη Γαλλία (οδηγία Μπολκενστάιν/«Φρανκενστάιν», που οδηγεί σε «απελευθέρωση» της διακίνησης των εργαζομένων, η αυριανή είσοδος της Κεμαλο-ισλαμικής Τουρκίας στην ΕΕ) και μέσω αυτής ο απόηχός του φτάνει ως τα μας…
Σε τούτη δω την απόμακρη, συνοριακή επαρχία της Ευρώπης, τα ζητήματα δεν συζητούνται ΑΥΤΟΝΟΜΑ, δεν ΙΕΡΑΡΧΟΥΝΤΑΙ, δεν ΚΟΙΝΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ. Μια κλειστή δικομματική «ελίτ» αποφασίζει και διατάσσει (όταν δεν διατάσσεται).
Είναι προφανές ότι σε όποια σύγχρονη δυτική κοινωνία οι «ελίτ» κάνουν το λάθος να επιτρέψουν στον πόπολο να εκφραστεί επί οποιουδήποτε θέματος, κινδυνεύουν να «μαυριστούν».
Πέραν των άλλων, για το γεγονός ότι η γραφειοκρατία των Βρυξελλών και οι ντόπιες εξουσίες είναι ευνομούμενες, αλληλοσυμπληρούμενες, ξεκομμένες από τις λαϊκές δυνάμεις, παγκοσμιοποιημένες, αποεθνικοποιημένες.
Τι περίμεναν δηλαδή; Και την επισφράγιση σε όλες τους τις επιλογές από τις κάλπες;
Απελευθερώθηκαν οι λαϊκές πρωτοβουλίες, τα κινήματα, οι απόψεις εν όψει του σημερινού δημοψηφίσματος στη Γαλλία. Η συμμετοχή ενισχύθηκε, η γαλλική κοινωνία και δημοκρατία βγαίνει ενισχυμένη. Η ζημιά για την Τουρκία έχει γίνει. Οι Αρμένιοι της διασποράς έπαιξαν τον ρόλο τους σωστά.
Σε επιστολή που δόθηκε στη δημοσιότητα από το συμβούλιο συντονισμού των αρμενικών οργανώσεων Γαλλίας, ο γάλλος Πρόεδρος Σιράκ τονίζει ότι η Τουρκία «έχει ακόμη μακρύ δρόμο, καθώς η ΕΕ ετοιμάζεται να περάσει σε μια πρόσθετη φάση επαναβεβαίωσης των αξιών της» μέσω της ευρωπαϊκής συνταγματικής συνθήκης.
Την ίδια στιγμή, στη γειτονική Γερμανία, προβληματισμό δημιουργεί σε όλο το φιλοτουρκικό λόμπι της ΕΕ η πρόθεση της Χριστιανοδημοκρατικής Ένωσης (CDU) της Άγγελα Μέρκελ να διεξάγει εκστρατεία κατά της τουρκικής ένταξης στην ΕΕ. Αγάντα, αδέλφια!
Εμείς; Σε αυτήν του κόσμου τη γωνιά, σε αυτήν τη χώρα των συνόρων, περί άλλων τυρβάζουμε…
Η πολιτική δικομματική ηγεσία ανησυχεί, διότι το «όχι» θα έχει επιπτώσεις στη μελλοντική πορεία των σχέσεων Τουρκίας – ΕΕ!
Συνεχίζει έτσι την ίδια αδιέξοδη πολιτική που εγκαινιάστηκε επί «εκσυγχρονισμού»: Εξωραϊσμός του θηρίου, απόκρυψη των επεκτατικών βλέψεων της Άγκυρας εναντίον της Ελλάδας και της Κύπρου, συνεχείς υποχωρήσεις.
Στρουθοκαμηλισμός.
Ευτυχώς που υπάρχουν και οι Γάλλοι, ευτυχώς που υπάρχουν και οι άλλοι.
e-mail:[email protected]