Διεθνές Οικονομικό Βαρόμετρο
Χωρίς ίχνος ντροπής η Κομισιόν εξέφρασε τη λύπη της για την απόρριψη της πρότασης. Φυσικό ήταν να είναι απαρηγόρητη. Στο πλάι της συνοδοιπορούσε βαρυπενθούσα και η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Εργοδοτικών Οργανώσεων. Βαρύ το πένθος της ευρωπαϊκής αντιδραστικής φατρίας που θέλει να ρίξει στον Καιάδα την εργατική τάξη. Αυτή η σημερινή Κομισιόν είναι εξαιρετικά επικίνδυνη με επικεφαλής έναν ακραιφνή νεοφιλελεύθερο πολιτικό, θαυμαστή της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας και λάτρη του αμερικανικού μοντέλου των εργασιακών σχέσεων. Ο αρχικομισάριος κ. Μπαρόζο λίγο ακόμη και θα καλέσει τους ευρωπαίους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη για να σηκωθούν ψηλά τα υπερκέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων. Πάντως, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο φαίνεται να είναι αποφασισμένο να αμυνθεί στα κοινά σχέδια του Μπαρόζο και του πολυεθνικού κεφαλαίου. Πολύ βάρος βλέπουμε να πέφτει στους ευρωβουλευτές τώρα που με πρόφαση τον ανταγωνισμό η εργατική τάξη αντιμετωπίζει ισχυρό κίνδυνο συρρίκνωσης των δικαιωμάτων της. Και αυτό θα συμβεί φυσικά και στη χώρα μας. Ο υπουργός Απασχόλησης κ. Παναγιωτόπουλος, γνωστός για τα έντονα κοινωνικά του φρονήματα, ας αγρυπνεί. Ιερό το καθήκον τής υπέρ των αδυνάτων συνηγορίας.
Πέτυχε η προσπάθεια σύγκλισης της ελληνικής οικονομίας με τις οικονομίες των άλλων κρατών-μελών της ΟΝΕ ή έστω της ΕΕ των «15»; Σε έναν τομέα έχουμε πετύχει να βρισκόμαστε σχεδόν στον μέσο όρο της ευρωζώνης. Σύμφωνα με τον δείκτη της ακρίβειας που καταρτίζει το Euro Price Barometre, ο μέσος όρος του δείκτη ακρίβειας στην ευρωζώνη είναι 94,7 και η Ελλάδα κατατάσσεται στην τέταρτη θέση με δείκτη 96,0. Η πιο ακριβή χώρα της ευρωζώνης είναι η Ιρλανδία (δείκτης 114,8) και ακολουθούν η Φινλανδία (109,7) και η Πορτογαλία (99,3). Στον αντίποδα, φθηνότερη χώρα είναι η Γερμανία (δείκτης 81,8), το Βέλγιο (89,0) και η Βρετανία (89,4). Η Ελλάδα είναι ακριβότερη από τη Γαλλία, την Αυστρία, την Ολλανδία, την Ιταλία και την Ισπανία! Όσο για σύγκλιση εργατικών αμοιβών, μη βιάζεστε. Δεν μπορούμε να τα πετύχουμε όλα αμέσως. Τώρα είμαστε στο 1/3 των αμοιβών της Γερμανίας και περίπου στο 50% του μέσου όρου της ευρωζώνης. Στη δεκαετία του 2050-2060 υπολογίζεται ότι θα καταφέρουμε κάποια προσέγγιση στον μέσο όρο των αμοιβών. Υπομονή λοιπόν και μη χάνετε το θάρρος σας. Εκείνο που δεν μπορούμε να υπολογίσουμε είναι πού θα φτάσει ο δείκτης ακρίβειας το 2050 για την Ελλάδα. Προσωπικά προτείνουμε να αντικατασταθεί ο πληθωρισμός με τον δείκτη ακρίβειας της ευρωζώνης σε μηνιαία βάση για να ξέρουμε πού βαδίζουμε.
Ετοιμαστείτε όμως και για άλλο κύμα ακρίβειας. Στο πλαίσιο των συζητήσεων-διαπραγματεύσεων του διαβόητου Παγκόσμιου Οργανισμού Εμπορίου επήλθε συμφωνία μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ για την επιβολή δασμών στα εισαγόμενα γεωργικά και μεταποιημένα γεωργικά προϊόντα, για την αντιμετώπιση τάχα του ανταγωνισμού στα γεωργικά. Και αυτό φυσικά είναι πρόφαση. Η επιβολή δασμών είναι μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για αύξηση τιμών και ίσως για τον λόγο αυτόν ο ΠΟΕ ανέλαβε τη σχετική πρωτοβουλία. Όλοι προσπαθούν να δημιουργούν ευκαιρίες για αυξήσεις τιμών και κερδών. Τώρα υπολογίστε δασμούς συν κερδοσκοπία και πείτε μας πού θα φτάσουν οι τιμές τελικού καταναλωτή. Διεθνείς οργανισμοί, κυβερνήσεις, τράπεζες, επενδυτές, έμποροι σε μια αξιοθαύμαστη συνοδοιπορία βλέπουν τους καταναλωτές μόνο ως αντικείμενα βάναυσης κερδοσκοπίας. Και το μοναδικό πρόβλημα είναι να βρουν εύπεπτη δικαιολογία για αυξήσεις τιμών. Αυτόν τον ρόλο τον έχουν αναλάβει οι διεθνείς οικονομικοί οργανισμοί.