Γιες… ΣΕΒ!
Η πολιτειακή, η πολιτική και οικονομική ηγεσία του τόπου, μαζί με τους θεσμικούς «εκπροσώπους» της εργατικής τάξης (ΓΣΕΕ κ.ά.) δίνει το παρών στην πανηγυρική εκδήλωση (πού αλλού;) στο Μέγαρο Μουσικής, που κτίστηκε και λειτουργεί με λεφτά του εργαζόμενου λαού. Παρόντες, βέβαια, και όλοι οι κοινωνικοί τύποι του αθηναϊκού κατεστημένου.
Αναρωτιέται κανείς αν η ΓΣΕΕ είχε τα κότσια να οργανώσει μια τέτοια εκδήλωση για την κατάσταση της οικονομίας, πόσοι απ’ αυτούς που είδαμε χθες στο Μέγαρο Μουσικής θα έδιναν το παρών. Αυτό μας λέει πολλά για το πού βρίσκεται η πραγματική εξουσία στον τόπο μας.
Ο δικομματισμός έδωσε εξετάσεις την Πέμπτη και μάλλον βαθμολογείται με άριστα από τους κριτές του. Το μεσημέρι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης κ. Γιώργος Παπανδρέου και το βράδυ ο πρωθυπουργός κ. Κώστας Καραμανλής τα έδωσαν όλα στον ΣΕΒ.
Η κίνηση του Καραμανλή είναι προσεκτικά μελετημένη. Ήθελε να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα που επικράτησε στις τάξεις των επιχειρηματιών, που στη μεγάλη πλειοψηφία είναι και ψηφοφόροι του. Ήθελε επίσης να καθαρίσει το έδαφος από τα «αγκάθια», ώστε να έχουν κίνητρα οι «επενδυτές» να αγοράσουν περιουσία του Δημοσίου (αποκρατικοποιήσεις των ΔΕΚΟ λέγεται αυτό…). Αυτό το θέμα είναι ιδιαίτερα επείγον για τον Καραμανλή, γιατί θα μπορέσει έτσι να καλύψει τα μεγάλα ελλείμματα του κρατικού προϋπολογισμού. Ας σημειώσουμε εδώ έναν παραλογισμό: Η εκποίηση (στην πραγματικότητα το ξεπούλημα) της δημόσιας περιουσίας εμφανίζεται ως διαρθρωτικό και αναπτυξιακό μέτρο! Σαν την ξεπεσμένη κυρία που πουλάει τα χαλιά της για να μπορέσει να κρατήσει την υπηρέτριά της! Όσο για νέες επενδύσεις, ο Καραμανλής είναι αρκετά ευφυής για να μην πιστεύει ότι τα μέτρα του θα αλλάξουν ουσιαστικά την κατάσταση.
Το ΠΑΣΟΚ είχε την ευκαιρία να βάλει τα πράγματα στη σωστή βάση. Δεν το έκανε. Είδαμε έναν αμήχανο Γιώργο Παπανδρέου να σπεύδει να προσχωρεί στη νέα συναίνεση… Ούτε μια κουβέντα για τον ΟΤΕ… Αυτό βέβαια δεν ήταν έκπληξη. Το ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου έχει χάσει από καιρό την ΠΑΣΟΚική λαλιά του.
Ο ΣΕΒ, διά στόματος Οδ. Κυριακόπουλου, μας ζήτησε να ξεφύγουμε από τις αγκυλώσεις του παρελθόντος, να ατενίσουμε το μέλλον με νέες προσεγγίσεις… Ωραία λόγια, μόνο που οι νέες προσεγγίσεις δεν μας οδηγούν σε ένα λαμπρό μέλλον, αλλά μας πάνε πίσω ολοταχώς σ’ ένα ζοφερό παρελθόν. Τι μας ζήτησε:
- Λιγότερους φόρους και μικρότερο κράτος.
- Κατάλυση της νομοθεσίας προστασίας των εργαζομένων.
- Ισχυρές επιδοτήσεις στους επιχειρηματίες-επενδυτές.
Αυτά είναι τα αλληλούια των συντηρητικών από παλιά. Στην πραγματικότητα σημαίνει κατάλυση του κοινωνικού κράτους, εμπορευματοποίηση της παιδείας και της υγείας, μείωση των συντάξεων και βάναυση αναδιανομή του εθνικού εισοδήματος.
Το ερώτημα που προκύπτει, αλλά κανείς δεν το έθεσε, είναι το εξής: Με ποια λογική η ακρίβεια, η υψηλή ανεργία, η επενδυτική άπνοια και η διαφθορά μπορούν να χρεωθούν στους εργαζόμενους και στο κοινωνικό κράτος; Ας μας εξηγήσουν π.χ. πώς η μονιμότητα των υπαλλήλων στις ΔΕΚΟ είναι η κύρια αιτία για τη σημερινή κατάσταση της οικονομίας…
Αλλά ας προχωρήσουμε και λίγο πιο πέρα. Ας υποθέσουμε ότι αυτά που ζητούν οι βιομήχανοι και αποδέχονται τα δύο κόμματα, θα πραγματοποιηθούν. Ποια εγγύηση έχουμε ότι επενδύσεις θα γίνουν, η ανεργία θα μειωθεί, οι τιμές θα συγκρατηθούν, οι εργαζόμενοι θα συμμετέχουν στη μοιρασιά του αυξημένου εισοδήματος; Με άλλα λόγια, ποιος θα είναι ο εγγυητής;
Ο ΣΕΒ απαιτεί θορυβωδώς, ζητά μέτρα, αλλά δεν υπόσχεται.
Είκοσι χρόνια πριν, όταν το ΠΑΣΟΚ είχε πολιτικό λόγο και όταν ο ΣΕΒ πρόβαλε τις ίδιες απαιτήσεις, χωρίς όμως δέσμευση ότι θα γίνουν επενδύσεις, ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Γεράσιμος Αρσένης είχε το θάρρος να τους πει μέσα στη συνέλευσή τους, χρησιμοποιώντας ένα κινέζικο ρητό, «αφού δεν πρόκειται να κάνετε επενδύσεις, γιατί κακαρίζετε έτσι;» τότε όμως ήταν το ΠΑΣΟΚ του Ανδρέα Παπανδρέου…
1,6 δισ. ευρώ το κόστος και έπεται συνέχεια
Κανένας, βέβαια, δεν μιλάει γιατί δεν τον συμφέρει, για το κόστος των μέτρων, παρότι το γνωρίζουν. Υπολογίζεται με τη συμφωνία ΟΤΕ και ΟΜΕ-ΟΤΕ θα έχουμε μια επιβάρυνση της τάξης του 1,6 δισ. ευρώ; Ποιος θα πληρώσει αυτό το κόστος; Όχι βέβαια οι ιδιώτες που θα πάρουν απαλλαγμένο τον ΟΤΕ από το… υπέρβαρο προσωπικό, ούτε με τις υποχρεώσεις του ασφαλιστών των εργαζομένων! Το κράτος θα είναι πάλι αυτό που θα πληρώσει 1,6 δισ. δηλαδή ο φορολογούμενος, που θα καλυφθούν, με κάποια νέα φορολογία, Είναι αλήθεια ότι το ασφαλιστικό της Εμπορικής και της Αγροτικής θα λυθεί πάλι εις βάρος του κράτους; Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε το νομοσχέδιο που ετοιμάζει η κυβέρνηση…