Αριστερή Γωνία

•Η στήλη άκουσε και διάβασε τα περισσότερα από αυτά που γράφτηκαν και λέχθηκαν για τον Χαρίλαο Φλωράκη όλες αυτές τις ημέρες.
Αν και σε παρόμοιες στιγμές προτιμά τη σιωπή, δεν αποφεύγει τον πειρασμό να ευχηθεί στα νέα παιδιά να έχουν το θάρρος, το κουράγιο, το πείσμα και την πίστη του εκλιπόντος να ακολουθήσουν τα ιδανικά τους. Μια τέτοια ζωή (φύσει και θέσει ανθρωποκεντρική) είναι πολύ πιο πλούσια και απείρως πιο χρήσιμη για την κοινωνία απ’ όλα τα πλούτη του κόσμου.

•Και κάτι ακόμη. Είναι σχεδόν σίγουρο ότι ζητήματα όπως μια ανοιχτή πολιτική συμμαχιών και η επεξεργασία ενός αριστερού κυβερνητικού προγράμματος παραμένουν ακόμα και σήμερα ζητούμενα για την Αριστερά. Όπως είναι σίγουρο ότι τα ζητήματα αυτά θα βρεθούν ξανά στο πολιτικό προσκήνιο. Αρκεί, βεβαίως, όσοι εμπλακούν σε αυτή την «περιπέτεια» να συμφωνήσουν σε δύο-τρία απλά πράγματα. Όπως, για παράδειγμα, ότι η σημερινή κατεύθυνση της ΕΕ μοιάζει και είναι αδιέξοδη. Ότι οι νεοφιλελεύθερες επιλογές οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια στην αποσύνθεση της κοινωνίας, στη νίκη των λίγων έναντι των πολλών. Πως τα φληναφήματα περί ανταγωνισμού, ελαστικών μορφών εργασίας και λοιπά παρόμοια δεν συνιστούν πρόοδο, πολύ περισσότερο ανάπτυξη, αλλά το αντίθετο, οπισθοδρόμηση. Και πως σε τελική ανάλυση η ειρήνη, η δημοκρατία, ο σεβασμός της ανθρώπινης ζωής και αξιοπρέπειας και το δικαίωμα στην εργασία είναι αδιαπραγμάτευτα, πέρα και πάνω από κάθε σκοπιμότητα, υποκειμενισμό, προσωπικό ή συλλογικό συμφέρον.

•Κεντρικό θέμα συζήτησης το βράδυ της Τρίτης, στη συνάντηση των δημοσιογράφων με την ηγεσία του ΣΥΝ, ήταν, όπως είναι φυσικό,
ο θάνατος του Χαρίλαου Φλωράκη. Ακούστηκαν πολλά και όλα τιμητικά για τον εκλιπόντα. Εκείνος που μιλούσε με τα θερμότερα λόγια για τον ηγέτη του ΚΚΕ ήταν ο Π. Λαφαζάνης, ο οποίος περίμενε με ενδιαφέρον την επόμενη μέρα για να ξαναπεράσει το κατώφλι του Περισσού μετά από δεκατέσσερα ολόκληρα χρόνια.

•Σε ποιον ιθύνοντα νου της κρατική τηλεόρασης ανήκε η απόφαση να παίξει ως πρώτη είδηση στο δελτίο ειδήσεων της Κυριακής η πρωτιά στη Γιουροβίζιον και ως δεύτερη ο θάνατος του Χαρίλαου Φλωράκη; Όλοι τώρα στο Ραδιομέγαρο, βεβαίως, παριστάνουν τους κουφούς, αφού το γεγονός εξόργισε στην κυριολεξία πολλούς στο κυβερνητικό επιτελείο, με δεδομένο ότι η απόφαση θα έπρεπε να ήταν πέρα και πάνω απ’ όλα πολιτική.

•Μαθαίνουμε ότι η διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές «κόλλησε» λόγω κάποιων διαφωνιών από την πλευρά της Κουμουνδούρου. Αλήθεια ή ψέματα, το σίγουρο είναι πως ορισμένοι στην Κουμουνδούρου νομίζουν ότι είναι το μεγάλο κόμμα και ορισμένοι στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν το… σύνδρομο του σκαντζόχοιρου. Έχει άδικο μετά ο Αλέκος να λέει ότι χρειάζεται μεγάλο στομάχι για να τα βγάλεις πέρα!

•Στο γραφείο του Σ. Πιτσιόρλα στην Κουμουνδούρου θα εγκατασταθεί ο Ν. Χουντής. Άλλωστε, οι αρμοδιότητες του νέου γραμματέα του κόμματος δεν θα απέχουν και πολύ από τις αρμοδιότητες που είχε επί Κωνσταντόπουλου ο Πιτσιόρλας ως συντονιστής της Πολιτικής Γραμματείας. Η διαφορά έγκειται στο γεγονός ότι ο Χουντής δεν θα είναι το δεξί χέρι του Αλαβάνου, όπως ήταν στο παρελθόν ο Πιτσιόρλας με τον Κωνσταντόπουλο. Απλώς θα είναι ο άνθρωπος που θα προσπαθήσει να φέρει εις πέρας το ομολογουμένως δύσκολο εγχείρημα της «συγκατοίκησης», στα υψηλά δώματα της Κουμουνδούρου, του προέδρου με την πλειοψηφούσα ομάδα του Ρεύματος. Μένει να δούμε αν και πώς θα τα
καταφέρει.

•Με αφορμή τον θάνατο του Χαρίλαου Φλωράκη και του Μπάμπη Θεοδωρίδη ξαναδιαβάζω για τα χρόνια που έκαναν στις φυλακές, για τις εξορίες, για τις στημένες δίκες, για τα βασανιστήρια και τόσα άλλα θλιβερά. Δεν μπορεί, λέω, όλα αυτά να είναι έργο μιας δράκας ανόητων φανατικών. Τέτοιος μηχανισμός δεν στήνεται χωρίς τη συμβολή πολλών και από θέσεις ισχύος. Και αναρωτιέμαι, άραγε πλήρωσαν όλοι αυτοί για τις πράξεις τους; Για τον πόνο που προκάλεσαν; Για τις όμορφες στιγμές που στέρησαν από αυτούς τους ανθρώπους και τους οικείους τους; Και τι, αλήθεια, ήταν αυτή η περίφημη εθνική συμφιλίωση, στην οποία τόσο συνέβαλε ο Χαρίλαος Φλωράκης με τη μεγαθυμία που τον διέκρινε και τόσο διαφημίζουν ο πρωθυπουργός και πολλοί από τους πολιτικούς μας; Μήπως για κάποιους λειτούργησε ως κολυμπήθρα του Σιλωάμ για να παραδοθούν άσπιλοι στην κοινωνία;

•Καλό το πρωτοσέλιδο του «Ποντικιού» της περασμένης Πέμπτης: «”Οι ζευγάδες φεύγουν… Η σπορά μένει… Και καρπίζει…” – Καλό ταξίδι, Σύντροφε Χαρίλαε…».

•Παρά την τεχνοκρατική φρασεολογία του Πέτρου Τατούλη το θετικό είναι πως ο υφυπουργός Πολιτισμού, απαντώντας στον Αλέκο Αλαβάνο, άφησε ένα ανοιχτό παράθυρο για τη δημιουργία Δισκογραφικού Μουσείου και Κέντρου Έρευνας της Ελληνικής Μουσικής στον χώρο του παλιού εργοστασίου της Columbia, στην περιοχή Προμπονά του δήμου Αθηναίων, ρίχνοντας το… μπαλάκι στους φορείς της περιοχής. Κατόπιν τούτου ο Αλ. Αλαβάνος διαβίβασε το αίτημα στον περιφερειάρχη Αττικής Χαρ. Μανιάτη και ανακοίνωσε την έναρξη καμπάνιας ενημέρωσης από τον ΣΥΝ για την προβολή της πρότασης.

•Τα μέλη της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ στη συνεδρίαση της
περασμένης Τρίτης αποφάσισαν να γίνουν δωρητές οργάνων, ως συμβολική κίνηση σε μια καμπάνια που αρχίζει ο ΣΥΝ και η Νεολαία του, με κεντρικό σύνθημα «μπορεί να φεύγει μια ζωή και να εξασφαλιστούν άλλες ζωές».