Οι Τούρκοι κατέγραψαν ξανά ότι έχουν διεκδικήσεις στο Αιγαίο!
Με τον πλέον σαφή και κατηγορηματικό τρόπο η Τουρκία επανέφερε όλο το φάσμα των μονομερών της διεκδικήσεων στο Αιγαίο («γκρίζες ζώνες», αμφισβήτηση των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων σε νησίδες και βραχονησίδες, έμπρακτη αμφισβήτηση του εύρους του ελληνικού εναέριου χώρου και των ορίων ελέγχου του FIR Αθηνών κ.ά.), διαμηνύοντας προς όλες τις κατευθύνσεις (Ευρωπαϊκή Ένωση, ΗΠΑ, Ελλάδα κ.ά.) πως οι αξιώσεις της στο Αιγαίο παραμένουν, οι διεκδικήσεις της είναι πάντα εν ισχύι, και αυτά ανεξάρτητα από την ενταξιακή της πορεία στην ΕΕ. Δηλαδή, η ʼγκυρα για μία ακόμα φορά έστειλε το σαφές μήνυμα ότι οδεύει προς την Ευρωπαϊκή Ένωση χωρίς να εγκαταλείπει καμία από τις μονομερείς διεκδικήσεις της έναντι ενός κράτους-μέλους της ΕΕ, όπως είναι η Ελλάδα.
Η πρακτική των σαφών μηνυμάτων, με τις έμπρακτες αμφισβητήσεις των ελληνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων μέσω της διαρκούς υπενθύμισης των αξιώσεών της σε θάλασσα και αέρα στο Αιγαίο, πήρε ιδιαίτερα έντονη μορφή από τον περασμένο Ιούνιο, και κυρίως μετά τη λήξη των Ολυμπιακών Αγώνων (με διαρκή επεισόδια γύρω από τα Ύμια, τις βραχονησίδες Καλόγηροι, αλλά και ποιοτική και ποσοτική αναβάθμιση των παραβιάσεων και των παραβάσεων), καθώς άρχιζε τότε η αντίστροφη μέτρηση για τη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ (17 Δεκεμβρίου 2004), που θα έδινε στην Τουρκία την ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την ΕΕ.
Όπως μάλιστα τονίζουν διπλωματικοί και πολιτικοί κύκλοι, η πρακτική αυτή της Τουρκίας (με έμπρακτες αμφισβητήσεις στον θαλάσσιο και στον εναέριο χώρο του Αιγαίου) θα συνεχιστεί και πολύ πιθανότατα θα κλιμακωθεί περαιτέρω, καθώς πλησιάζει η 3η Οκτωβρίου του 2005, οπότε με βάση τις αποφάσεις του Συμβουλίου Κορυφής θα αρχίσουν επίσημα οι ενταξιακές διαπραγματεύσεις Τουρκίας – ΕΕ.
Όπως μάλιστα λένε χαρακτηριστικά οι ίδιοι κύκλοι, σε αυτήν την τόσο κρίσιμη για την Τουρκία φάση της ευρωπαϊκής της πορείας, η ʼγκυρα θα θελήσει και θα επιδιώξει με όλους τους τρόπους να «τροχιοδρομηθεί» προς την Ευρώπη έχοντας πάντα επί τάπητος τις διεκδικήσεις της έναντι της Ελλάδας, με τέτοιο τρόπο, ώστε σε καμία περίπτωση ούτε οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι να μπορέσουν να τις αγνοήσουν ή να τις υποβαθμίσουν.
Σύμφωνα πάντα με τους ίδιους κύκλους, τα Ύμια είναι πολύ πιθανό να εξακολουθήσουν να είναι «η θερμή περιοχή» και των επόμενων εντάσεων, μια και είναι η καλύτερη βάση (από νομικής, διπλωματικής και στρατιωτικής πλευράς) για να θέτουν οι Τούρκοι τις αξιώσεις τους, που αποβλέπουν σε άμεση πρόσβαση και συνδιαχείριση του μισού Αιγαίου.
Σκηνικό και παζάρι α λα 1996
Με το εξαιρετικά καλοστημένο σκηνικό κρίσης στις ελληνοτουρκικές σχέσεις γύρω από τα Ύμια και τις ταυτόχρονες επικίνδυνες πτήσεις στο πεδίο βολής της ʼνδρου, η Τουρκία δημιούργησε μια κατάσταση έντασης που θυμίζει την κρίση στα Ύμια τον Ιανουάριο του 1996. Παράλληλα, έσυρε την Ελλάδα σε απευθείας διάλογο για το καθεστώς των βραχονησίδων μέσω συνομιλιών του Πέτρου Μολυβιάτη στην ʼγκυρα με τον Αμπντουλάχ Γκιουλ για αποκλιμάκωση της κρίσης στα Ύμια με όρους στρατιωτικής απεμπλοκής, παρόμοιους με αυτούς που ίσχυσαν στην κρίση του 1996.
Η τουρκική ακταιωρός και τα συνοδευτικά πλοία που εγκαταστάθηκαν στα Ύμια από το πρωί της περασμένης Τρίτης, ώρες πριν φτάσει ο κ. Μολυβιάτης στην ʼγκυρα, αποχώρησαν ταυτόχρονα, ύστερα από μια σχεδόν ολονύκτια διαπραγμάτευση των δύο υπουργών Εξωτερικών.
Ολοκληρώνοντας το βασικό μέρος των διαβουλεύσεών του με τον κ. Γκιουλ για τα ΜΟΕ, ξεκίνησε κατά τη διάρκεια του δείπνου που του παρέθεσε ο τούρκος ομόλογός του διαπραγμάτευση για αποκλιμάκωση της έντασης στα Ύμια και απεμπλοκή.
Ζήτησε, σύμφωνα με πληροφορίες, από τον κ. Γκιουλ να αποχωρήσουν τα πλοία από τα Ύμια και ο τούρκος ΥΠΕΞ εμφανίστηκε μεν θετικός, αλλά ζήτησε να υπάρξουν κάποιοι κανόνες για την αποχώρηση, κάτι με το οποίο συμφώνησε η ελληνική πλευρά.
Οι κανόνες -σε μικρογραφία- ήταν οι ίδιοι με αυτούς που είχαν συμφωνηθεί την τελευταία ημέρα της κρίσης στα Ύμια το 1996. Ο κ. Μολυβιάτης ήταν σε διαρκή επικοινωνία με τον πρωθυπουργό, Κώστα Καραμανλή, και αν και η πολιτική συμφωνία των δύο ΥΠΕΞ έκλεισε γρήγορα και όλοι περίμεναν ότι γύρω στις 2.00 τα ξημερώματα της Τετάρτης όλα θα είχαν τελειώσει, οι Τούρκοι επέβαλαν μια αργή διαδικασία, ενδεικτική των προθέσεών τους.
Πρώτα άρχισε η σταδιακή και ταυτόχρονη απομάκρυνση των συνοδευτικών πολεμικών σκαφών (που βρίσκονταν μακρύτερα) των δύο ακταιωρών (ελληνικής και τουρκικής, που απείχαν μόλις λίγα μέτρα).
Όταν ολοκληρώθηκε η απομάκρυνση των συνοδευτικών πλοίων, αποχώρησαν ταυτόχρονα η ελληνική και η τουρκική ακταιωρός, λίγα λεπτά μετά τις 11.00 το πρωί της περασμένης Τετάρτης.
Πάντως, όπως παρατηρούν στην Αθήνα πολιτικοί και διπλωματικοί κύκλοι, με την όλη εξέλιξη η τουρκική πλευρά, έστω και εμμέσως, έστω και υπό την απειλή της πολιορκίας των Υμίων, ανάγκασε την Ελλάδα και τον υπουργό Εξωτερικών να συζητήσει αυτό που εδώ και καιρό απέφευγε, δηλαδή τα θέματα του Αιγαίου στη βάση της κρίσης των Υμίων του 1996.