
200 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ 1821, ΗΡΩΑ ΔΕΝ ΒΛΕΠΩ ΚΑΝΕΝΑ
Γρήγορα φεύγει ο καιρός
κι η μνήμη υποφέρει
άλλους τούς κάνει ευτυχείς
καί σ’ άλλους κόβει χέρι,
•••
έτσι τό χέρι ξέμεινε
τούς ψεύτες νά μουτζώνει
τό χέρι πού τήν δέσανε
στής λευτεριάς τ’ αλώνι,
•••
εκεί μονάχο, λεύτερο
μέ γύρω τίς τρουμπέτες
τόν Ύμνο του σιγολαλεί
γιά σκλάβους καί επαίτες,
•••
η ιστορία γράφεται
τήν λευτεριά γιά νά ’χεις
πρώτος μά ίσως καί στερνός
στίς δοξαριές τής μάχης,
•••
νά δίνεις στήν καρδούλα σου
αίμα γιά νά χτυπάει
γιά νά ’χει μέσα στήν βροχή
τό θάρρος ν’ αγαπάει,
•••
πέσαν οι ΚΛΕΦΤΕΣ στά βουνά
καί όσοι επιζήσαν
στίς πόλεις κατεβήκανε
–τό παρελθόν τους σβήσαν,
•••
τώρα σημαίες, φορεσιές
τρέχουν νά σού θυμίσουν
άν ήσουν μάγκας στά βουνά
πρόσεξε, θά σέ σβήσουν.
(…)
Κι εσύ τό ξέρεις, Έλληνα
γιατί εσύ τό φτιάχνεις
–παλιά, παιδί τής λεβεντιάς
καί τώρα τής αράχνης.
•••
Ποτέ δέν είπα νά χαθεί
τό κλέος τής Πατρίδας
όμως λιγάκι σεβασμό
δέν άκουσα, δέν είδα.
•••
Κλαίνε τά ραδιόφωνα
καί οι τηλεοράσεις
καί χάνεσαι, τρελαίνεσαι
καί δίπλα ξένες ΒΑΣΕΙΣ.
•••
Τά σπίτια τά ρημάζουνε
οι Τράπεζες δαγκάνε
καί τόν Σουλτάνο έναντι
χαϊδεύουν καί φιλάνε.
•••
Αχ, ρε Πατρίδα, έγινες
στάχτη απ’ τήν φωτιά μας.
Εμείς πυροδοτήσαμε
ψυχή… καί σωθικά μας.
………………………………
Άν μέ τό μυαλό σας μέ δικάσετε,
σάς ευχαριστώ.
Εσείς ξέρετε νά τιμωρείτε
τά «ψέματά» μου
πρός όφελος τής δικιάς σας «πατρίδας».
Έντυπη έκδοση ΤΟ ΠΑΡΟΝ
Απολαύστε περισσότερο Φιοράντε ΕΔΩ