Τώρα συνάντηση με το ΚΚΕ

Καθημερινά αποδεικνύεται ότι δεν θα έχουν τελειωμό τα άγρια μέτρα σε βάρος των εργαζομένων. Είτε αυτά απορρέουν από το Μνημόνιο, τη 2η, την 3η, την 4η επικαιροποίησή του, είτε από την επιμήκυνση της αποπληρωμής του χρέους και τις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις, το αποτέλεσμα είναι ένα: Μισθοί και συντάξεις πείνας, δουλειά -όταν υπάρχει- χωρίς δικαιώματα, ανεργία και αναζήτηση εργασίας μέχρι τα γεράματα για τον λαό, για να εξασφαλίζονται τα συμφέροντα των μονοπωλίων.
Καθημερινά, όμως, αποδεικνύεται και το εξής, που μόνο το ΚΚΕ υποστηρίζει: Δεν υπάρχει κοινή διέξοδος για τους στυλοβάτες του συστήματος και τον εργαζόμενο λαό. Ή θα νικήσει το σύστημα ή ο λαός κόντρα στο καπιταλιστικό σύστημα και την εξουσία του. Σήμερα απαιτείται συγκεκριμένη αντιπολιτευτική στρατηγική, που οδηγεί τον λαό στην αμφισβήτηση και την ανατροπή του συστήματος και όχι σε γιατροσόφια που ανακυκλώνουν τα προβλήματα και τα οξύνουν.
Οι εργαζόμενοι, οι αυτοαπασχολούμενοι, οι φτωχοί αγρότες, η νεολαία, οι γυναίκες, πρέπει να συγκροτήσουν και να δυναμώσουν τη δική τους συμμαχία, με πόδια σε κάθε τόπο δουλειάς και λαϊκή γειτονιά, ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης – «τρόικας» – πλουτοκρατίας, ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική συνολικά. Με τη δύναμή τους να επιβάλουν μπλόκο στα νέα αντεργατικά μέτρα, όπως είναι η κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων υπέρ των ατομικών, η μείωση του χρόνου εργασίας, οι ελαστικές εργασιακές σχέσεις και άλλα.
Να δημιουργηθεί ένα κοινωνικό λαϊκό μέτωπο που θα προωθεί τον αγώνα για την απόκρουση και υπόσκαψη των βάρβαρων μέτρων που εκπονούν η κυβέρνηση και οι σύμμαχοί της, αλλά και που θα αποσπάσει και κάποιες μικρές ή μεγαλύτερες νίκες, θα απελευθερώσει τη λαϊκή αγωνιστική στάση, την αγωνιστική αισιοδοξία και αξιοπρέπεια, τη λαϊκή αυτενέργεια και πρωτοβουλία σ’ ένα ριζοσπαστικό παλλαϊκό ρεύμα αλλαγής και ανατροπής του συσχετισμού των δυνάμεων σε βάρος του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της αστικής πολιτικής.
Το ΚΚΕ περνάει σε νέα κλιμάκωση διάδοσης της πολιτικής του πρότασης για λαϊκή εξουσία – λαϊκή οικονομία, παράλληλα και ταυτόχρονα με το «παρών» στους καθημερινούς αγώνες. Τα χρονικά περιθώρια για τον λαό στενεύουν επικίνδυνα και πρέπει τώρα οι εργαζόμενοι να συναντηθούν με το ΚΚΕ.