Στης Σοφοκλέους τα παιχνίδια

δ Οι όροι που χρησιμοποιούμε όλοι μας για να περιγράψουμε συγκεκριμένες πρακτικές και διαδικασίες στη χρηματιστηριακή αγορά είναι ενίοτε ευφάνταστοι. Όπως το «window dressing», το οποίο, αν θέλετε να μάθετε, είναι -κατά τους ειδικούς- αυτό που παρατηρήθηκε τις προηγούμενες συνεδριάσεις στον τραπεζικό δείκτη του ΧΑ και είδαμε αυτό το +16% περίπου μέχρι τα μέσα της εβδομάδας, ή το «January effect» που αναμένουν πολλοί για τις πρώτες συνεδριάσεις της νέας χρονιάς.
δ Ό,τι κι αν συμβεί όμως και όπως κι αν το ονομάσουμε, το τελικό συμπέρασμα δεν αλλάζει: Το 2011 ήταν η δεύτερη χειρότερη χρονιά της τελευταίας 20ετίας για το ΧΑ, με σωρευτικές απώλειες άνω του 50% (πρώτη σε απώλειες χρονιά της 20ετίας ήταν το 2008, με συνολική πτώση 65,5%), με πλήρη απαξίωση του συνόλου σχεδόν των μετοχών πλην ελαχίστων εξαιρέσεων της υψηλής (!) -κατ’ ευφημισμόν πλέον- κεφαλαιοποίησης και ακόμα πιο… ελαχίστων της μεσαίας, αλλά και με μια σειρά εταιρειών εκτός ταμπλό και αγοράς ύστερα από πολλά χρόνια.
δ Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι η παντελής έλλειψη αισιοδοξίας ή, σωστότερα, η καθολική εκτίμηση πως η χρονιά που ξεκινά θα είναι εξίσου δύσκολη, αν όχι δυσκολότερη από αυτήν που μόλις τελείωσε!
δ Το χειρότερο είναι πως η ελληνική οικονομία, παρά τις θυσίες όλων των πολιτών και τα πρωτοφανή μέτρα που ελήφθησαν τους προηγούμενους μήνες, βρίσκεται σε χειρότερη μοίρα απ’ ό,τι πέρυσι τέτοια εποχή!
δ Το χειρότερο είναι ότι οι εγχώριοι επενδυτές δεν μπορούν πια να αντιπαρατάξουν μια στοιχειωδώς «πειστική απάντηση» στις πιέσεις σε ΟΛΑ τα χαρτιά, την ώρα που και οι ξένοι καλούνται να αναδιατάξουν δυνάμεις, κεφάλαια και προτεραιότητες από τη στιγμή που η κρίση κινείται απειλητικά προς άλλες, πολύ πιο υγιείς και πάντως πιο δυνατές οικονομίες και αγορές από την ελληνική.
δ Το χειρότερο είναι πως η ελληνική αγορά έχει συνδέσει την τύχη της με τις πολιτικές αποφάσεις εντός και εκτός συνόρων…
δ Με το ξεκίνημα της χρονιάς τα ερωτήματα είναι πολλά και καίρια, με πιο πιεστικά αυτά που αφορούν το μέλλον της διαπραγμάτευσης για το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους και των κρατικών ομολόγων και εκείνα που αφορούν τις πολιτικές εξελίξεις σε συνδυασμό με τη «συγκατοίκηση» των τριών κομμάτων. Έλληνες και ξένοι ανησυχούν για τη δυναμική της ελληνικής οικονομίας και αγοράς και όλοι συμφωνούν πως για να υπάρξει έστω και κάποιο στοιχειώδες ενδιαφέρον στην αγορά χρειάζεται κάτι παραπάνω από πολιτικά ευχολόγια. Χρειάζεται μια διασφάλιση για το ότι τους προσεχείς μήνες θα βρεθούν, θα εξασφαλιστούν τα νέα κεφάλαια από το δάνειο στήριξης, ύψους 89 δισ. ευρώ. Αν αυτό δεν συμβεί, προφανώς είναι άτοπο να μιλάμε για το τι θα κάνει η χρηματιστηριακή μας αγορά, αφού η σωστή ερώτηση είναι τι θα κάνει η χώρα. Και σε ποιο νόμισμα…