ΣΙΩΠΗΡΗ «ΑΛΛΑΓΗ ΦΡΟΥΡΑΣ» ΣΤΗΝ ΙΕΡΑΡΧΙΑ
Στα εκκλησιαστικά πηγαδάκια έχει ανοίξει εδώ και πολύ καιρό η κουβέντα για τα όρια ηλικίας των Μητροπολιτών και το αν πρέπει να τεθούν, τις αντοχές συγκεκριμένων υπέργηρων ιεραρχών, τους διαδόχους που θέλουν ορισμένοι να προωθήσουν όταν και εφόσον παραιτηθούν οι ίδιοι και πολλά άλλα σενάρια. Οι αριθμοί βεβαίως δείχνουν ότι στην Ιεραρχία τα τελευταία δέκα χρόνια έχει χαμηλώσει κατά πολύ ο μέσος όρος ηλικίας. Αυτό όμως για κάποιους δεν είναι πάντοτε καλό. «Οι μεγαλύτερης ηλικίας αρχιερείς έχουν εμπειρία και πιο ώριμη σκέψη και δεν διστάζουν να εκφράζονται ελεύθερα για τα θέματα που απασχολούν την κοινωνία, όπως για παράδειγμα ο Θεσσαλονίκης, ο Σπάρτης κ.λπ.», λέει έμπειρος κληρικός της Συνόδου που έχει δει πολλές… ντουζίνες ιεραρχών να περνούν από μπροστά του. «Οι παλαιοί δεν φοβούνται να χάσουν τίποτα και μιλούν πιο ελεύθερα. Οι νεώτεροι είναι πιο μετρημένοι γιατί κάνουν τις συμμαχίες τους για το μέλλον και δεν θέλουν να δυσαρεστούν ούτε την κοινωνία ούτε τους άλλους αρχιερείς. Χρειάζεται μια ισορροπία εμπειρίας και νεώτερων ανθρώπων, που έχουν όρεξη και περισσότερες αντοχές για δουλειά», συμπληρώνει.
Όριο ηλικίας
Το θέμα της θέσπισης ορίου ηλικίας στους Μητροπολίτες το είχε θίξει πριν από μερικά χρόνια ο Μητροπολίτης Ζακύνθου. Είχε μάλιστα δεσμευτεί δημοσίως ότι μόλις περάσει τα 72 χρόνια θα παραιτηθεί από τη θέση του. Ωστόσο η εκκλησιαστική εξουσία φαίνεται πως είναι πολύ… γλυκιά, γιʼ αυτό δεν θα τηρήσει την υπόσχεσή του. Αποφάσισε να παραμείνει (όπως δήλωσε σε πρόσφατη συνέντευξή του) ακόμη δύο χρόνια επειδή τον… παρακάλεσε ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος, λέγοντάς του επίμονα ότι δεν πρέπει να φύγει διότι «τον χρειάζεται η Εκκλησία». «Στη θεωρία πολλοί λένε ότι θα παραιτηθούν, όμως όταν έρθει η ώρα πολύ λίγοι το κάνουν. Συνήθως ζητούν τη δέσμευση των άλλων αρχιερέων, θέτοντας ως προϋπόθεση για να παραιτηθούν το να τους διαδεχτεί ένας δικός τους υποψήφιος», διευκρινίζει ο κληρικός της Συνόδου.
Όπως εύστοχα παρατηρεί κληρικός της Αρχιεπισκοπής, «αν ποτέ τεθεί το όριο ηλικίας που λέει ο Μητροπολίτης Ζακύνθου, θα πρέπει να κάνουμε εκλογές σε μερικές δεκάδες Μητροπόλεις την ίδια μέρα». Πολλοί εκτιμούν ότι η θέσπιση του ορίου ηλικίας δεν πρόκειται ποτέ να εφαρμοστεί στην Εκκλησία της Ελλάδος, αφού απαιτείται η ψήφισή του από το σύνολο των ιεραρχών. Και όπως παρατηρούν, «πάντοτε θα υπάρχουν Μητροπολίτες που θα έχουν ξεπεράσει ή θα πλησιάζουν το συγκεκριμένο όριο. Επομένως θα δώσουν μάχη για να μην περάσει ποτέ αυτό το μέτρο…».
Η επόμενη γενιά
Οι αριθμοί δείχνουν πως τα τελευταία δέκα χρόνια ο μέσος όρος ηλικίας των ιεραρχών έχει χαμηλώσει αρκετά. Υπάρχουν βεβαίως και οι εξαιρέσεις, όπως κάποιοι αρχιερείς που πηγαίνουν στις Συνόδους της Ιεραρχίας υποβασταζόμενοι. Πολλές φορές, όπως λένε στη Σύνοδο, οι υπέργηροι Μητροπολίτες δεν γνωρίζουν ούτε τι έχουν ψηφίσει, κάτι που το διαπιστώνουν μετά το τέλος της συνεδρίασης…
Όμως στην πλειονότητά τους όσοι νέοι Μητροπολίτες εκλέγονται είναι κοντά στα πενήντα. Και μαζί με τον μέσο όρο ηλικίας αλλάζουν και οι ισορροπίες στο εσωτερικό της ιεραρχίας. Οι νέοι Μητροπολίτες έρχονται και προστίθενται ως υποστηρικτές σε διάφορες «ομάδες» ή φιλοδοξούν να παίξουν οι ίδιοι έναν πιο σημαντικό ρόλο στο μέλλον. Οι μεγαλύτερης ηλικίας, που κοντεύουν ή έχουν ξεπεράσει τα εβδομήντα χρόνια, σταδιακά ρίχνουν τους τόνους και υιοθετούν έναν πιο παθητικό ρόλο, έστω και «σιωπηρά», παραχωρώντας τη θέση τους στη «γενιά των πενηντάρηδων». Εκείνοι οι νέοι αρχιερείς που όλοι πιστεύουν πως θα καθορίσουν τα μελλοντικά πράγματα της Εκκλησίας και θα έχουν πιο «δραστήριο» ρόλο σε σχέση με τους υπόλοιπους είναι (αλφαβητικά) οι Αλεξανδρουπόλεως, Δημητριάδος, Καισαριανής, Κορίνθου, Μεσογαίας, Μεσσηνίας, Ναυπάκτου, Πειραιώς, Σύρου και Φθιώτιδος. Η ειδοποιός διαφορά των παραπάνω με εκείνους της προηγούμενης γενιάς (Αρχιεπίσκοπος, Θεσσαλονίκης, Σπάρτης, Ιωαννίνων, Ζακύνθου κ.ά.) είναι ότι οι περισσότεροι τουλάχιστον μπορούν να συνεννοούνται μεταξύ τους και έχουν πολύ καλή επικοινωνία…