Περί «εξαετίας»
Eπανερχόμεθα, με νέα επιχειρήματα, για να υποστηρίξουμε την πρόταση να θεσμοθετηθεί εξαετής θητεία διακυβέρνησης της χώρας καθώς και μία θητεία (εξαετής) για τον εκάστοτε πρωθυπουργό. Η πρόταση είναι τολμηρή, αλλά ταυτόχρονα αποτελεί τη μοναδική διέξοδο για να θεραπευτούν οι χρόνιες παθογένειες του πολιτικού συστήματος. Συγκεκριμένα με την εξαετή συνταγματική θητεία διακυβέρνησης αποδεσμεύεται η εκάστοτε κυβέρνηση και ο εκάστοτε πρωθυπουργός από τους αλλεπάλληλους εκλογικούς κύκλους (ευρωεκλογές, εκλογές Τοπικής Αυτοδιοίκησης, προεδρική εκλογή), που παραλύουν και κατακερματίζουν το κυβερνητικό έργο. Επίσης δίνεται επαρκής ωφέλιμος χρόνος στον εκάστοτε πρωθυπουργό να υλοποιήσει το σχέδιο που έχει για τη χώρα απερίσπαστος από κομματικές σκοπιμότητες καθώς και από τα δεσμά του πολιτικού κόστους, αφού θα ξέρει ότι δεν θα έχει δεύτερη ευκαιρία.
•Έπειτα ο δημιουργικός κύκλος κάθε πρωθυπουργού εξαντλείται, όταν συμπληρωθούν έξι χρόνια στην εξουσία και μετά κατά κανόνα μπαίνει σ’ έναν κύκλο φθοράς, που καταλήγει στην εκλογική ήττα. Από τη μεταπολίτευση και μετά έχει επιβεβαιωθεί ο κανόνας του εξαετούς δημιουργικού κύκλου για όλους τους εκλεγμένους πρωθυπουργούς της χώρας. Επιπροσθέτως, η μία και μοναδική εξαετής θητεία για τον εκάστοτε πρωθυπουργό θα ομαλοποιήσει τη μάχη διαδοχής στα κόμματα εξουσίας. Αφού νομοτελειακά ο αρχηγός του κυβερνώντος κόμματος θα πρέπει να παραδώσει την ηγεσία σε έξι χρόνια δεν θα έχει νόημα η όποια προσπάθεια υπονόμευσής του από τους επίδοξους διαδόχους του.
• Ασφαλώς υπάρχει ισχυρός αντίλογος στην πρόταση της «εξαετίας» με σημαντικότερο επιχείρημα το γιατί να φορτωθεί για έξι χρόνια μια ενδεχομένως κακή κυβέρνηση ο ελληνικός λαός. Η απάντηση είναι ότι μια κακή κυβέρνηση υπό την πίεση του λαϊκού παράγοντα δεν θα αντέξει και θα πέσει, εφόσον δεν θα διαθέτει την κοινωνική ανοχή. Έπειτα κάποτε πρέπει να ξεφύγουμε από τον κύκλο της τετραετίας, που ισοδυναμεί με διετή κύκλο δημιουργικής διακυβέρνησης, αφού τον πρώτο χρόνο οι κυβερνώντες μαθαίνουν (προβλήματα και λύσεις) και τον τελευταίο κοιτάζουν πώς να επανεκλεγούν, οπότε προτιμούν να είναι αρεστοί παρά χρήσιμοι.