Ούτε αυθαίρετη ούτε «άκριτη» επιτρέπεται να είναι η κρίση των δικαστών

Προβληματισμένη είναι η κοινή γνώμη από τις αποφάσεις και κρίσεις κάποιων δικαστικών λειτουργών. Είναι βεβαίως αλήθεια ότι η κρίση των δικαστικών λειτουργών είναι ανέλεγκτη. Σε καμία όμως περίπτωση δεν επιτρέπεται να είναι αυθαίρετη, ούτε πολύ περισσότερο «άκριτη».
Ωστόσο, τέτοια ήταν πρόσφατα η κρίση του ανακριτή ο οποίος διαφώνησε με την Εισαγγελέα ως προς το εάν θα έπρεπε να κρατηθεί προσωρινά ο Μάκης Ψωμιάδης, που ήταν κατηγορούμενος για τους στημένους αγώνες. Και είναι αλήθεια απορίας άξιον πώς, ενώ ο ανακριτής δέχτηκε ότι υπήρχαν επαρκείς ενδείξεις ενοχής του Ψωμιάδη για τις πράξεις για τις οποίες κατηγορείτο, δέχτηκε συγχρόνως ότι αυτές δικαιολογούσαν την επιβολή περιοριστικών και μόνο όρων, και όχι την επιβολή προσωρινής κράτησης, καθόσον δεν ήταν ύποπτος φυγής.
Δεν ήταν λοιπόν ύποπτος φυγής, ποιος, εκείνος ο οποίος κατεζητείτο από τις αστυνομικές αρχές επί τρεις και πλέον μήνες με ένταλμα σύλληψης που είχε εκδώσει μάλιστα ο ίδιος ο ανακριτής; Εκείνος ο οποίος κρυβόταν όλο αυτό το χρονικό διάστημα στο σπίτι που είχε νοικιάσει με άλλο όνομα; Εκείνος που είχε φροντίσει να παραλλάξει το πρόσωπό του;
Ήταν επόμενο, αφού ο Ψωμιάδης αφέθηκε ελεύθερος, λόγω της διαφωνίας του ανακριτή με τη θέση της Εισαγγελέως να κρατηθεί προσωρινά, να γίνει και πάλι άφαντος! Και όταν το Συμβούλιο Πλημμελειοδικών, αίροντας τη διαφωνία υπέρ της Εισαγγελέως, διέταξε την προσωρινή κράτησή του, αυτή να μην μπορεί να εκτελεστεί λόγω της εξαφάνισής του. Και να καλούνται και πάλι οι αστυνομικές αρχές να εντοπίσουν το κρυσφύγετό του, αν δεν έχει αναχωρήσει για το εξωτερικό!
Κατόπιν αυτών, έχουμε δύο απορίες: Δεν θα έπρεπε να έχουν επιληφθεί τα αρμόδια όργανα τουλάχιστον για τον πειθαρχικό έλεγχο αυτών των δικαστικών λειτουργών; Γιατί κάτι τέτοιο δεν ακούστηκε, μολονότι είναι αναγκαίο να γίνει και γιατί οι μομφές στρέφονται και κατά των δικαστικών λειτουργών που εκπληρώνουν το καθήκον τους ορθά και ευσυνείδητα;
Q Q Q
Και επειδή πρέπει να λέγονται και τα καλά, θα πούμε μπράβο στον Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Γεώργιο Χατζίκο για την αναίρεση που άσκησε κατά του υπ’ αριθ. 2241/2011 βουλεύματος του Συμβουλίου Εφετών Αθηνών, το οποίο, όπως είχαμε γράψει στις 11/9/2011, είχε κατ’ ουσίαν δικαιώσει άτομα που ενώ οι αρχικοί τους δικαιοπάροχοι είχαν αγοράσει τέσσερα ζευγάρια γης, δηλαδή έκταση που δεν υπερέβαινε τα 400 στρέμματα, σήμερα διεκδικούν 12.500 στρέμματα.
Στο εκτενές εκείνο άρθρο μας με τίτλο «Δικαίωσαν τους καταπατητές» είχαμε εξηγήσει τους λόγους για τους οποίους οι διεκδικούντες σήμερα την έκταση των 12.500 στρεμμάτων δεν έχουν κανένα δικαίωμα πέραν της έκτασης των 400 στρεμμάτων και είχαμε ζητήσει την παρέμβαση της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι εκτός από τις αιτήσεις που, όπως πληροφορηθήκαμε, έκαναν το Δημόσιο και οι Δήμοι Ηλιούπολης, Αργυρούπολης και Ελληνικού, με τις οποίες ζητούσαν να ασκηθεί αναίρεση, συμβάλαμε κι εμείς.
Ελπίζουμε το Συμβούλιο του Αρείου Πάγου να κάνει δεκτή την αναίρεση και να προστατευτεί έτσι το δημόσιο συμφέρον.