ΜΙΚΗΣ: ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΛΟΣ ΔΡΟΜΟΣ…
Aναφερόμενος στην «καραμέλα» της συναίνεσης, που τους τελευταίους μήνες όλο και περισσότερο διακινείται από εκείνους που ζητούν «συνενόχους» για να μειώσουν τις δικές τους ευθύνες, ο Μίκης τη χαρακτήρισε επιζήμια για τη χώρα. Είπε συγκεκριμένα:
«Σήμερα και μπροστά στον κίνδυνο της κατάρρευσης της κυβέρνησης, οι ξένοι επιδιώκουν να στρατεύσουν στο πλευρό τους και τη ΝΔ, βαφτίζοντας το μέτωπο των δύο κορυφαίων πολιτικών δυνάμεων ως δήθεν εθνική ενότητα. Όμως τι είδους εθνική ενότητα θα είναι αυτή όταν μένει απʼ έξω το 70% του ελληνικού λαού;
Συναίνεση, φυσικά, με τυφλή υπακοή στις εντολές της “τρόικας”. Που θα γίνεται ολοένα και πιο απαιτητική. Μια τέτοια δήθεν “εθνική συναίνεση” εμείς τη θεωρούμε επιζήμια για τη χώρα, γιατί θα εγκλωβίσει μεγαλύτερες λαϊκές δυνάμεις μέσα στην ίδια καταστροφική και αδιέξοδη πολιτική που ακολουθεί η σημερινή κυβέρνηση. Που θα γίνεται όλο και χειρότερη όσο οι ξένοι βλέπουν ότι ο ελληνικός λαός δεν αντιδρά. Και είναι ευτύχημα ότι οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης πλην του κ. Καρατζαφέρη κατάλαβαν αυτήν τη νέα σκηνοθεσία του κ. Παπανδρέου που δεν δίστασε να εμπλέξει ακόμα και τον θεσμό του Προέδρου της Ελληνικής Δημοκρατίας».
Τι πρέπει να γίνει;
Την απάντηση την έχει ο Μίκης Θεοδωράκης;
«Μονάχα μια ανεξάρτητη κυβέρνηση που θα έχει τη δύναμη να αντικαταστήσει το σημερινό εξαρτημένο σύστημα εξουσίας (κι αυτό μπορεί να το κάνει μόνο αν έχει πίσω της τη μεγάλη πλειοψηφία του ελληνικού λαού) θα μπορέσει να χαρακτηρίσει τα 3/4 των οικονομικών και άλλων δεσμεύσεών μας ως δεσμεύσεις απεχθείς, που έγιναν πίσω από την πλάτη του λαού και επομένως είναι εθνικά απαράδεκτες και άκυρες.
Μια κυβέρνηση που θα αναζητήσει δάνειο από άλλες δυνάμεις, όπως την Κίνα και τη Ρωσία, με λογικό επιτόκιο, καθώς και την επίτευξη συμφωνιών για τη δημιουργία κοινοπραξιών με στόχο την εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου με γνώμονα το εθνικό μας συμφέρον, ώστε να μπορέσει έτσι να επιβάλει τη θέλησή της με την οριστική απαλλαγή μας από κάθε είδους δεσμεύσεις και στη συνέχεια να προχωρήσει στην εφαρμογή ενός προγράμματος οικονομικής και κοινωνικής ανάπτυξης, στηριγμένου στη θεσμοθετημένη λαϊκή κυριαρχία με στόχο την Άμεση Δημοκρατία και με αποκορύφωμα την πατριωτική αναγέννηση.
Δεν υπάρχει άλλος δρόμος. Βέβαια ο δρόμος αυτός είναι δύσκολος και θα χρειαστούν σκληροί αγώνες και μεγάλες θυσίες. Γιʼ αυτό χρειάζεται αγάπη για την πατρίδα και απόλυτη αφοσίωση και πίστη στα ιδανικά της ελευθερίας, της κοινωνικής δικαιοσύνης και της ευτυχίας του λαού. Και να μην ξεχνάμε πως η λευτεριά δεν χαρίζεται, αλλά κερδίζεται».