Μια πρόταση υπέρβασης της κρίσης
Τα τραγικά λάθη των μεταπολιτευτικών μας πολιτικών ηγεσιών, οι έκθεσμες δουλείες που κουβαλούσαν ως θλιβερό παρεπόμενο του εμφυλίου πολέμου, σε συνάρτηση με την ένδεια πολιτικών οραμάτων, αλλά και την ιδιοτέλεια πολλές φορές, μας οδήγησαν στον κρημνό. Είναι επιβεβλημένο λοιπόν τούτες τις τραγικές ώρες για τον τόπο, με υψηλό αίσθημα ευθύνης έναντι των νέων γενεών, να δρομολογηθούν καταλυτικές πολιτικές εξελίξεις, που θα σημάνουν την ταχεία έξοδο από την κρίση. Να λάβει χώρα αμέσως μια πανεθνική προσπάθεια ταχείας οικονομικής και κοινωνικής συγκρότησης του τόπου, που προμετωπίδα της θα έχει όλο το διανοητικό κεφάλαιο των απανταχού Ελλήνων της Διασποράς, αλλά και όλα τα υγιή και εμπνευσμένα στελέχη του γηγενούς πολιτικού μας δυναμικού, που με πόνο ψυχής τούτες τις οδυνηρές στιγμές απευθύνουν κραυγή αγωνίας για τη σωτηρία του τόπου. Απέναντι σʼ αυτήν τη μεγάλη πρόκληση κατέθεσε μερικές οραματικές αλλά και ρεαλιστικές συνάμα προτάσεις ο τέως δήμαρχος Αθηναίων και υπουργός Νικήτας Κακλαμάνης. Τον πυρήνα αυτών των σκέψεων μαζί με ορισμένες δικές μου παραθέτω παρακάτω. Και βεβαίως τι πιο δημοκρατικό από το να αναλάβει πρωτοβουλία ο θεσμικός άρχοντας του κράτους, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας μας, Κάρολος Παπούλιας; Όπως με πολιτική σύνεση προτείνει ο εμπνευσμένος Νικήτας Κακλαμάνης, θα πρέπει, κάνοντας πολιτειακή υπέρβαση, να λάβει χώρα μια διευρυμένη Συντακτική Εθνοσυνέλευση, μέσω της οποίας θα αναδειχθούν όλες οι υγιείς πολιτικές δυνάμεις που, εξευρίσκοντας μετά ένα modus vivendi, θα αναλάβουν τη διακυβέρνηση του τόπου και με γοργές και μεθοδευμένες κινήσεις θα τον βγάλουν από την κρίση. Παράλληλα με το πολιτικό μας προσωπικό που θα αναδειχθεί από αυτήν τη διευρυμένη Συντακτική Εθνοσυνέλευση, θα πρέπει να συστρατευθεί μαζί του και όλο το διανοητικό μας κεφάλαιο της Διασποράς, που διαπρέπει στο φάσμα της διοίκησης, της κυβερνητικής και στο ακαδημαϊκό φάσμα. Και θα πρέπει να σταθούμε με προσοχή σʼ αυτήν την παράμετρο, δοθέντος ότι σε όλα τα πλάτη και τα μήκη της οικουμένης υπάρχουν λαμπροί έλληνες τεχνοκράτες, μάνατζερ και με λαμπρές ακαδημαϊκές επωμίδες πανεπιστημιακοί δάσκαλοι, που αγωνιούν για το μέλλον του τόπου και είναι πρόθυμοι να προστρέξουν στην περίσταση με την πνευματική και ηθική τους ικμάδα. Πολύ γόνιμη συμμετοχή σε ένα μελλοντικό κυβερνητικό σχήμα τέτοιας υφής μπορεί να έχουν στελέχη από την υπάρχουσα πολιτική μας τάξη, με υψηλά διαπιστευτήρια κοινωνικού και πολιτικού ήθους στη μέχρι τώρα πολιτική τους διαδρομή, αλλά και με υψηλά εχέγγυα ικανοτήτων, εμπειρίας και πολιτικής αξιοσύνης, για να αντεπεξέλθουν στις δύσκολες σημερινές περιστάσεις. Επειδή όμως ο βραχνάς του πολιτικού κόστους πάντοτε αποτελεί ανασταλτικό παράγοντα στη λήψη δύσκολων αλλά αναγκαίων αποφάσεων και εύτολμων πολιτικών μέτρων για να αποτινάξει ο τόπος τις δουλείες και τα άγη του παρελθόντος, επιβάλλεται όσα από τα στελέχη του υφιστάμενου πολιτικού μας προσωπικού μετάσχουν στα κυβερνητικά σχήματα που θα προκύψουν να μη συμμετέχουν ως υποψήφιοι στην κεντρική πολιτική μας σκηνή για μία πενταετία, ώστε να αποδεσμευτούν έτσι από το πολιτικό κόστος των αποφάσεων που θα λαμβάνουν. Μαζί με όλα αυτά όμως είναι αναγκαίο να αλλάξουμε και την ατομική και συλλογική μας κουλτούρα ως πολίτες, αλλά και να προβούμε σε ορισμένες δομικές πολιτειακές αλλαγές, που θα βοηθήσουν τον τόπο να αναπνεύσει από τα βάρη που κουβαλάει και να προχωρήσει μπροστά. Ας ενστερνιστούμε τούτες τις κρίσιμες ώρες όλοι μας τα απαράμιλλα λόγια του ποιητή: «Κάνε άλμα πιο γρήγορο από τη φθορά, προτού η φθορά σε ξεπεράσει…».