Ιταλικές εκλογές

Τα συμπεράσματα των εκλογών αυτών μπορούν να συνοψισθούν ως ακολούθως:

– Η Κεντροαριστερά του κ. Μπερσάνι εξασφάλισε μεν την πλειοψηφία στη Βουλή, όχι όμως στη Γερουσία.

«Δεν νικήσαμε, παρότι ήρθαμε πρώτοι», δήλωσε χαρακτηριστικά ο κ. Μπερσάνι.

Κατά συνέπεια, ουδέν κόμμα μπορεί να κυβερνήσει αυτοδύναμα.

– Θεαματική υπήρξε η επιστροφή του κ. Μπερλουσκόνι, ενώ έκπληξη αποτέλεσε η επιτυχία του ηθοποιού κ. Γκρίλο, ηγέτη του κινήματος «Πέντε Αστέρων». Κίνημα όμως που στερείται δομών και του

οποίου τα μέλη γνωρίστηκαν με τον κ. Γκρίλο μέσω διαδικτύου.

– Το μήνυμα των εκλογών αυτών ήταν σαφές.

Ήταν ένα μήνυμα διαμαρτυρίας κατά της λιτότητας και των αυστηρών πλαισίων δημοσιονομικής πειθαρχίας, που προκάλεσαν η οικονομική κρίση και η ανεργία.

– Είναι χαρακτηριστικό ότι οι μισοί Ιταλοί ψήφισαν αντιευρωπαϊκά. Έτσι εξηγείται και το μήνυμα που έστειλαν οι Βρυξέλλες και το Βερολίνο, που ήθελαν να υπογραμμίσουν την ανάγκη συνέχισης της πολιτικής λιτότητας που εφάρμοσε η κυβέρνηση του τεχνοκράτη κ. Μάριο Μόντι, ο οποίος συγκέντρωσε πολύ χαμηλά ποσοστά.

– Η νέα Βουλή και η νέα Γερουσία πρέπει να εκλέξουν τους προέδρους τους πριν από την ανάθεση εντολών σχηματισμού κυβέρνησης από τον ιταλό Πρόεδρο, που δεν αναμένεται να γίνει πριν από τη 18η Μαρτίου.

– Σε περίπτωση μη επίτευξης συμφωνίας συνεργασίας, τότε είναι προφανές ότι η Ιταλία θα βρεθεί προ πολιτικού αδιεξόδου.

– Ως μόνη διέξοδος παρουσιάζεται η συνεργασία των κ. Μπερσάνι – Γκρίλο ή Μπερσάνι – Μπερλουσκόνι. Οι μέχρι στιγμής ενδείξεις, παρουσιάζουν δύσκολη την επίτευξη του πρώτου ενδεχόμενου.

Ο κ. Γκρίλο μάλιστα εξέφρασε την άποψη ότι ο κ. Μπερσάνι θα σχηματίσει κυβέρνηση με τον κ. Μπερλουσκόνι, η οποία όμως θα έχει βραχεία διάρκεια.

Πέραν όμως των κυρίων συμπερασμάτων, ένα άλλο σοβαρό ζήτημα προκύπτει και στο οποίο θα πρέπει να εστιάσουμε την προσοχή μας. Ποιες θα είναι οι ενδεχόμενες επιπτώσεις των ιταλικών

εκλογών στη χώρα μας;

Το θέμα είναι σοβαρό και πρέπει να μελετηθεί δεόντως.

Από δική μας σκοπιά, παρατηρούμε ότι τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών θα μπορούσαν να αποτελέσουν ενίσχυση του προβληματισμού περί της πολιτικής λιτότητας και να επιτείνουν τη λογική της άμεσης υιοθέτησης μέτρων χαλάρωσης. Τούτο, εύλογα ευνοεί τη χώρα μας.

Παράλληλα, όμως, υπάρχει ο κίνδυνος όπως το ιταλικό πρόβλημα μονοπωλήσει το ενδιαφέρον της Ευρωζώνης και «δευτεροποιήσει» εκείνο της Ελλάδας, με όλες τις συνεπακόλουθες συνέπειες.

Αν πάντως αποτύχουν οι προσπάθειες σχηματισμού μιας διευρυμένης κυβερνητικής συμμαχίας, τότε η μόνη απομένουσα λύση είναι η προκήρυξη νέων εκλογών.

Ο χρόνος όμως πιέζει και για έναν άλλο λόγο. Η θητεία του ιταλού Προέδρου κ. Τζόρτζο Ναπολιτάνο πλησιάζει στο τέλος της.

Ιδιαίτερα πάντως συγκρατείται η στάση του ιταλού Προέδρου, ο οποίος, ευρισκόμενος στο Βερολίνο, αντέδρασε αμέσως στις δηλώσεις του σοσιαλδημοκράτη υποψήφιου για τη γερμανική καγκελαρία κ. Πέερ Στάινμπρουκ. Ο τελευταίος, με αφορμή τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών, δήλωσε ότι «τρομοκρατήθηκε που κέρδισαν δύο κλόουν», μη διστάζοντας μάλιστα να διευκρινίσει ότι αναφέρεται στους κ. Γκρίλο και Μπερλουσκόνι. Στον τελευταίο, μάλιστα, απέδωσε «αυξημένη τεστοστερόνη»…

Άμεση υπήρξε η αντίδραση του κ. Ναπολιτάνο, ο οποίος ακύρωσε το προγραμματισμένο δείπνο με τον κ. Στάινμπρουκ.

«Μπορεί κανείς να σκέφτεται ό,τι θέλει», είπε ο ιταλός Πρόεδρος, προσθέτοντας ότι «όταν μιλάει κανείς για ορισμένα πράγματα που αφορούν μια φίλη χώρα και το αποτέλεσμα των εκλογών, τότε θα πρέπει να είναι πραγματικά πολύ ισορροπημένος στην επιλογή των λέξεων».