Βυζάντιον

Στους δρόμους σε μικρά μποτιλιαρίσματα, να σχηματίζουν ουρές στις τράπεζες έτοιμοι για επενδυτικές ευκαιρίες. Να έχουν λογαριασμούς της ΔΕΗ και του ΟΤΕ στο χέρι, δείγμα του ενδιαφέροντός τους για επένδυση σε αυτούς τους οργανισμούς. Τους βλέπω με βερμούδα και σαγιονάρες, σαν αμερικανοί συνταξιούχοι στο Μαϊάμι. Έτσι κυκλοφορώ κι εγώ. Με δείχνεις στο παιδί σου είτε για να το φοβίσεις είτε για να το κάνεις να γελάσει.

Ένας άλλος λόγος που κυκλοφορώ στην Αθήνα είναι ο αποκλεισμός μου από τις 3G υπηρεσίες των εταιρειών τηλεφωνίας. Όχι μόνο της αφεντιάς μου, αλλά και άλλων. Διότι εκεί που μπορώ να καταφύγω για τη ζέστη, δεν πιάνει το 3G. Ξέρω ότι είναι έννοια που δεν αντιλαμβάνεται μεγάλο ποσοστό αναγνωστών. Ο εκδότης, για παράδειγμα, μπορεί να νομίζει ότι βρίζω τώρα. Θέλω να πω για την ταχύτητα σύνδεσης στο internet. Μου τη σπάει που δεν πιάνει καλά. Θέλω να είμαι στην παραλία με το μηχανάκι στα γόνατα. Μπορεί να μην μπορώ να κάνω τίποτα με την πιτσιρίκα δίπλα μου, φαντασιώνομαι όμως ότι το κάνω με μία άλλη από το facebook. Η οποία, φυσικά, είναι μαντράχαλος. Έτσι είναι τα πράγματα στο ελληνικό internet. Oι γυναίκες είναι μαντράχαλοι και τα παιδάκια άνδρες της δίωξης ηλεκτρονικού εγκλήματος. Τέλος πάντων, το 3G δεν πιάνει. Και βλέπεις πλέον τους ηλίθιους να κυκλοφορούν με τον υπολογιστή στο χέρι, σαν σερβιτόροι, ψάχνοντας δυνατό σήμα. Την προηγούμενη εβδομάδα έκανα ρεπορτάζ. Ρώτησα στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας, έμαθα ότι ξεπούλησαν από τις συσκευές που σου επιτρέπουν να κουβαλάς το internet μαζί σου. Η λογική λέει πως οι άνθρωποι αναγκάζονται να μεταφέρουν τη δουλειά και στις διακοπές τους. Η ζωή λέει πως διακοπές με 3G πηγαίνουν οι τύποι που δεν αντέχουν τη γυναίκα τους, εκείνοι που περιμένουν την κατάλληλη στιγμή για να προφασιστούν δουλειά και να συνδεθούν με τον εικονικό κόσμο στον οποίο γουστάρουν να κατοικούν. Καλά κάνετε αδέρφια, μη μασάτε. Μία είναι η ζωή, με όποιες αισθήσεις κι αν την περάσεις, αρκεί να αισθάνεσαι όμορφα. Ενίοτε αισθάνεσαι και μαλάκας, αλλά ξεχάστε το.
•••

Τι λέγαμε λοιπόν; Ότι εγώ παραμένω στην πόλη, σαν θυρωρός σε παλιά πολυκατοικία. Όμως το μυαλό μου δεν έχει τίποτα άλλο εκτός από βάσανα. Και να ‘μαι με βερμούδα, σαγιονάρα και μαύρη μπλούζα που κρύβει κιλά, να χαζεύω τα πρωτοσέλιδα που κρέμασε ο περιπτεράς όπως τα κρέατα ο χασάπης. Γράφουν για τη ΔΕΗ και την πίεση των δανειστών μας για ιδιωτικοποίηση μονάδων. Οι εργαζόμενοι, λέει, αντιδρούν και απειλούν με μπλακ άουτ. Η κυβέρνηση υποτίθεται ότι αναζητεί μέση λύση. Υποκριτικές βλακείες. Η εφημερίδα στο μανταλάκι μετατρέπεται σε μόνιτορ και βλέπω τη συνέχεια. Η κυβέρνηση επικαλείται την «τρόικα» και βάζει μέσα τους ιδιώτες. Οι εργαζόμενοι αρχίζουν κινητοποιήσεις. Απεργούν και κατεβάζουν τον διακόπτη. Διακοπές ρεύματος. Ε, μετά αναλαμβάνει το ειδικό σώμα των καναλιών. Μέχρι και που βλέπεις τον Καψή να ντύνεται τελετουργικά, όπως ο ταυρομάχος, για να αντιμετωπίσει τους συνδικαλιστές. Και να οι κρεοπώλες που πρέπει να πετάξουν τα προϊόντα, οι νεκροθάφτες με τα πτώματα που μυρίζουν, τα νοσοκομεία που μένουν χωρίς ρεύμα, η κοινωνία που υποφέρει. Ειλικρινά είναι σαν να ακούω τον Καψή να λέει στους συνδικαλιστές ότι έχουν δίκαιο, αλλά προηγείται η εύρυθμη λειτουργία της κοινωνίας. Και κανείς δεν θα του πει ότι η κοινωνία δεν λειτουργεί ούτως ή άλλως ευρύθμως όταν της αφαιρείται το δικαίωμα στην απόφαση.
•••

Επισήμως η στάση της κυβέρνησης δείχνει σθεναρή. Η Μπιρμπίλη λέει ότι δεν πρόκειται να πωληθεί καμία μονάδα λιγνίτη. Να το πει και ο Γιώργος να κάτσω και εγώ να το συζητήσω στα σοβαρά. Μέχρι στιγμής το μόνο σοβαρό που έχω είναι ότι στις χώρες όπου το ΔΝΤ έχει κάνει καλές δουλειές, η παραγωγή ενέργειας πήγε στις χώρες που διαθέτουν τους μεγαλύτερους πόρους στο ταμείο. Για ποιον άλλο λόγο να σε βοηθήσουν; Κάποτε τους ενδιέφεραν τα αρχαία, το παρελθόν σου. Τώρα ενδιαφέρονται αποκλειστικά και μόνο για το μέλλον. Το δικό τους, όχι το δικό σου.
•••

Αυτά σας τα λέω για να περάσετε απευθείας στην ουσία, να αποφύγετε τα προκαταρκτικά και να φτάσετε γρήγορα στο σκληρό σεξ που θα υποστεί το ταλαιπωρημένο κορμάκι σας. Όλα τα άλλα είναι μόνο για τα προσχήματα Είναι σαν τη ζωή που μεσολαβεί πριν από τον θάνατο. Ξέρεις το αποτέλεσμα, αλλά δεν ξέρεις πότε ακριβώς θα σου έρθει. Κάπως έτσι, λοιπόν, αν το φθινόπωρο δεν έχει κατεδαφιστεί η χώρα, ετοιμαστείτε να διαβάσετε πανηγυρικές εκθέσεις για την πορεία της οικονομίας (παραμάσχαλα θα τις έχει ο Γιώργος στη ΔΕΘ). Θα δείτε το χρηματιστήριο να απογειώνεται και την ανεργία κοντά στο 25%, αν και θα ανακοινώσουν ότι έφτασε στο 19%. Για να μη σας κουράζω με προβλέψεις και σενάρια, αν μπορείτε προς το τέλος του μήνα να πέσετε σε κώμα και να επιστρέψετε το 2014, τότε μη χάσετε την ευκαιρία. Είναι καλύτερα και από διακοπές με μοντέλα στους τροπικούς. Τα μοντέλα θα σας οδηγήσουν σε βέβαιο θάνατο, το κώμα θα σας κρατήσει σε φόρμα.
•••

Σημαντική απορία με υποψία είδησης: Έχουν όντως θέσει από την «τρόικα» θέμα για κατάργηση του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα; ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ. Τότε πώς συντηρείται το θέμα ακόμα σε πρωτοσέλιδα; Απλό. Αυτοί που το συντηρούν επιδιώκουν μια θεαματική μείωση του κόστους μισθοδοσίας τους και θέλουν να φορτώσουν την απόφαση στην «τρόικα». Ομοίως πιέζεται και η κυβέρνηση να αναλάβει πρωτοβουλία. Εν αναμονή του επόμενου πρωτοσέλιδου ή της επόμενης δραματικής αναγγελίας στο δελτίο ειδήσεων…
•••

Οφείλω να σας πω ότι δεν κάνω χρήση ναρκωτικών, ενώ καταναλώνω αλκοόλ μόνο για κοινωνικούς λόγους, κοινώς δύο-τέσσερα ποτά την εβδομάδα. Επίσης δεν βάζω στον οργανισμό μου ούτε νικοτίνη, δεν είμαι καπνιστής. Θα μου πείτε ότι έχετε κάποιες λογικές ενστάσεις για την ψυχική μου υγεία, τις οποίες ασπάζομαι και εγώ. Όμως περιμένατε ποτέ ότι θα παραδεχόμουν δημοσίως πως παρακολουθώ Τηλεάστυ; Όχι. Το λέω δημοσίως και αισθάνομαι ήδη καλύτερα. Κάθομαι τα μεσημέρια και βλέπω τον Βελόπουλο να πουλάει βιβλία. Και όταν συνδυάζεις την ιδιότητα του τηλεοπτικού βιβλιοπώλη με εκείνη του βουλευτή, τότε λες ότι δεν χάθηκε η ελπίδα γι’ αυτήν τη χώρα. Στη χειρότερη περίπτωση θα κάνει, ως χώρα, καριέρα στο Χόλιγουντ. Βλέπω τον Βελόπουλο με διαφορά φάσης, δηλαδή ο ήχος έρχεται πιο γρήγορα από την εικόνα. Δεν με πειράζει. Τον ακούω που αποκαλεί τον Πάγκαλο «ανεκδιήγητο τυπάκο». Μετά μου εξηγεί (ο προσωπικός τόνος αποδίδεται στην εκτίμησή μου πως ήμουν ο μοναδικός τηλεθεατής του) ότι η οικογένεια Ρότσιλντ έχει βάλει στο μάτι τα πετρέλαια της Ελλάδας και, τέλος πάντων, όλοι αυτοί μας σπρώχνουν προς την οικονομική καταστροφή. Ως αντίδοτο προσφέρεται ένα περιοδικό και δώρο μια ιατρική εγκυκλοπαίδεια.
•••

Δεν ξέρω αν εκείνη τη στιγμή ο Βελόπουλος ομιλεί ως βιβλιοπώλης ή ως βουλευτής. Πιθανότατα ομιλεί χρησιμοποιώντας και τις δύο ιδιότητες. Και από κάτω υπάρχουν πελάτες με την κυριολεκτική έννοια του όρου. Όχι μόνο τον κάνουν πλούσιο, αλλά τον στέλνουν και στη Βουλή. Και τώρα δείτε την εικόνα από πιο ψηλά. Υπάρχει ένα ικανό σώμα ψηφοφόρων που όχι μόνο διαβάζει βιβλία που πλασάρει ο Βελόπουλος ή ο Άδωνις, αλλά επιπλέον τους ψηφίζουν και τους βάζουν στη Βουλή με χαρακτηριστική άνεση. Ε, μετά λύνονται όλες οι απορίες. Αυτός ο λαός αξίζει να πεινάσει. Όχι μόνο ως τιμωρία και κάθαρση. Αλλά και ως μέτρο για να μην αγοράζει τα βιβλία του Βελόπουλου. Ξέρω ότι οι τηλεθεατές του το πιστεύουν, γι’ αυτό και παρακαλώ να γίνει στα αλήθεια: Ψεκάστε τους. Σηκώστε αεροπλάνα του ΝΑΤΟ και ψεκάστε τους.