Ας είναι «ευλογημένο και καλό» το νέο έτος 2007

Ας είναι ευλογημένο και καλό, όπως λέει και ο ποιητής. Και εμείς σήμερα δεν θα ασχοληθούμε με προβλήματα και με πράξεις ή παραλείψεις της εξουσίας. Κάθε χρόνο τέτοια Κυριακή τηρούμε ανακωχή σεβόμενοι την εορταστική ατμόσφαιρα των ημερών. Και στέλνουμε θερμές ευχές στους φίλους αναγνώστες της εφημερίδας μας, που είχαν την καλοσύνη και την υπομονή να διαβάζουν την γκρίνια μας ολόκληρη την προηγούμενη χρονιά. Ευχόμαστε λοιπόν σε όλους μακροημέρευση και καλή υγεία, χαρά και ευτυχία, προσωπική και οικογενειακή γαλήνη, πρόοδο και ευημερία.

Το 2006 για την ανθρωπότητα πέρασε σαν ένας ήσυχος χρόνος. Οι γνωστοί διεθνείς ταραξίες «δεν έριξαν βότσαλα στη λίμνη». Η ευχή μας είναι και ο καινούργιος χρόνος 2007 να περάσει ειρηνικός, χωρίς απρόβλεπτες και ζημιογόνες καταστάσεις, εφόσον το θελήσουν φυσικά ο Πρόεδρος Μπους και ο πάντα πιστός του Μπλερ. Η ανθρωπότητα διψάει και εύχεται να κυλήσει ήρεμα και ειρηνικά και το 2007 και τα κράτη να απολαύσουν μια ολοκληρωμένη ειρήνη, οικονομική ανάπτυξη και ευημερία. Πιστεύουμε ότι και τα «γεράκια» έχουν πλέον πεισθεί ότι οι πόλεμοι και οι αναταραχές δεν βγάζουν νικητή και κερδισμένο. Σε όλους ο πόλεμος προκαλεί ζημιές, διαφορετικού φυσικά μεγέθους και «ποιότητας». Με πολέμους ο πολιτισμός υποχωρεί και θριαμβεύει ο πρωτογονισμός και η απανθρωπιά. Η πολιτισμένη ανθρωπότητα δεν κτίζεται με πτώματα και αίμα. Κτίζεται με την ειρηνική συμβίωση και την αλληλοκατανόηση των λαών. Αυτά για τους ηγέτες των ισχυρών κρατών.

Και με την ευκαιρία της αυριανής Πρωτοχρονιάς θα θέλαμε να στείλουμε και μερικές ευχές στον πρωθυπουργό και στην κυβέρνησή μας, αλλά και σε ολόκληρο τον πολιτικό κόσμο της χώρας μας. Τους ευχόμαστε το 2007, που κατά πάσα πιθανότητα θα ζητήσουν αναβάπτιση της λαϊκής εμπιστοσύνης, να ξεπληρώσουν τις υποχρεώσεις τους απέναντι στον λαό. Πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι η κάθοδος στον πολιτικό στίβο είναι αποστολή. Είναι ανάληψη υποχρεώσεων απέναντι στον λαό και όχι αφορμή για προβολή και για κατάσταση υλικών ωφελημάτων. Θα ήταν υπερβολή να τους ζητήσουμε να συμπάσχουν με τους πεινασμένους, με τις φτωχές χήρες και τα ορφανά, με τους ανέργους και τους τυραννισμένους από τη βιοπάλη, με τους αρρώστους και τους τακτικούς επισκέπτες των νοσοκομείων και των κλινικών και με όλους αυτούς που ταλαιπωρούνται καθημερινά για να κερδίσουν ένα κομμάτι ψωμί. Θα ήταν υπερβολή να τους ζητήσουμε να σκύψουν πάνω από τον άρρωστο για να μετριάσουν τον πόνο του, να σηκώσουν στην αγκαλιά τους το μικρό ορφανό, να σκουπίσουν το δάκρυ της χήρας, να αγωνιστούν για τη βελτίωση της θέσης του φτωχού «πάτερ φαμίλια», του άνεργου οικογενειάρχη και του περιφρονημένου συνταξιούχου. Και όμως το καθήκον των πολιτικών αυτό προστάζει. Να γίνουν προστάτες όλων αυτών των απόκληρων της ζωής. Και να συγκροτήσουν την «υπέρ των αδυνάτων πολιτεία».

Εμείς θα ευχηθούμε να συνειδητοποιήσουν οι πολιτικοί όλων φυσικά των κρατών και της χώρας μας ότι έχουν υποχρέωση να αγωνίζονται για την επίλυση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν οι αδύναμοι πολίτες. Οι οικονομικά ισχυροί πολίτες και κατ’ επέκταση και πολιτικά ισχυροί επιλύουν μόνοι τους τα όποια προβλήματα αντιμετωπίζουν, κάνοντας χρήση της οικονομικής ισχύος τους. Εκείνοι που έχουν ανάγκη μέριμνας και προστασίας είναι οι οικονομικά ανίσχυροι, οι μη έχοντες και μη κατέχοντες οικονομική και πολιτική δύναμη. Αυτούς είναι υποχρεωμένη να προστατεύει η πολιτεία με την έννομη τάξη που θεσπίζει και την πολιτική που ακολουθεί σε όλους τους τομείς η εκλεγμένη κυβέρνηση. Μέχρι τώρα δεν είδαμε καμιά κυβέρνηση να ασχολείται ειλικρινά με τη θεμελίωση της «υπέρ των αδυνάτων πολιτείας». Αντίθετα, καθημερινά βλέπαμε και βλέπουμε μέτρα επαύξησης του πλούτου και των προνομίων που απολαμβάνουν «οι έχοντες και κατέχοντες»!

Στην κυβέρνηση ευχόμαστε να αρχίσει να δείχνει πραγματικό ενδιαφέρον για τα προβλήματα που περιζώνουν τους «μη προνομιούχους», τους οικονομικά αδύναμους και αυτούς που η φτώχεια τούς κατέστησε περιθωριακούς. Αυτή είναι η ύψιστη αποστολή τους. Αυτοί έχουν ανάγκη της μέριμνας και προστασίας του κράτους. Γι’ αυτούς είναι απαραίτητο να εφαρμοστεί μια ανθρωποκεντρική πολιτική, για να μετριάσει τα δεινά τους. Ό,τι δεν κατάφερε να επιτύχει τα προηγούμενα χρόνια στον τομέα της προστασίας των αδύναμων πολιτών, ας το επιδιώξει το 2007 με σύστημα και φανατισμό. Και δίνουμε την υπόσχεση ότι αν διαπιστώσουμε μια ειλικρινή τέτοια πρόθεση θα τη στηρίξουμε ολόθερμα. Και στην αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και στα υπόλοιπα κόμματα της αντιπολίτευσης, ευχόμαστε μέσα και έξω από τη Βουλή να ακολουθήσουν με σύνεση τον δρόμο των ασυμβίβαστων κοινωνικών αγώνων. Αυτών που οδηγούν στη βελτίωση της θέσης των οικονομικά και πολιτικά αδύναμων πολιτών. Και τότε να είναι βέβαιοι ότι ο λαός θα εκτιμήσει αυτές τις προσπάθειές τους. Ο ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να φρενάρει την κυβέρνηση σε τυχόν αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει ή πολιτική ενάντια στα εθνικά συμφέροντα. Και αυτόν τον προορισμό πρέπει να επιβεβαιώσουν τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Όχι αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Η υπεράσπιση των συμφερόντων των δεινοπαθούντων πολιτών, πρέπει να έχει υπόψη της η αντιπολίτευση, δεν αποτελεί λαϊκισμό. Είναι συνταγματική υποχρέωσή της και υπέρτατο καθήκον της. Μια τέτοια αντιπολιτευτική γραμμή υποσχόμεθα ότι θα τη στηρίξουμε με κάθε μέσον.

Αυτές τις μέρες θα ακούσουμε ή θα διαβάσουμε τα πρωτοχρονιάτικα μηνύματα των πολιτικών και θρησκευτικών ηγετών για την έλευση του νέου έτους. Θα λάβουμε κάρτες γεμάτες ευχές από πολιτικούς, αλλά και από φίλους. Πολλές ευχές, πολλές υποσχέσεις που δημιουργούν πολλές προσδοκίες. Είναι έθιμο προαιώνιο, που διατηρείται ακόμη. Φυσικά οι λαοί δεν είναι τόσο αφελείς ώστε να πιστεύουν όσα θα περιέχονται στα μηνύματα των ηγετών και στις ευχές που θα περιέχουν. Και απορώ πώς συνεχίζει να τηρείται το έθιμο των μηνυμάτων από τους ηγέτες των λαών. Όλο τον χρόνο συνωμοτούν ενάντια στα συμφέροντα των λαών και την τελευταία ημέρα του χρόνου μεταβάλλονται σε ήρεμους, ευγενείς και γενναίους άρχοντες. Και θέλουν να τους πιστέψουμε και να συγκινηθούμε από το περιεχόμενο του πρωτοχρονιάτικου μηνύματός τους! Οι ηγέτες κρίνονται με βάση το συνολικό τους έργο και τις επιλογές τους καθ’ όλη την περίοδο που ασκούν την εξουσία και όχι με βάση όσα εύχονται την Πρωτοχρονιά, για λόγους κυρίως επικοινωνιακούς και επειδή έτσι συνηθίζεται! Η απευθείας επαφή των ηγετών με τον λαό, είτε μέσω μηνυμάτων είτε με άλλους τρόπους, πρέπει να είναι επί συνεχούς βάσεως και όχι ευκαιριακή, με επικοινωνιακή «ευωδιά». Η ευκαιριακή, επικοινωνιακή επαφή αποδοκιμάζεται έντονα, καθώς ο λαός διαθέτει αλάνθαστο αισθητήριο. Και ο κ. Σημίτης βρέθηκε στο σπίτι του άρρωστου κυρ Παναγιώτη για λόγους επικοινωνιακούς, αυτό όμως δεν τον συνέδεσε καθόλου με τον πάσχοντα λαό ούτε εμπόδισε την καταδίκη του στις βουλευτικές εκλογές. Ο λαός κατάλαβε το θέατρο που παιζόταν με την επίσκεψη.

Κλείνω τη σημερινή εορταστική παρουσία μου στην εφημερίδα μας με την υπόσχεση ότι και το 2007, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, θα συνεχίσουμε από τη στήλη μας αυτή την αντικειμενική πληροφόρηση των αναγνωστών μας και τον σχολιασμό των οικονομικών εξελίξεων, χωρίς προκατάληψη, ιδεολογικοπολιτικές αγκυλώσεις ή επιρροές από συναισθηματισμούς ή διαπλοκή. Θα είμαστε πάντα ταγμένοι στην υπεράσπιση των δικαίων αυτού του ανώνυμου λαού, όπως άλλωστε και όλοι όσοι παρέχουν πληροφόρηση μέσω της εφημερίδας μας. Γιατί έτσι αισθανόμαστε το καθήκον μας απέναντι στον ανυπεράσπιστο και αδικούμενο πολίτη. Ο δημοσιογραφικός λόγος φρονούμε ότι πρέπει να είναι «λόγος υπέρ του αδυνάτου». Αυτή είναι η ύψιστη αποστολή του Τύπου όπως εμείς την εννοούμε.

Αίσιο και ευτυχές σε όλους μας το νέο έτος, με προσωπική και οικογενειακή ευτυχία και ευημερία!