Άλμα προς… την Ινδία με άγριο πακέτο μέτρων

Tα διαδοχικά κύματα μέτρων που έχουν εφαρμοσθεί ως τώρα από την υπογραφή του Μνημονίου του 2010 ωχριούν μπροστά στην αγριότητα του πολυνομοσχεδίου που κατέθεσε νύχτα στη Βουλή ο υπουργός Οικονομικών την Πέμπτη, διαμηνύοντας λίγο αργότερα με ένα e-mail προς τους δημοσιογράφους, ότι το σκέλος της διαπραγμάτευσης με το ΔΝΤ τελείωσε επιτυχώς. Μόνο που διαψεύσθηκε λίγες ώρες αργότερα από τον Πολ Τόμσεν του ΔΝΤ, ο οποίος δήλωσε ότι η συμφωνία πλησιάζει, αλλά δεν έχει κλείσει, καθώς, σύμφωνα με πληροφορίες, η «τρόικα» ζητάει άλλα 2,2 δισ. ευρώ περικοπών στις δαπάνες, για να συμπληρωθεί το «πακέτο» των συνολικών εξοικονομήσεων 28,4 δισ. ευρώ, που έχουν απαιτήσει οι τροϊκανοί για την περίοδο ως το τέλος του 2014.
Ενδεής μπροστά στην «τρόικα», η κυβέρνηση ετοιμάζεται να προσφέρει «στο πιάτο» και αυτές τις περικοπές δαπανών για να κλείσει η συμφωνία. Σύμφωνα με πληροφορίες, οι νέες περικοπές θα γίνουν σε κοινωνικές δαπάνες, κυρίως του τομέα της υγείας, χωρίς να είναι σαφές αν θα πρόκειται για κόψιμο λίπους ή σάρκας.
Τα νέα μέτρα περνούν και πάλι σε συνθήκες επικοινωνιακής καταιγίδας λίγων 24ώρων, με το… πιστόλι της χρεοκοπίας στον κρόταφο των πολιτών, ώστε να «μουδιάσουν» οι αντιδράσεις. Η επικοινωνιακή προσπάθεια της κυβέρνησης εστιάζεται στο να δοθεί έμφαση στη δημόσια συζήτηση στις αλλαγές που προωθούνται στον δημόσιο τομέα, πολλές από τις οποίες είναι εύλογες και έπρεπε να είχαν εφαρμοσθεί από καιρό. Όμως, η κρισιμότερη παρέμβαση γίνεται στον ιδιωτικό τομέα και επιχειρείται να περάσει με την ελάχιστη συζήτηση, χωρίς να γίνει ευρέως αντιληπτό ότι οδηγεί τους Έλληνες σε δραματική υποβάθμιση βιοτικού επιπέδου και κοινωνικών δικαιωμάτων:
n Όλο το οικοδόμημα της εργατικής νομοθεσίας γκρεμίζεται με μια φράση της εισηγητικής έκθεσης του πολυνομοσχεδίου: «Η επιχειρησιακή συλλογική σύμβαση εργασίας να υπερισχύει σε περίπτωση συρροής με ομοιοεπαγγελματική ή κλαδική συλλογική σύμβαση εργασίας». Αυτό σημαίνει πολύ απλά ότι η αγορά αφήνεται ελεύθερη, με επιχειρησιακές συμβάσεις ακόμη και σε μικρές επιχειρήσεις, να συμπιέσει στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης όλες τις αμοιβές του ιδιωτικού τομέα! Για παράδειγμα, μια τράπεζα θα μπορεί να καλεί το σωματείο των εργαζομένων και να συμφωνεί ελάχιστο μισθό ίσο με τον βασικό της ΕΓΣΣΕ, πετώντας στα σκουπίδια την κλαδική σύμβαση της ΟΤΟΕ, που προβλέπει βασικό μισθό 1.000 ευρώ.
n Παράλληλα με αυτήν τη δραματική συμπίεση των εισοδημάτων έρχεται η υπερφορολόγηση φτωχών! Η νέα φορολογική κλίμακα κατεβάζει στα 5.000 ευρώ το αφορολόγητο όριο, οδηγώντας σε «χαράτσι» 700 ευρώ ετησίως για ένα εισόδημα πείνας 12.000 ευρώ. Η δυνατότητα επιστροφής φόρου εισοδήματος σχεδόν εξανεμίζεται, καθώς όλες οι μειώσεις εισοδήματος με δαπάνες (ενοίκια, νοσήλια κ.α.) καταργούνται ανεξαρτήτως ύψους εισοδήματος και θα μειώνουν μόνο τον τελικό φόρο. Σε αυτήν την υπερφορολόγηση χαμηλών εισοδημάτων, που καθιερώνεται με το πολυνομοσχέδιο, πρέπει να προστεθεί και το πλήθος άλλων φοροεισπρακτικών επιθέσεων επί ους και αδίκους, που εντοπίζονται κυρίως στη μικρή ιδιοκτησία ακινήτων, όπου εκτός όλων των άλλων μεθοδεύεται αύξηση αντικειμενικών αξιών και μείωση του αφορολόγητου ορίου του ΦΑΠ στα 100.000 ευρώ, ώστε να πληρώνει ΦΑΠ ακόμη και ο ιδιοκτήτης δυαριού στην Κυψέλη.
n Σε ό,τι αφορά τον δημόσιο τομέα, το μέτρο-έκπληξη του νομοσχεδίου είναι η απόλυση όλων όσοι συμπληρώνουν 35ετία με 55 έτη ηλικίας μέχρι το τέλος του 2013. Οι «νεόπτωχοι» του Δημοσίου θα εντάσσονται σε προσυνταξιοδοτικό καθεστώς με το 60% των (μειωμένων με το νέο μισθολόγιο) αποδοχών τους, εξωθούμενοι στη φτώχεια. Για τους υπαλλήλους με συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου προβλέπεται εφεδρεία αμέσωςμε το 60% των αποδοχών, με τα ίδια κριτήρια που προαναφέραμε και θα ισχύουν για τους μόνιμους. Σε εφεδρεία περνά, με εντελώς «θολά» κριτήρια, το πλεονάζον προσωπικό των ΔΕΚΟ, αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι καταργούμενων φορέων. Σε ό,τι αφορά τους μισθούς, οι περικοπές φθάνουν και το 50% για τους «προνομιούχους» με υψηλά ειδικά επιδόματα, καθώς η σοβαρότερη αλλαγή είναι η κατάργησή τους και η διατήρηση μόνο πέντε επιδομάτων και του λεγόμενου πριμ αποδοτικότητας. Στις συντάξεις, μειώσεις (40% στο τμήμα της σύνταξης άνω των 1.000 ευρώ) προβλέπονται για όσους δεν έχουν συμπληρώσει τα 55 χρόνια ηλικίας, ενώ για τους υπόλοιπους πετσοκόβεται κατά 20% το τμήμα της σύνταξης άνω των 1.200 ευρώ.