«Όχι τα άγια τοις κυσίν»
Η κοινωνική γαλήνη, η ασφάλεια των πολιτών, το δικαίωμα να βιούν εν ειρήνη τα άτομα, οι κοινωνικές ομάδες, οι λαοί και τα έθνη είναι αγαθά συλλογικής και ατομικής αξίας και άξια κάθε προστασίας, κυρίως εκείνης της προστασίας που απορρέει από τη συντεταγμένη ευθύνη. Όμως τα αγαθά αυτά δεν τα απειλεί μόνο η ασύμμετρη τρομοκρατία. Η τρομοκρατία π.χ. της Αλ Κάιντα ή άλλων ομάδων, η οποία οφείλεται σε ποικίλους λόγους, πολλοί από τους οποίους ανάγονται σε αλλότρια ευθύνη. Τα απειλεί και η «συντεταγμένη» τρομοκρατία, η οποία εκπορεύεται από εκείνα τα κράτη τα οποία εμφορούνται από την αλαζονεία της δυνάμεώς τους και τα οποία χρησιμοποιούν την αυθαίρετη βία στο όνομα της παγκόσμιας κυριαρχίας τους για την κατίσχυση των οικονομικών κυρίως συμφερόντων τους. Και αυτή η αυθαίρετη και αιματηρή βία προς αδύναμους, ανίσχυρους και ανυπεράσπιστους λαούς, με όποια «νομιμοποίηση» και αν επενδύεται, είναι ειδεχθής μορφή τρομοκρατίας.
Η αλαζονεία αποπροσανατολίζει τους ισχυρούς -φρονούμε συνειδητά- από την ορθή αντιμετώπιση του φαινομένου της τρομοκρατίας. Και η ορθή αντιμετώπισή του συνίσταται στην ειρηνική επίλυση των διεθνών διαφορών, στην εγκατάλειψη της ληστρικής εκμετάλλευσης των πλουσίων πηγών των φτωχών λαών, στην αντιμετώπιση της φτώχειας με τη δικαιότερη κατανομή του συσσωρευμένου διεθνούς πλούτου σε λίγα χέρια, εν πολλοίς ανώφελου γι’ αυτά κ.λπ. Αντ’ αυτού, όμως, οι ισχυροί, μακριά από την κοινή αντίληψη και τις ευαισθησίες των λαών, οδηγούνται στη λήψη των μέτρων εκείνων τα
οποία αφενός μεν τροφοδοτούν την τρομοκρατία, αφετέρου δε περιορίζουν τις ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα και αστυνομεύουν την απρόσκοπτη λειτουργία και δράση των πολιτών στις ελεύθερες και δημοκρατικές κοινωνίες. Ακόμα και η απλή σκέψη να ελέγχονται τα προσωπικά δεδομένα τού κάθε ατόμου αποτελεί δεινή ύβρη και ιταμή προσβολή της έννοιας της προσωπικότητας, μιας έννοιας την οποία συνθέτουν υπέρτατες ηθικές και πολιτικές αξίες που μόνο μέσα
από αυτές και με αυτές καταξιώνεται το άτομο ως ελεύθερος πολίτης μιας δημοκρατικής κοινωνίας.
Αρνούμαι ως ελεύθερος πολίτης να παραδώσω την ψυχή μου, τη συνείδησή μου, στην όποια κρατική εξουσία για να την κουρελιάζει το οποιοδήποτε όργανο κρατικής αυθαιρεσίας. Δεν δέχομαι να ανατομεί τη σκέψη μου ο οποιοσδήποτε βοηθός, συνεργάτης ή επίκουρος του «Μεγάλου Αδελφού». Αρνούμαι να παραδώσω «τα άγια τοις κυσίν».
ΥΓ.: Είναι ανάγκη να προσδιοριστεί η έννοια της τρομοκρατίας, να οριοθετηθεί στις πραγματικές και ουσιαστικές της διαστάσεις και να αιτιολογηθεί η «ιδεολογική βία». Γιατί στο όνομα της τρομοκρατίας κινδυνεύουν να ενοχοποιηθούν οι κοινωνικοί, πολιτικοί και εθνικοί αγώνες των λαών. Κινδυνεύει να ενοχοποιηθεί η ίδια η ιστορία. Γιατί, πολύ απλά, δεν είναι τρομοκρατία ο αγώνας των Παλαιστινίων για να αποκτήσουν πατρίδα, δεν είναι τρομοκρατία ο αγώνας των Κούρδων που γίνεται για τον ίδιο λόγο. Δεν είναι τρομοκρατία η ιρακινή αντίσταση κατά των εισβολέων και κατακτητών και κάθε είδους απελευθερωτικός αγώνας εναντίον της νεοαποικιοκρατίας. Και δεν είναι τρομοκρατία η αντίσταση των λαών κατά της παγκοσμιοκρατίας.