υπουργείο Εξω(φρεν)ικών

-«Απολογισμός Ντροπής» το Σκοπιανό για το υπουργείο Εξωτερικών και προσωπικά για ορισμένους μεγαλόσχημους πρέσβεις μας που υπηρέτησαν σε καίρια πόστα, στον ΟΗΕ και σημαντικές πρεσβείες, πλην όμως δεν δραστηριοποιήθηκαν έγκαιρα και προληπτικά για να αποτρέψουν τη σημερινή, θλιβερή (και μάλλον τετελεσμένη…) κατάσταση.

-Δεν είναι δυνατόν να λέμε με αυτοϊκανοποίηση ότι έχουμε αποτελεσματική διπλωματία, όταν 117 χώρες (κατ’ άλλους πάνω από 122 χώρες) έχουν αναγνωρίσει από καιρό τα Σκόπια με το συνταγματικό τους όνομα «Δημοκρατία της Μακεδονίας», νέτα σκέτα…

-Αυτή η «Μαύρη Βίβλος του Σκοπιανού», που θα αποκαλύψει τη διπλωματική αδράνεια, την ολιγωρία και γιατί όχι τον ωχαδελφισμό αρκετών πρέσβεων (μερικοί με καταγωγή από τη βόρεια Ελλάδα…). Αυτή η Βίβλος περιλαμβάνει και ορισμένους υπουργούς Εξωτερικών που, σε κρίσιμες στιγμές στην όλη πορεία του Σκοπιανού, ως επικεφαλής της διπλωματίας μας δεν ανέλαβαν νέες πρωτοβουλίες, δεν ενεργοποίησαν ακόμη περισσότερο τους διπλωμάτες μας και δεν τους κατηύθυναν. Και το κυριότερο δεν ήλεγξαν την όποια αποτελεσματικότητα είχαν τα διαβήματα των πρεσβευτών μας προς τις χώρες όπου υπηρετούσαν και υποτίθεται παρακολουθούσαν από κοντά τη στάση των ξένων κυβερνήσεων, πρωτίστως, στα εθνικά μας θέματα…

-Έτσι, σήμερα, εμφανίζεται το οξύμωρο η «ξυπόλητη» από απόψεως οικονομίας και διπλωματίας ΠΓΔΜ, όπως απαξιωτικά τη θεωρούμε μόνον εμείς, να έχει εξασφαλίσει πολύτιμη υποστήριξη και ψήφους στον ΟΗΕ όχι μόνο από μεγάλες χώρες, αλλά και από μικροσκοπικές και τριτοκοσμικές χώρες που η ηγεσία τους ενδεχομένως ούτε ξέρει πού πέφτουν γεωγραφικά τα Σκόπια…

-Όπως με τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας το 2004 κυνηγήσαμε την ψήφο κάθε χώρας, ακόμη και της πιο μικροσκοπικής και γραφικής, με πείσμα, με επιμονή, αλλά και με πίστη στην τελική δικαίωση, έτσι, εκτιμούν έμπειροι διπλωμάτες, έπρεπε να κινηθεί και το υπουργείο Εξωτερικών για το Σκοπιανό… Έπρεπε να είχαν πραγματοποιηθεί ειδικές αποστολές σε ομάδες χωρών, με επικεφαλής υπουργό Επικρατείας ή υφυπουργό Εξωτερικών, ο οποίος, έχοντας στο πλευρό του και τον έλληνα πρέσβη, θα είχε ενημερωτική συνάντηση με την πολιτική και πολιτειακή ηγεσία κάθε χώρας… Στο τέλος της συνάντησης θα μπορούσε διακριτικά να προειδοποιήσει ότι η Ελλάδα θα θεωρούσε «ως μη φιλική ενέργεια» την εσπευσμένη αναγνώριση των Σκοπίων με τη διεθνή ονομασία «Δημοκρατία της Μακεδονίας»…

-Δυστυχώς, αυτή η συντονισμένη προσπάθεια σε υψηλό κυβερνητικό επίπεδο δεν έγινε ποτέ. Περιορισθήκαμε σε ενημερωτικά διαβήματα σε αρμόδιους… τμηματάρχες και διευθυντές, στα διάφορα υπουργεία Εξωτερικών από τους κατά τόπους πρέσβεις μας. Ορισμένοι, ολίγον πιο ευσυνείδητοι, πρέσβεις επέδωσαν και 15σέλιδα ενημερωτικά μνημόνια με το ιστορικό της υπόθεσης, τα οποία πήγαν κατ’ ευθείαν στο αρχείο της Δ/νσης στην καλύτερη περίπτωση και στη βιβλιοθήκη του υπουργείου για όσους θα ήθελαν να εντρυφήσουν στην ιστορική κληρονομιά του Μεγάλου Αλεξάνδρου…

-Βέβαιο είναι ότι εάν είχαν γίνει έγκαιρα αυτές οι ειδικές κυβερνητικές αποστολές με προσωπικές επαφές στο ανώτατο δυνατόν επίπεδο, αν μη τι άλλο θα είχαν προβληματίσει την πολιτική ηγεσία σε αρκετές χώρες, ώστε να μην στέρξουν, καλόπιστα, αδιάβαστα και ανιστόρητα, να συνταχθούν με τη θέση των Σκοπίων στην εκκρεμότητα της διεθνούς ονομασίας της γειτονικής μας χώρας… Εμείς δυστυχώς δεν το κάναμε, δεν κινηθήκαμε, μας πρόλαβαν οι Σκοπιανοί…

-Μεθοδικά, αθόρυβα και αποτελεσματικά κινήθηκαν οι Σκοπιανοί στο διπλωματικό παρασκήνιο, κυρίως στον ΟΗΕ, αμέσως μετά την υπογραφή της Ενδιάμεσης Συμφωνίας το 1995, όταν εμείς επαναπαυθήκαμε στις διπλωματικές δάφνες της «επιτυχίας» μας αυτής. Εξασφάλισαν τη μία ψήφο μετά την άλλη των διαφόρων χωρών, υπογράφοντας «κοινό ανακοινωθέν» με το οποίο αναγνώριζαν τα Σκόπια με τη συνταγματική τους ονομασία, παράλληλα με τη σύναψη διπλωματικών σχέσεων, ως νέο κράτος μέλος του ΟΗΕ μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας… Σε αυτές λοιπόν τις διαδοχικές αναγνωρίσεις της ΠΓΔΜ, τις διπλωματικές διεργασίες, στο κτίριο του ΟΗΕ, οι δικοί μας πρέσβεις – μόνιμοι αντιπρόσωποι δεν πήραν χαμπάρι ή το έμαθαν εκ των υστέρων, όπως ο ξιφουλκών απειλητικά στον αέρα απατημένος σύζυγος…

-Βέβαια τη χαριστική βολή στο θέμα της διεθνούς ονομασίας της ΠΓΔΜ μάς την έδωσαν οι ΗΠΑ στις 4 Νοεμβρίου 2004, αμέσως μετά την επανεκλογή του Προέδρου Τζ. Μπους (φίλος της οικογένειας Κ. Μητσοτάκη…) Τότε που υποτίθεται ότι είχαμε τις καλύτερες προοπτικές στις ελληνοαμερικανικές σχέσεις, με πρωθυπουργό τον Κ. Καραμανλή και υπουργό Εξωτερικών τον έμπειρο Π. Μολυβιάτη και μας είχαν αναβαθμίσει οι Αμερικανοί σε «στρατηγικούς εταίρους». Μια ξεχωριστή διάκριση που απονέμει, αφειδώς, η Ουάσινγκτον (ουσιαστικά η Κ. Ράις) το τελευταίο διάστημα σε όσους στέλνουν εθελοντές στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ και δηλώνουν πρόθυμοι να ενταχθούν στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Όπως βεβαίως αντιλαμβάνεται αυτόν τον πόλεμο ο Πρόεδρος Τζ. Μπους, με τις πετρελαιοπηγές και τους ενεργειακούς πόρους του πλανήτη πάντα προς τη μεριά των αμερικανικών «απελευθερωτικών» δυνάμεων…

-Η σημερινή υπουργός Εξωτερικών

Ντ. Μπακογιάννη παρέλαβε, όσον αφορά το Σκοπιανό, μια ήδη πολύ βεβαρημένη κατάσταση χωρίς να χρειαστεί να κάνει «απογραφή» τύπου Γ. Αλογοσκούφη… Ιατρικώς, θα λέγαμε ότι ο κακοήθης όγκος του Σκοπιανού είχε ήδη κάνει πολλές μεταστάσεις σε χώρες και μακρινές ηπείρους, αφού η πλειοψηφία των κρατών του πλανήτη μας είχε αναγνωρίσει την ΠΓΔΜ ως Δημοκρατία της Μακεδονίας… Η εφαρμογή λοιπόν χημειοθεραπείας με θεραπευτική αγωγή, η αποκαλούμενη «σύνθετη ονομασία», ήταν η τελευταία μας ελπίδα…

-Αλλά και πριν από τις ΗΠΑ την κρίσιμη 10ετία του ’90, και αυτό έχει σημασία, μια απίθανη ομάδα χωρών, όσο γίνεται πιο μακριά, γεωγραφικά, από τα Σκόπια, έσπευσαν να αναγνωρίσουν αυτό το κρατίδιο με τη συνταγματική του ονομασία… Η επίσημη αναγνώριση έγινε στον ΟΗΕ, όπου οι έλληνες διπλωμάτες χαμπάρι δεν πήραν… Πολλές οι διαδοχικές αναγνωρίσεις των Σκοπίων ως Δημοκρατίας της Μακεδονίας, όταν μόνιμος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ ήταν ο πρέσβης Χρ. Ζαχαράκις… Το μόνο που έκανε ο διαπρεπής αυτός διπλωμάτης ήταν να γνωστοποιήσει με τηλεγράφημα ρουτίνας τα συμβάντα στην αρμόδια Διεύθυνση Βαλκανικών Υποθέσεων του υπουργείου, ούτε καν στο διπλωματικό γραφείο του υπουργού Εξωτερικών για να σημάνει αμέσως συναγερμός, λες και επρόκειτο για σύναψη διπλωματικών σχέσεων μεταξύ του Περού και των Νήσων Φίτζι και όχι για τη Μακεδονία…

-Την ίδια αφʼ υψηλού αντιμετώπιση, την ίδια τακτική αποστασιοποίησης από τα σκοπιανά δρώμενα στον ΟΗΕ, καθότι η Νέα Υόρκη έχει και άλλες κρυφές χάρες να προσφέρει, ακολούθησε και ο επόμενος μόνιμος αντιπρόσωπος στον ΟΗΕ, πρέσβης Ηλ. Γούναρης… Αλλά και επί θητείας ως μονίμου αντιπροσώπου του πρέσβη Αδ. Βασιλάκη, σημερινού διαπραγματευτού μας για την «τελική λύση» στο Σκοπιανό, σημειώθηκαν γκολ υπέρ της ΠΓΔΜ με αναγνώριση του κρατιδίου των Σκοπίων ως Μακεδονία… Ο πρέσβης Βασιλάκης τουλάχιστον, όπως καταγράφουν τα απόρρητα τηλεγραφήματα προς το υπουργείο, προσπάθησε εκ των υστέρων να μάθει το πώς και το γιατί χώρες εξωτικές, και όχι μόνον, παρεσύρθηκαν από τον παμπόνηρο σκοπιανό μόνιμο αντιπρόσωπο στον ΟΗΕ Σ. Κερίμ, πρώην υπουργό Εξωτερικών, και υπέγραψαν εκ μέρους των κυβερνήσεών τους διμερές έγγραφο που σε ελεύθερη μετάφραση σημαίνει ότι Μακεδονία είναι μόνο μία με πρωτεύουσα τα Σκόπια. Εμείς λοιπόν ας περιοριστούμε στον… μακεδονικό χαλβά (προσωρινή και αυτή η ονομασία προϊόντος) και στον νεότερο μακεδονομάχο Ψωμιάδη με τις γνωστές κορώνες του…

-Από την ελληνοκεντρική θέση στο Σκοπιανό, δηλαδή καμία αναφορά στη λέξη «Μακεδονία» στη διεθνή ονομασία των Σκοπίων, φθάσαμε σήμερα στην αποδοχή εκ μέρους μας «σύνθετης ονομασίας», που να περιέχει φαρδιά πλατιά τη λέξη Μακεδονία. Μόνο ως γεωγραφικό προσδιορισμό κατά την αντίληψή μας, ενώ κατά την ερμηνεία που αποδίδουν οι Σκοπιανοί και ο υπόλοιπος κόσμος εμπεριέχει σαφέστατα και ιστορικό προσδιορισμό και αντίστοιχους συνειρμούς… Εμείς όμως προτιμούμε να κρυφτούμε πίσω από το δαχτυλάκι μας… Εν πάση περιπτώσει ούτε αυτήν την εναλλακτική πρόταση, που αποτελεί πλήρη ελληνική αναδίπλωση, είναι διατεθειμένοι να αποδεχθούν οι Σκοπιανοί…

-Στην ουσία ο πρωθυπουργός Κ. Καραμανλής, η υπουργός Εξωτερικών Ντ. Μπακογιάννη και οι λοιποί «γαλάζιοι» συνοδοιπόροι (Μ. Έβερτ, Π. Ψωμιάδης κ.ά.) επιζητούν εναγωνίως ένα… φύλλο συκής στο Σκοπιανό, που θα προβάλλουν εντέχνως ως την τελευταία «σταθερά και ανυποχώρητη θέση μας»…

Α. Κ.