Καραμανλής – Παπανδρέου: Στρατηγική για το 2010
Οι πληροφορίες μας επιμένουν σε αυτό που εδώ και καιρό έχουμε γράψει σε ό,τι αφορά τους εκλογικούς σχεδιασμούς του Καραμανλή, δηλαδή στο ότι «εκλογές από φθινόπωρο και βλέπουμε».
Αυτή η επιλογή δεν έχει αλλάξει. Και οι εκτιμήσεις περί των πρωθυπουργικών προθέσεων λένε ότι οι πιθανότητες για εκλογές τέλη Σεπτέμβρη – μέσα Οχτώβρη και Μάρτη του ’08 είναι… μοιρασμένες 50%-50%.
Οπότε το -πράγματι εντυπωσιακό- come back του Κ. Καραμανλή, δηλαδή η «έξοδός του» απ’ το Μαξίμου και η εικόνα ότι «παίρνει πάνω» του τη σκληρή πολιτική αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο, όπως εκφράστηκε την προπερασμένη Πέμπτη στη Βουλή, σχετίζεται άμεσα με την επανενεργοποίηση και αξιοποίηση του προσωπικού πολιτικού πλεονεκτήματος που διαθέτει έναντι του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης (όπως αυτό προκύπτει κι απ’ όλες ακόμα τις δημοσκοπήσεις) στην πορεία προς τις εκλογές και δεν σχετίζεται με επίσπευση των εκλογών για τον Ιούνη. Σε αυτά τα -ίδια- πλαίσια εντάσσεται και η απόφασή του «να βγει στον λαό» το επόμενο διάστημα και μέχρι το συνέδριο της ΝΔ στις αρχές Ιουλίου, να πάει δηλαδή στα προσυνέδρια που θα πραγματοποιηθούν εκτός Αθηνών, ίσως και να πραγματοποιήσει και κάποιες άλλες περιοδείες. Μέχρι τότε λοιπόν το come back του πρωθυπουργού εκτιμάται πως μπορεί να αποφέρει καρπούς για την κυβέρνηση και τη ΝΔ, με την αξιοποίηση δηλαδή της προσωπικής του πολιτικής υπεροχής έναντι του Γ. Παπανδρέου, αλλά και της αποδοχής του απ’ τον λαό, παρά το γεγονός ότι το σκάνδαλο των ομολόγων «ράγισε» για πρώτη φορά την εικόνα του.
Μπροστά στο… 2010!
Όπως αναφέραμε και την περασμένη Κυριακή, πλέον ο πρωθυπουργός είναι αποφασισμένος να απαντήσει στην επιλογή της πόλωσης, που όλα δείχνουν πως είναι η προεκλογική στρατηγική του Γιώργου. Και θα πάρει πάνω του προσωπικά την αντιπαράθεση με τον αρχηγό του ΠΑΣΟΚ. Εκτιμά, μάλιστα, ότι αυτή η απευθείας αντιπαράθεση τον ευνοεί. Είναι προνομιακή γι’ αυτόν.
Αλλά τον Καραμανλή τον απασχολούν στρατηγικά, όπως μας επεσήμανε συνεργάτης του, και ορισμένες άλλες πολύ σημαντικές παράμετροι που δεν ολοκληρώνονται αναγκαστικά στις επόμενες εκλογές (όλες). Όπως:
– Να μην περάσουν τα σχέδια των διαπλεκόμενων «νταβατζήδων» για «μεγάλο συνασπισμό ΝΔ – ΠΑΣΟΚ», αν οι επόμενες εκλογές δεν αναδείξουν αυτοδύναμη κυβέρνηση, στην περίπτωση που είναι οριακή η πλειοψηφία του πρώτου κόμματος και η Βουλή είναι πεντακομματική.
– Ο Καραμανλής εκτιμά πως αν αυτό συμβεί τότε οι διαπλεκόμενοι θα αποκτήσουν σημαντικότατη πολιτική ισχύ και στην ουσία θα ελέγχουν τις πολιτικές εξελίξεις. Και θέλει να το αποτρέψει.
– Σε αυτό το πλαίσιο η προεκλογική στρατηγική του θα έχει δύο στόχους: Το ΠΑΣΟΚ και τον ΛΑΟΣ. Επιδίωξη, εμφανής, η μεγαλύτερη δυνατή διαφορά με το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και η μη είσοδος στη Βουλή του κόμματος του Γ. Καρατζαφέρη.
– Αν το πετύχει αυτό ο πρωθυπουργός, τότε πιστεύει ότι θα φτάσει με στρατηγικό πλεονέκτημα στο κρίσιμο σταυροδρόμι του 2010. Χρονιά κρίσιμη, αφού η τότε κυβέρνηση θα έχει να αντιμετωπίσει την εκλογή Προέδρου της Δημοκρατίας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται…
Τούτο σημαίνει είτε ότι τότε ο Καραμανλής θα δει ακόμα και το ενδεχόμενο να γίνει Πρόεδρος της Δημοκρατίας, είτε ότι θα αντιμετωπίσει το ενδεχόμενο εκλογών πρόωρων, αν το ΠΑΣΟΚ (στην περίπτωση βέβαια που θα είναι αξιωματική αντιπολίτευση) θα θελήσει να μπλοκάρει την εκλογή Προέδρου επειδή θα εκτιμά ότι είναι ώριμες οι συνθήκες να προκαλέσει εκλογές για να ξαναγίνει κυβέρνηση.
Ο παραπάνω προβληματισμός του πρωθυπουργού έχει βάση.
Η γραμμή «άμυνας» του Γιώργου…
Και έχει βάση, επειδή απόλυτα έγκυρες πληροφορίες μας απ’ το περιβάλλον του Γ. Παπανδρέου -και εννοούμε το περιβάλλον με το οποίο λαμβάνει τις σοβαρές αποφάσεις, όχι κάποιο θεσμοθετημένο όργανο…- αναφέρουν ότι η «γραμμή άμυνας» του προέδρου του ΠΑΣΟΚ έχει δύο πολιτικές αιχμές:
– Πρώτον, την ήττα στις επόμενες εκλογές με το μικρότερο δυνατό ποσοστό, ει δυνατόν οριακό. Σε κάθε περίπτωση το στενό επιτελείο του Γιώργου εκτιμά πως το «όριο ασφαλείας», προκειμένου να μην αμφισβητηθεί μετά από μια ήττα στις ερχόμενες εκλογές, είναι οι δύο μονάδες…
– Αν τελικά οι εκλογές χαθούν, τότε ο Γιώργος προετοιμάζει τη ρεβάνς για το 2010. Τότε φέρεται αποφασισμένος να προκαλέσει εκλογές. Πιστεύει πως τότε θα μπορέσει να κερδίσει τις εκλογές. Οπότε δεν θα συναινέσει σε εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας, όποιον κι αν προτείνει ο Καραμανλής. Όπως μας τόνισε πολύ στενός του συνεργάτης, ακόμα και αν η πρόταση Καραμανλής είναι πρώην στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ένα όνομα της ποιότητας Κάρ. Παπούλια, θα πει ότι μετά τις εκλογές μπορεί να εκλεγεί Πρόεδρος, αλλά προκαλεί εκλογές επειδή δεν θέλει να συναινέσει στη συνέχιση μιας «καταστροφικής» για τη χώρα κυβέρνησης…
Φυσικά για να φτάσουμε εκεί, προϋπόθεση είναι να ξεπεράσει ο Γιώργος τον «κάβο» τυχόν εκλογικής ήττας στις επόμενες εκλογές.
Και αυτό κάθε άλλο παρά σίγουρο θα πρέπει να θεωρείται.
Διότι άλλες πληροφορίες επιμένουν πως ο Γιώργος δεν θα αμφισβητηθεί μόνο σε περίπτωση ήττας, εντελώς, οριακής.
Σε κάθε άλλη περίπτωση θα αμφισβητηθεί και μάλιστα έντονα. Αυτή είναι η στρατηγική των δελφίνων του ΠΑΣΟΚ, οι οποίοι ακριβώς για να «δικαιούνται» να τον αμφισβητήσουν:
– Του παραχωρούν πλήρη ελευθερία κινήσεων, επιλογών και τακτικής ως τις εκλογές, δίχως την παραμικρή αμφισβήτηση. Οπότε θα μπορούν να ισχυριστούν σε περίπτωση εκλογικής ήττας ότι ευθύνεται σχεδόν αποκλειστικά ο ίδιος, ότι δεν έχει άλλοθι και ότι… θα πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες του.
– Τον στηρίζουν ανεπιφύλακτα στην πορεία προς τις εκλογές, πάλι για να μην έχει κανένα άλλοθι μετά από τυχόν ήττα.
Είναι χαρακτηριστική επ’ αυτών η τακτική του Β. Βενιζέλου εσχάτως, αλλά και της Α. Διαμαντοπούλου.
Σχεδόν… έχουν αποσυρθεί της κυκλοφορίας. Και όσες φορές εμφανίζονται, οι τοποθετήσεις τους μόνο… νομοταγείς είναι. Υποστηρίζουν και δημόσια τον Γιώργο. Δεν προκαλούν. Ο Βενιζέλος, ας πούμε, έκανε πρόσφατα μια εξαιρετικά πετυχημένη εκδήλωση στη Θεσσαλονίκη, που αποτέλεσε πολιτικό γεγονός. Και όμως «φρόντισε» για… τη μη προβολή της!