Μάκης Κουρής: Το δώρο που θέλουμε από τον… Αϊ-Βασίλη είναι η ενότητα του λαού μας
Μια και οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να μας το χαρίσουν
-Αυτό είναι το ισχυρό όπλο για την υπεράσπιση των εθνικών μας θεμάτων και το τέλος των Μνημονίων
Μέρες χρονιάρες, ο καθένας προσπαθεί να ξεχάσει τα προβλήματά του, να μη σκέφτεται ποιος λογαριασμός θα του έρθει, αν αύριο θα βρεθεί χωρίς δουλειά ή θα του χτυπήσει το κουδούνι ο δικαστικός κλητήρας. Όλα γύρω είναι σκοτεινά, όμως κάπου υπάρχει η ελπίδα ότι ίσως κάτι καλό να έχει στο σακούλι του ο Αϊ-Βασίλης για να αρχίσει να ξημερώνει μια άλλη μέρα…
Η ωμή πραγματικότητα όμως είναι εδώ, δυστυχώς, και δεν λέει να κουνήσει ρούπι, να ξεκουμπιστεί, να ανοίξει έστω μια ρωγμή για να φανεί κάποια ηλιαχτίδα… Βαρύ το σακούλι του ασπρομάλλη Αϊ-Βασίλη από φόρους, κατασχέσεις, «κόκκινα» δάνεια, πλειστηριασμούς, χρέη στην αγορά, λουκέτα, ανεργία και διαβατήρια για τα νέα παιδιά, που η ξενιτιά είναι η τελευταία τους επιλογή… Άλλος ένας χρόνος έρχεται. Το 2019 μάς χτυπάει την πόρτα τα ξημερώματα της Τρίτης, με τα μνημονιακά δεσμά να έχουν γενέθλια, να κλείνουν την πρώτη δεκαετία τους… Και με το φως το ανέσπερο να μην έρχεται…
Αντίθετα, θολώνει επικίνδυνα η ατμόσφαιρα γύρω από τα καυτά εθνικά μας θέματα. Όλοι οι γείτονες θέλουν να αρπάξουν κάτι από τη γη μας, από τις θάλασσές μας, που όλα είναι ποτισμένα με αίμα ελληνικό, αιώνες πριν, με την ταυτότητά μας βαθιά χαραγμένη στις σελίδες της Ιστορίας. Η Ελλάδα τούς ενοχλεί. Το οικόπεδο που διάλεξαν οι αρχαίοι πρόγονοί μας είναι στην καρδιά της πιο κρίσιμης γεωπολιτικά περιοχής του πλανήτη. Και οι μεγάλοι, με πρώτη τη σύμμαχό μας την Αμερική, με τη δύναμη που έχουν ΑΠΑΙΤΟΥΝ να τη διοικούν, να είναι άλλη μια Πολιτεία των ΗΠΑ. Αυτό το ζήσαμε και χθες, το ζούμε και ΣΗΜΕΡΑ.
Το βλέπουμε με το Σκοπιανό, που έχει εξελιχθεί σε άγρια διαμάχη Ουάσινγκτον – Μόσχας. Και στο παζάρι που γίνεται, τα… ιμάτια της Ελλάδας είναι το «πιόνι» για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα της Αμερικής στην περιοχή, με αποκλεισμό της… Αρκούδας, ενώ τον Ζάεφ τον έχουν στα όπα όπα και του κάνουν όλα τα χατίρια σε βάρος της Ελλάδας και της μακρόχρονης Ιστορίας της.
Το ίδιο έγινε και με τον αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα και τη δολοφονία του έλληνα ομογενή Κωνσταντίνου Κατσίφα, για την οποία ούτε λέξη δεν είπε ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας. Όπως λέξη δεν είπε και για το γκρέμισμα των σπιτιών των Βορειοηπειρωτών από τις μπουλντόζες του Ράμα.
Και ήρθε να συμπληρώσει το παζλ το αντάλλαγμα προς τον Ερντογάν για τις διεκδικήσεις στη Μέση Ανατολή. Και από κει που ο Τραμπ απειλούσε τον τούρκο Σουλτάνο ότι θα επέβαλλε εμπάργκο για τα όπλα που παζάρευε να πάρει από τον Ρώσο, τους S-400, ξαφνικά αγαπήθηκαν και ξέχασε ο Αμερικανός ότι πριν από δύο εβδομάδες ο υπουργός του έλεγε στον δικό μας αναπληρωτή υπουργό Εξωτερικών Γ. Κατρούγκαλο ότι «η Ελλάδα είναι ο πιο ισχυρός σύμμαχός μας στην περιοχή».
Την ίδια ώρα, για άλλη μια φορά η Κύπρος είναι στο επίκεντρο για τη μοιρασιά των πλούσιων κοιτασμάτων της, με την Αμερική να έχει τον πρώτο λόγο και προς στιγμήν να είναι άγνωστο ποια θα είναι η επόμενη μέρα του Κυπριακού…
Μέσα σε αυτό το σκηνικό, που άλλοι αποφασίζουν για εμάς χωρίς εμάς, το σημαντικό είναι τι κάνουμε εμείς. Για τον τόπο μας, για το αύριο της γης μας, για το μέλλον των παιδιών μας.
Πάνω από όλα είναι η πατρίδα.
Η Ελλάδα μας. Και το όπλο, το ισχυρό και ανίκητο όπλο, είναι η ενότητα όλων μας. Αυτή νίκησε σε όλες τις κρίσιμες στιγμές της Ιστορίας μας.
Ας πάψουν, λοιπόν, όλοι εκείνοι που αφελέστατα πιστεύουν ότι κερδίζουν διχάζοντας τον ελληνικό λαό, χωρίζοντας τους Έλληνες σε αριστερούς και δεξιούς, σε πατριώτες και εθνικιστές, σε δημοκράτες και χουντικούς. Γιατί σε τέτοιες καταστάσεις η Ιστορία έχει καταγράψει ότι η χαμένη είναι πάντα η πατρίδα…
Η πολιτική εξουσία της χώρας, κυβέρνηση και αντιπολίτευση, έχει πρώτιστη υποχρέωση και καθήκον να διασφαλίσει την ενότητα του ελληνικού λαού απέναντι σε όποιον έχει την αυταπάτη ότι θα βρει πόρτες ανοιχτές. Ακόμη και με το δόλωμα της εξουσίας…
Αυτό το δώρο θέλουμε από τον… Αϊ-Βασίλη, μια και οι πολιτικοί μας δεν μπορούν να μας το χαρίσουν…